Κατηγορία: NAS

NAS or Something Like That, Part III

Το unRAID machine μου με έχει υπηρετήσει πιστά από την εποχή που το έστησα μέχρι και σήμερα.
Θα μπορούσα να συνεχίσω να το χρησιμοποιώ, τουλάχιστον για όσο δουλεύει το hardware που έχω (για μετά δεν ξέρω – το γιατί, είναι και μέρος του άρθρου μου).
Μάλιστα χάρη στην αξία κάποιων linux-wizards που είναι unRAID users, τελικά κατάφερα το ΠΟΛΥ σημαντικό για μένα feature του να έχω το torrent client μου επάνω σε αυτό το μηχάνημα και να μην έχω ανοιχτό δεύτερο μηχάνημα μέρα-νύχτα, αλλά και 1-2 ακόμα πολύ ωραία features (SMART monitoring, media streaming κ.α.).
Όλα αυτά καλά και όμορφα, αλλά δεν αρκούν για να γράψω ένα καλό “Part III”.
Το Part III λοιπόν, είναι το γιατί θα εγκαταλείψω το unRAID σύστημα και γιατί (και σε ποιο) θα το μετακομίσω. Είναι λοιπόν ένα Part III “κλείσιμο” αλλά και ένα Part I “άνοιγμα”.
Ας αρχίσω από το πρώτο και θα αποτελέσει και το μόνο αντικείμενο αυτού του άρθρου, που θα ακολουθηθεί όμως από το “Version 2 Part I”.
Το unRAID όπως έγραψα, είναι ένα πανέξυπνο σύστημα, που ουσιαστικά χρησιμοποιεί τα καλά του RAID4 (X δίσκοι data + 1 δίσκο parity) αλλά χωρίς τους περιορισμούς του, με σημαντικότερο τον περιορισμό όλων των RAID levels, του να έχεις ΙΔΙΟΥ μεγέθους δίσκους. Ο δημιουργός του (ο Tom, που αρέσκεται να εμφανίζεται πάντα ως η επιχείρηση του Limeware που όμως μέχρι και πρόσφατα αν όχι ακόμα και σήμερα, είναι ο ίδιος ο Tom και κανείς άλλος), κατάλαβε την εξυπνάδα της ιδέας του (τότε) και φρόντισε να κάνει το σύστημα του commercial και να πουλάει μάλιστα και έτοιμο hardware για αυτήν τη δουλειά. Όλα ωραία και καλά, έτσι αγόρασα και εγώ ένα όπως λένε και τα δυο παλιότερα άρθρα μου…
 
Βάζοντας ένα Linux σύστημα να κάνει τη δουλειά σου (το unRAID είναι slackware based), δέχεσαι κάποιους περιορισμούς. Περιορισμούς που μόνο που γράφω τη λέξη θα κάνουν τους linux users να γελάνε, αλλά σε ένα σχεδόν κλειστό σύστημα, όπως είναι το unRAID, οι περιορισμοί γίνονται απτοί.
Το μεγάλο μου πρόβλημα με το σύστημα είναι ο ίδιος ο δημιουργός του. Ο άνθρωπος αυτός, αν ψάξει κανείς το ιστορικό του unRAID, είναι ένας άνθρωπος που εξαφανίζεται για μεγάλα χρονικά διαστήματα, αφήνοντας ανοιχτά θέματα όπως betas κλπ. και τελικά μια αίσθηση ανασφάλειας. Όλα αυτά θα ήταν οκ αν μιλάγαμε για ένα freeware ή έστω ένα shareware. Για open source δεν θα ήταν καν θέμα συζήτησης (απλά θα επέλεγαν έναν άλλο maintainer). Όμως εδώ μιλάμε για σχέση πελάτη – εταιρίας. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι οι ενεργοποιήσεις νέων αδειών γινόντουσαν σε χρόνο ρεκόρ, ενώ πραγματικά critical προβλήματα που του τα επικοινωνεί κάποιος μέσω email δεν έχει ακουστεί σοβαρό παράπονο. Όμως αυτό είναι… χειρότερο, γιατί αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει Ανωτέρα Βία, αλλά απλά δεν δίνει σημασία στους πελάτες του. Όταν έχεις να εμφανιστείς 5 μήνες ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ forum, ο κόσμος βλέπει ότι μπαίνεις κατά καιρούς (ανά κάτι βδομάδες), χωρίς να γράφεις τίποτα ακόμα και στις απευθυνόμενες προσωπικά ερωτήσεις, έχοντας αφήσει ένα beta από τότε να αιωρείται, χωρίς καν να μπαίνεις στον κόπο να ασχοληθείς με τα… πειραματόζωα που δέχτηκαν να γίνουν δοκιμαστές σου και που οι άνθρωποι γράφουν παρατηρήσεις για το beta… και εμφανίζεσαι μετά από αυτούς τους 5 μήνες μια φράση δυο λέξεων (άσχετη)… τι πρέπει να πει ο πελάτης που σε υποστήριζε; Μπράβο; Τι πρέπει να πει ο potential πελάτης; Α πάω να πάρω ένα τώρα αμέσως; Χλωμό.
Μου δίνει μάλιστα εντύπωση ΜΕΓΑΛΗΣ αναισθησίας, εφόσον έχει στηριχτεί σε 2-3 linux-wizards (που και οι ίδιοι δεν έχουν καταλάβει ότι κάνουν αφιλοκερδώς υποστήριξη σε κάτι που ΔΕΝ είναι open source community, αλλά βοηθάν την τσέπη κάποιου) οι οποίοι σπεύδουν να μπαλώσουν ότι μπορούν από τα θέματα που παρουσιάζουν οι χρήστες που δεν έχουν την τύχη να είναι τόσο wizards. Του έχουν οργανώσει wiki κλπ. Ο Tom; Όποτε θυμηθεί μπορεί να πει καμιά κουβέντα. Ποτέ για την εξαφάνιση, ποτέ να κάνει catch up.
Εμένα το πρόβλημα μου γινόταν πρακτικό σιγά σιγά, όχι μόνο θεωρητικό. Ο χώρος του συστήματος μου γέμιζε ταχέως. Βρήκα μια SATA PCI κάρτα που μου έδωσε δυνατότητα να μπορώ να βάλω 2 δίσκους ακόμα. Ειδικά εφόσον ο 80άρης cache μου σταμάτησε να παίζει (και μάλλον με πρόβλημα του ενός on-board IDE controller), αυτό έγινε ακόμα πιο κρίσιμο. Όμως… ο driver για αυτή την κάρτα ΔΕΝ περιλαμβανόταν (και δεν περιλαμβάνεται) στο τελευταίο stable release του unRAID. Προς τιμή του Tom, επικοινώνησα τις πληροφορίες και πράγματι στο τελευταίο beta, πρόσθεσε και αυτό το driver. Για ποιο beta μιλάμε; ΕΚΕΙΝΟ ΠΡΙΝ 5 ΜΗΝΕΣ!
Έλα όμως που αυτός που “χάκεψε” να παίζει ένας torrent client συν όλα τα άλλα καλούδια που χρησιμοποιώ, αποφάσισε (δικαίωμα του, αυτός ο καημένος δεν χρέωνε κάτι, το έκανε για το κέφι του) ότι ΔΕΝ θα βγάλει update πριν ο Tom πάει στο επόμενο release! Κάτι που για τα δεδομένα του Tom μπορεί να σημαίνει και ένα και δυο χρόνια από σήμερα!!! Φέξε μου και γλύστρισα.
Οπότε ή προχωράω στο αρχαίο πια beta, ΔΕΝ έχω υποστήριξη (γιατί έχει παρατηρηθεί ότι έχει bugs και εκτός από τον ίδιο τον author δεν μπορούν να σε βοηθήσουν οι wizards οι οποίοι σπεύδουν να σου πουν να γυρίσεις στο τελευταίο stable) και βλέπω τους επιπλέον δυο δίσκους μου και ΧΑΝΩ τη δυνατότητα torrents κλπ. Ή μένω στο τελευταίο stable, δεν βλέπω δυο φορεμένους στο μηχάνημα μου δίσκους και κάθομαι σαν καλό προβατάκι να περιμένω αν θα μας θυμηθεί ο Tom. Deadlock.
Βέβαια πολλά ακούγονται ότι θα επανέλθει με μεγάλο release που επιτέλους θα είναι ανοιχτό σε μετατροπές και τέτοια (άρα δεν θα είναι χάκεμα αυτά που χαριστικά έχουν προσθέσει οι linux-wizards πελάτες του), αλλά με το ρυθμό που πάει, ποιος ξέρει πότε θα εμφανιστεί το πρώτο beta εκείνου του release, το δεύτερο κλπ.
Αν προσθέσουμε και την γκρίνια και άλλων χρηστών (ΠΕΛΑΤΩΝ πρέπει να λέω) και την αντίδραση (καλά τι τους ταϊζει;…) 2-3 fanboys που όλα τους φαίνονται ρόδινα και “κακώς ο κόσμος φωνάζει”, καταλαβαίνει κανείς το κλίμα που σε κάνει να θες να φύγεις.
Όλα αυτά με κάνουν να θέλω να περάσω την ταλαιπωρία της αλλαγής από unRAID… και μιλάμε για τεράστια ταλαιπωρία αντίστοιχη με την μετατροπή των δίσκων (και μεταφοράς των δεδομένων) από τα NTFS removable disks μου, στα ReiserFS του unRAID…
Το τι είναι το εναλλακτικό που βρήκα, είναι και ένας ακόμα λόγος που θέλω να φύγω από το unRAID.
Την άδεια του unRAID την έχω φυσικά και θα την κρατήσω. Μπορεί το επόμενο unRAID να φέρει… επανάσταση. Επειδή όμως δεν θέλω να γεράσω περιμένοντας, θα πάω σε κάτι πιο ζωντανό και εύχομαι ότι καλύτερο στην Limetech (αφού ο Tom θέλει έτσι να τον λέμε) και στο χέρι της είναι να ξανακερδίσει τους αμφισβητίες.
Αλλά αυτά, στο δικό του άρθρο που έπεται.

NAS or Something Like That, Part II

Έφτιαξα το unRAID μου! (με μεγάλη Οδύσσεια)…

Τελικά χρησιμοποίησα ΟΛΟΥΣ τους removable μου (συν τους δυο δίσκους που αγόρασα), ενώ είχα σχέδιο να αφήσω τον ένα 500άρη να παραμείνει removable.
Θέματα «χωροταξίας» με έκαναν και τους έβαλα όλους.
Μάλιστα στο συγκεκριμένο motherboard (το πρώην του “home” server μου) χωρίς PCI κάρτα, δεν παίρνει άλλους. Έβαλα ΕΝΝΙΑ (5 IDE, 4 SATA), το mobo υποτιθέμενα παίρνει 6 IDE (έχει 3 bus) αλλά δεν έχω έκτο, άσε που τελικά κόλωσε όταν του έβαλα δυο στο ένα από τα bus (τελικά αυτό το bus έμεινε με έναν αλλά δεν με χαλάει δεν έχω και δεν θέλω άλλο IDE). Σαν κουτί παίρνει 12 δίσκους. Άρα ΑΝ χρειαστεί με καμιά καρτούλα (αρκεί να υποστηρίζεται από το Slackware) βάζω κι άλλους.
Αυτή τη στιγμή φτιάχνει το parity disk (θα του πάρει 6-10 ώρες). Μετά θα είμαι και safe. Το έβαλα στο τέλος γιατί αλλιώς το βασανιστικό transfer όλων των data θα έπαιρνε πολύ περισσότερο.
Αυτή τη στιγμή έχουμε:

2×750, 2×500, 4×320, 1×80. Ο ένας 750άρης είναι parity και ο 80άρης είναι “cache” (νέα πατέντα στην τελευταία έκδοση του unRAID). Όλα τα άλλα data…

ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΗΤΙΚΩΤΗΤΑΣ ΔΙΣΚΩΝ (ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΟ): 3860 GB
ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΟΥ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ (ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΟ): 3030 GB
ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΟΥ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ (ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ): 2959632424 KB (2822,5 GB)

ΣΥΝΟΛΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΧΩΡΟΥ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ (14/4/08): 732,7 GB


Ναι, είπαμε ο 500άρης ο δεύτερος μπορούσε να μείνει έξω, αλλά αφού στο unRAID μπορείς να απευθύνεσαι και σε δίσκους (και όποτε μπορείς θες να το κάνεις, ώστε τα ίδιου τύπου data να τα έχεις μαζί, ώστε οι άλλοι δίσκοι να κάνουν spin down για οικονομία και μακροζωία), χωροταξικά είπα να τον βάλω. Εξάλλου να κάνω όλη αυτή την ταλαιπωρία και να έχω και “μόνο” 200GB ελεύθερα… κρίμα.

Θεωρητικά χωρίς να αλλάξω hardware και χωρίς προσθέσω controllers μπορώ να έχω σε ΑΥΤΟ το unRAID, χρησιμοποιώντας δίσκους που υπάρχουν ΣΗΜΕΡΑ στην αγορά (max. 500GB IDE και 1TB SATA), τα 5Tb on-line. Αν βάλω και controllers στο υπάρχον σύστημα μου, μπορώ να αγνοήσω τα IDE μου και να βάλω 10TB data (10 data disks + 1 parity + 1 cache ΑΝ θέλω, μια και δεν υποχρεώνει κανείς για τίποτα από τα δυο… φυσικά το parity ΤΟ ΘΕΣ αλλιώς γιατί να φτιάξεις unRAID).
Ξέρω ανθρώπους που έχουν φτάσει τα 15TΒ με το ανάλογο hardware (σήμερα το unRAID επιτρέπει μέχρι 15 data δίσκους + 1 parity + 1 cache).

Ας δούμε λίγο την Οδύσσεια (χωρίς ημερομηνίες γιατί τα έχω χάσει – πάντως τα components τα έχω περίπου 8-10 μέρες, οπότε η φάση της υλοποίησης απλώνεται σε αυτές)…

Όπως είπαμε, αρχικά έλεγα να βρω μτχ. υλικό να φτιάξω (μαζί με ότι μτχ. έχω) το unRAID μου.
Μετά είδα ότι οι τιμές στα μτχ. που ήθελα (γιατί δεν θες ότι να ‘ναι, θες πχ. mobo mε gigabit), ήμουν ΚΟΝΤΑ στο να πάρω κάτι “σημερινό” (που θα πήγαινε χαμένο σαν unRAID)… Άρα όπως είπαμε στο άλλο post, θα έπαιρνα κάτι φτηνό σημερινό (βλέπε Core2 και PCI-Express) και θα έκανα unRAID το Πάλε Ποτέ powerfull server μου με τον P4 @ 3.2GB (που είναι πιο αργός από τον πιο αργό Core2).

  • Είχα πάρει πρώτα το κουτί (από το e-Shop). Βλακεία όπως θα δείτε μετά (το ότι το πήρα στην αρχή).
  • Πήρα μετά τα 4-to-3 της LianLi από το HAC. Για αυτή την αγορά χαίρομαι. Πήρα τρία, άρα δώδεκα δίσκους.
  • Έλεγα να πάρω από το Πλαίσιο τα υπόλοιπα (λόγω 12 άτοκων δόσεων αν πάρεις “ολόκληρο” PC) αλλά διάφορα με χάλασαν, όπως ότι ΦΤΗΝΟΥΣ 750άρηδες ΔΕΝ είχε (τότε τουλάχιστον) αντίθετα από το e-Shop, που όμως ΔΕΝ είχε άτοκες. Αποφάσισα λοιπόν να τα πάρω όλα από το e-Shop και ΠΑΛΙ κουτί. Βλακεία λοιπόν που πήρα νωρίς αυτό που ήθελα, μια και πήρα άλλο ένα, φτηνιάρικο, αλλά συνέφερε να το κάνω για διάφορους λόγους: Θα ήταν όλα μέσα σε ένα κουτί (άλλο ότι μετά εγώ θα το ξαναδιέλυα, αλλά τουλάχιστον θα είχε περάσει από το lab τους), θα είχα ένα spare (ΠΩΛΕΙΤΑΙ!) κουτί ΜΑΖΙ με τροφοδοτικό που εξάλλου… ΠΙΟ ακριβό ήταν σκέτο τροφοδοτικό!
  • Μαζί πήρα και 1-2 άλλα πράγματα που ήθελα, όπως 8πορτο gigabit 3COM για να αντικαταστήσει το ΜΑΠΑ 5πορτο netgear με τις καμένες πόρτες που τηγανίζεις αυγό επάνω του και μια κάρτα PCI-express DVB-T (για τα ψηφιακά) + analog για να βλέπω και τέτοιο στο HTPC στο σαλόνι (ήδη έχει δορυφορική κάρτα και hardware-MPEG analog με FM radio)… Τέσπα αυτή η νέα κάρτα δεν έπαιξε σωστά ακόμα αλλά δεν έχω δώσει ούτε 5 λεπτά στο HTPC για να δω τα γιατί. Τέλος πήρα άλλη μια fanless κάρτα νέας γενιάς για να αντικαταστήσει την άλλη 2 γενιών πίσω του HTPC (μάλλον δεν πέτυχα και πολλά αλλά θέμα άλλου post αυτό).
…φτάνω λοιπόν με όλα τα εξαρτήματα, κουτί αχρησιμοποίητο (ΠΟΥΛΑΩ!), 2-3 αχρησιμοποίητα τροφοδοτικά (ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΥΛΑΜΕ ΠΑΡΕ ΚΟΣΜΕ) κλπ.

Και άρχισε ο μεγάλος πόνος, που τον έκανε πιο μεγάλο ότι έπρεπε ταυτόχρονα (ή σχεδόν) να διαλύσω το ΚΥΡΙΩΣ PC μου (με ~4-5 χρόνια με τα ίδια Windows επάνω του! Server 2003 γαρ), να φτιάξω το ΝΕΟ κυρίως PC μου και από το παλιό να φτιάξω το unRAID.

Αυτά έγιναν με αυτή τη σειρά, με αρκετή πίκρα και για τα δυο πρώτα “επεισόδια” (αλλά θέμα άλλου post) για να φτάσω να ξαναέχω ένα μηχάνημα να δουλέψω (και είχα την φαεινή ιδέα να είναι Windows 2003 R2 SBS SP2 και τώρα έχω conflicts με το ActiveSync κλπ.).

Τέσπα φτάνουμε στο “επεισόδιο” unRAID.

Πριν διαλύσω το server, είπα να κάνω δοκιμές με το στικάκι (αφού θα ήταν το μελοντικό hardware του unRAID)…

Νέο USB στικάκι (2GB – άχρηστο μια και αρκούν 128MB, αλλά οι διαφορές τιμής είναι γελοίες για να το σκεφτώ), προσπάθεια να παίξει… δεν έπαιζε τίποτα. Βρε τι φταίει. Τελικά ήθελε να του πω τι σόι emulation θα το κάνει στο BIOS (σαν δισκέτα, σαν σκληρό κλπ.) μια και το “auto” δεν του έκανε. Καθόλου περίεργο θα πει κανείς… Sure. Γιατί όμως ΤΩΡΑ το “auto” του κάνει!; (ΙΔΙΟ το BIOS)

Τέσπα.

Έχω διαλύσει το server μου, έχω ξαναστήσει μέχρι ένα σημείο τον νέο (ώστε να έχω έστω, desktop) στον original δίσκο του (εκεί που ήταν το παλιό), έχω ρίξει όλο το παλιό setup του στον ένα από τους 750άρηδες που πήρα προσωρινά, ώστε λίγο πιο χαλαρά να δω τι θα πάρω από το παλιό. – αυτόν που θα χρησιμοποιούσα τελευταίο (για parity) και προχωράω με το unRAID.

Συναρμολόγηση οκ, χωρίς δίσκους.
Πρώτα θα έστηνα την υποδομή, εξάλλου η μεγάλη Οδύσσεια αφορά ακριβώς, τους δίσκους.

Παίρνω το “έτοιμο” stick, το βάζω, δείχνει ότι bootάρει (bzimage κλπ.)… ώσπου σε ένα σημείο (πάντα στο ίδιο) μου κάνει fail!

Θα έλεγα ότι φταίει κάποιο error στο stick, αλλά τότε δεν θα έκανε extract οκ τα linux images (ενώ έδειχνε ότι τα έκανε)… ΚΙ ΟΜΩΣ κάτι ήταν, μια και όταν αποφάσισα (μετά από αρκετές χαμένες ώρες μια και το στικάκι ΔΟΥΛΕΥΕ μέχρι πριν λίγες μέρες, χωρίς να πειραχτεί) να του ξαναβάλω ΟΛΑ τα αρχεία έπαιζε.

Παίξαμε λοιπόν (μου έφαγε 1-2 μέρες αυτό)…

Ή έτσι νομίζα.

Μετά από succesful boot, ανακάλυψα ότι ΔΕΝ παίρνω IP address (το unRAID είναι αρχικά μέσω DHCP)… Βάζω και στατική (όπως θα το είχα τελικά) κάνοντας edit τα αρχεία στο stick… ΤΙΠΟΤΑ! Είχα προφανώς πρόβλημα ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΔΙΚΤΥΟΥ!

Hardware; Ευτυχώς όπως λέω πιο πάνω, είχα το ghost του παλιού setup μου (που χρησιμοποιούσε αυτό το hardware) σε έναν 750άρη… το βάζω επάνω… ΔΟΥΛΕΥΕΙ και ΔΟΥΛΕΥΕΙ και η κάρτα δικτύου!

Άρα δεν είναι hardware… ή μήπως είναι; Μετά από το reboot, ΠΑΙΖΕΙ και το δίκτυο του unRAID… μετά ΔΕΝ παίζει και γενικά δεν παίζει, αλλά μπαίνοντας Windows πάντα παίζει…

Αυτά με το τελευταίο stable version (το “καμιά φορά”). Το τελευταίο beta (κακό σημάδι) ακόμα χειρότερα, δεν έβλεπε ποτέ το δίκτυο.

Αφού είχα βαρέσει λίγο μπιέλες, ένας καλός άνθρωπος στο forum του unRAID (το οποίο έχει ΠΟΛΛΑ posts μου τελευταία) μου είπε να δοκιμάσω μια παράμετρο στο boot sequence του linux… (βασικά 2-3 αλλά θα δοκίμαζα μια μια) ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΠΑΙΞΕ!!! (και έτσι παίζει ακόμα) Είναι μια παράμετρος που έχει σχέση με τα IRQ και αφορά κάποια mobos…

Μου έφαγε 1-2 μέρες και αυτό…

Βάζω λοιπόν τον έτερο νέο 750άρη μέσα στο unRAID, ώστε να ξεκινήσω τα file moves.

Πως θα γίνουν αυτά;

Μέσω δικτύου, ΟΚΤΩ γεμάτοι δίσκοι, ΧΛΩΜΟ.
Ευτυχώς το linux επιτρέπει mount NTFS δίσκων (read only ή και read write αν βάλετε κανένα μοντέρνο driver όπως το NTFS-3G).

Ευτυχώς επίσης στα τελευταία beta, είχε μπει μια δικιά μου πρόταση… Midnight Commander, που είναι η linux έκδοση του κλασικού Norton Commander. Πράγμα που θεωρητικά θα μου επέτρεπε ένα πιο ανθρώπινο περιβάλλον για τις μεταφορές, μέσω terminal ή telnet.

Εντυπωσιακά ανακάλυψα ότι μέσω putty είχα ακόμα και… mouse support μέσα στον MC!

Όμως εδώ έρχεται και η συνέχεια της Οδύσσειας…

Ανακαλύπτω (ΕΥΤΥΧΩΣ αρκετά νωρίς, επειδή μου έκοβε να συγκρίνω πάντα ότι έγραφα με ότι γραφόταν), ότι filenames που έχουν έξω από τους γνωστούς ASCII chars (πχ. Ελληνικά), όταν είναι σε NTFS volume, ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ!

Το ίδιο και από σκέτο terminal!
Μάλιστα folders που είναι με Ελληνικούς χαρακτήρες, δεν φαίνονται ούτε αυτά με αποτέλεσμα να μην μπορείς να μπεις να αντιγράψεις και τα περιεχόμενα τους (ακόμα και αν αυτά είναι με λατινικούς)!

Βάζοντας μέσω δικτύου στον ένα και μοναδικό ακόμα δίσκο του unRAID (που δεν είναι NTFS), αρχεία με Ελληνικούς χαρακτήρες, ΤΑ ΕΒΛΕΠΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ (από τα Windows).

Μέσω terminal αυτά τα αρχεία (είπαμε στον δίσκο που ΔΕΝ είναι NTFS), φαινόντουσαν μεν, όλο με CHR strings δε. (πχ. /245 /167 /192 κλπ.) Στην πράξη αν ήθελες να κινηθείς μέσω terminal σε Ελληνικά, έπρεπε να στραμπουλήξεις τα δάχτυλα σου.

Το πρόβλημα για να μην τα πολυλογώ ΔΕΝ έχει λυθεί, σχετίζεται πιθανά με το UNICODE support του NTFS (ΚΑΙ του NTFS-3G) driver, καθώς και με το ότι το ΠΟΛΥ LIGHT Slackware που είναι μέσα στο unRAID δεν έχει καμία ιδέα από internationalization.

Πρακτική λύση; Ο εξής κύκλος:

  • Βγάζεις τον NTFS removable σου από το κουτί του.
  • Τον βάζεις στο unRAID.
  • Τον κάνεις mount μέσω terminal.
  • Μέσω terminal μετακινείς όλα τα περιεχόμενα (ή τελικά λόγω του προβλήματος, ότι μπορείς) σε δίσκο του unRAID.
  • Ξαναβγάζεις τον δίσκο.
  • Τον ξαναβάζεις σε USB κουτί.
  • Τον βάζεις να τον δει ένα Windows PC σου ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΜΕ VISTA (ή με 3ου κατασκευαστή file manager – το γιατί από κάτω).
  • Μέσα από τα Vista, επειδή έχουν έξυπνη διαχείρηση στο να κάνουν skip files (δηλ. σε ρωτάει μια φορά για όλα τα conflicts οπότε μια φορά λες να ΜΗΝ τα κάνει overwrite) και αυτό το κάνει και μέσα σε folders/subfolders, αρχίζεις και ξαναπετάς όλα τα περιεχόμενα του USB (NTFS) δίσκου, ΜΕΣΩ δικτύου πάνω στον unRAID δίσκο (στο share πια).
  • Ελέγχουμε πια ότι έχουμε ΟΛΑ μας τα αρχεία περασμένα.
  • Βγάζουμε τον USB δίσκο.
  • Τον βάζουμε σαν IDE ή SATA στο unRAID, πάλι.
  • Τον “αναθέτουμε” για χρήση στο unRAID (χάνοντας ότι είχε σαν NTFS) και προχωράμε στον… επόμενο την ίδια διαδικασία (εκτός αν ξέρουμε ότι δεν έχουμε Ελληνικά filenames/folders) με τον νέο άδειο μας χώρο…
Αυτό παίρνει χρόνο, αλλά όταν μιλάμε για 500άρη δίσκο, με μερικά megabytes αρχεία με Ελληνικά filenames, τότε είναι ΠΟΛΥ γρηγορότερο (και ασφαλέστερο) από το να γινόταν το transfer όλο μέσω δικτύου.

Αυτό έγινε για ΟΚΤΩ δίσκους. Ενδιάμεσα μάλιστα, για λόγους χωροταξίας, υπήρχαν ΚΑΙ εσωτερικές μεταφορές (από unRAID δίσκο σε unRAID δίσκο), ώστε κάτι να φτάσει στην τελική του θεση μέσω “τριγώνου” (γιατί πχ. ο τελικός δίσκος δεν είναι από την αρχή διαθέσιμος), καθώς και ένωση με data που είχα αλλού φυλαγμένα και τώρα είχα χώρο να τα βάλω στη θέση τους…

Βάζοντας δίσκους έναν έναν, μεταφέροντας κλπ. Έφτασα στο σημείο να βάλω το πέμπτο μου IDE (υπόψη αρχικά θα είχα τέσσερεις, αλλά το νέο feature που λέγεται cache disk, με έβαλε στο τριπάκι και πρόσθεσα και έναν μικρό πέμπτο που ήδη είχα εξάλλου παρατημένο).

Έλα όμως που δεν έμπαινε!
ΑΝΕΤΑ θα θυσίαζα το cache disk (και θα έμενα στους τέσσερεις), αλλά το cache disk το καημένο ήταν ΗΔΗ τοποθετημένο στο “τρίτο” (ξένο μάλιστα, όχι intel, εκεί που αν ήταν να έχω προβλήματα θα είχα) bus και είχα κρατήσει τα intel bus για data disks!

Μάλιστα είχα ήδη βάλει τους τρεις στα intel bus (και τον cache στο ξένο bus) οπότε δεν περίμενα Ο ΤΕΤΑΡΤΟΣ να μην δουλεύει (δηλ. σε bus που ΗΔΗ είχα έναν δίσκο επάνω που δούλευε!). Δεν bootαρε όλο το μηχάνημα (δεν έφευγε από το BIOS init)… Δεν ήταν καλώδιο. Δεν ήταν jumper settings (master/slave). Τι ήταν; ΔΕΝ ΕΜΑΘΑ!

Λύση; Το cache disk μπήκε στο bus που χωρίς λόγω παίρνει μόνο έναν δίσκο και οι δυο από τους άλλους δίσκους μπήκαν στο ΞΕΝΟ bus που μια χαρά σήκωσε και τους δυο.

Ενδιάμεσα σε όλα αυτά κάθησα επίσης και:

  • Όρισα users
  • Όρισα ποιά shares θα χρησιμοποιούν ποιούς δίσκους (και σε τι βάθος)
  • Όρισα security των shares βάση των users
(αυτά διαβάζονται ως απλά, στην πράξη ήθελα 2-3 πίνακες για να τα σχεδιάσω – ας είναι καλά το Excel αλλά και το PDA μου)

Με όλο αυτό το βάλε/βγάλε/τσέκαρε/ξαναβάλε, φτάσαμε στο σήμερα το πρωί όπου μέσω terminal (και detached commands) έκανα τα 2 τελευταία “εσωτερικά” copy, όντας ΜΑΚΡΙΑ από το unRAID μου και έφτασα στο αποτέλεσμα που καταγράφω επάνω.

…α και σε ένα δωμάτιο (γραφείο μου) στο σπίτι, το οποίο δεν θέλει κανείς να πλησιάσει από τα βουνά ανταλλακτικών και χαρτιών που έχω (επόμενο βήμα: να τα φτιάξω και αυτά).

Αυτή είναι η Οδύσσεια σε περίληψη, ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ξεχνάω κι άλλα.
Βάλτε κερασάκι ότι κάτι παίζει με το real time clock μου στο unRAID και με τα reboot χάνει την ώρα (ίσως όχι μπαταρία -αλλά θα δοκιμάσω μόλις βρω που έχω τις καινούριες- μια και το PC είναι πάντα στο ρεύμα άρα ίσως δεν έπρεπε να συμβαίνει – btw ψήνω τον Tom του unRAID να βάλει το NTPD επιτέλους) και είμαστε στο σήμερα…

Ευχαριστημένος.

Πλήρωσα τελικά αρκετά. Αλλά τα “αρκετά” τι είναι τελικά; Λίγα παραπάνω (έστω και 50% παραπάνω) από όσο κάνει ένα 2-disk RAID0 NAS, δηλαδή κάτι ΑΠΕΙΡΩΣ κατώτερο από ότι έφτιαξα. Και τελικά έχω και ένα ακόμα PC (σαν hardware).

Επόμενα βήματα, να δω μπας και μπορέσω να χώσω κάναν terminal based torrent client ώστε να μη χρειάζεται καθόλου άλλο PC ανοιχτό όσο λείπω.

Τελικά, να το κάνετε; Ναι να το κάνετε.

Όμως αν το κάνετε, ή ξεκινήστε (α) με πολύ υπομονή, ή (β) με άδειους δίσκους αδιαφορώντας για αρχική μαζική μεταφορά δεδομένων).

NAS or something like that…

Έχω μαζέψει τα εξής…
Τέσσερεις δίσκους 320GB, δυο δίσκους 500GB, έναν 80GB (βασικά 20, 40 και 80 πρέπει να έχω κι άλλους αλλά έλα που χρειάστηκα ακόμα και τα 80 να έχω “προσβάσιμα” και γι’ αυτό τα αναφέρω) και έναν 120 2.5″… εννοώ σε εξωτερικούς, άρα όλα αυτά έχουν και τις θήκες τους (δείτε στο τέλος του άρθρου για μια “αγγελία” αν ενδιαφέρει κάποιον), τους εσωτερικούς δεν τους αναφέρω στο σενάριο, θα τους αναφέρω μόνο εδώ για λόγους καταγραφής: τρία PC, από έναν 320άρη SATA το καθένα. Οι δυο είναι γεμάτοι (ο ένας του server λόγω P2P, ο δεύτερος λόγω… games), ενώ ο τρίτος (του HTPC) είναι ψιλο-άδειος γιατί απλά δεν έχω τολμήσει να έχω 2η κόπια των ΠΑΡΑ πολλών “media” data που έχω (και τα έχω στους εξωτερικούς).
Επειδή το όλο πράγμα γίνεται μάλλον ανεξέλεγκτο, έχω αρχίσει να έχω στο μυαλό μου τη λύση NAS. Η μικρή μου εμπειρία με ΜΗ επαγγελματικά NAS (έχω πιο μεγάλη στα επαγγελματικά) είναι απογοητευτική. Μηχανήματα που σέρνονται, δύσκολα στη διαχείριση σε περίπτωση “κρίσης” και τελικά αυτά που θέλουν εσωτερικούς δίσκους, είναι πανάκριβα και μη σοβαρά επεκτάσιμα (στα μεγέθη που έχω στο μυαλό μου).
Κάποιος (Αντώνη εσύ;…) είχε προτείνει το FreeNAS. Το έψαξα, ενδιαφέρον, αλλά έχει περιορισμούς που δεν μου επιτρέπουν μικρά έξοδα. Πρέπει να έχω έναν αριθμό ικανό από δίσκους ΙΔΙΟΥ μεγέθους (που δεν έχω ήδη) για να κάνω το RAID5 και πάντα να περιορίζομαι σε αυτό το μέγεθος εκτός αν κάνω το “φλαααααπ” να τους αλλάξω όλους μαζί (με δεύτερο όμως NAS γιατί αλλιώς ΠΩΣ θα μεταφέρω τα data;…). Μεγάλες θυσίες.
Αυτό με οδήγησε να έχω στο μυαλό ένα δικό μου σενάριο κάποιου “higher-layer” filesystem, που ουσιαστικά θα μου έλυνε προβλήματα σχετικά με τα μεγέθη των δίσκων αλλά ακόμα και το native FS τους! (είναι τώρα όλοι NTFS και είχα ελπίδα ότι θα παραμείνω “φορητός”).
Έψαξα να δω για την ιδέα μου αν την έχει άλλος αλλά όχι. Κρίμα – αν κάποιος ενδιαφέρεται, το συζητάμε βέβαια να του την εξηγήσω.
Χτες όμως ανακάλυψα κάτι “close enough” (ξεχνάμε όμως την ελευθερία του “άσε το FS ως έχει”)… το λένε…
…Ψάχνοντας ανακάλυψα ότι ο κόσμος που το χρησιμοποιεί είναι αρκετά ευχαριστημένος.
Μειονέκτημα, ότι άμα έχεις σοβαρές απαιτήσεις, δίνεις και ένα ψιλό …βαρύ ποσό για να το αγοράσεις.
Τέλος πάντων, είναι εφάπαξ κόστος. Τι κερδίζεις μετά;
Μπορείς να φτιάξεις ένα ασφαλές array από… ότι δίσκους έχεις!
Χρησιμοποιεί τη λογική του RAID5 (parity disk) αλλά χωρίς stripping. Αυτό σημαίνει ότι απλά φροντίζεις ο δίσκος parity να είναι μεγαλύτερος ή ίδιος από τον μεγαλύτερο άλλο σου δίσκο και έχεις την ασφάλεια του RAID5 (δηλ. recovery από single disk failure) χωρίς να περιορίζεσαι το πως μεγαλώνει το array σου (όλο με ίδιους δίσκους)! Επίσης ΠΙΟ καλά από το RAID5, αν ένας δίσκος χαλάσει και δεν έχεις recovery, ή δυο χαλάσουν μαζί (και άρα φυσικά δεν έχεις recovery), δεν χάνεις ΟΛΑ τα data αλλά “μόνο” των χαλασμένων!
Αυτό γιατί έχουμε ένα συνδυασμό JBOD και RAID5.
Μειονεκτήματα φυσικά είναι ότι δεν έχεις την ταχύτητα του stripping, αλλά σε αντιστάθμισμα, μπορείς να έχεις όλη αυτή την ευελιξία του “με ότι έχω τώρα, με αυτό ξεκινάω”.
Το σύστημα τρέχει από ένα απλό USB stick (βλακωδώς, ούτε καν ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ δεν μπορείς να έχεις το σύστημα σε δίσκο) από 128MB και πάνω, ενώ έχει γελοίες απαιτήσεις CPU/RAM και τέτοια (φυσικά θέλει gigabit ethernet αν θες σοβαρό NAS και όχι NAS για κλάματα). Είναι βασισμένο σε slackware οπότε δεν έχει σοβαρό πρόβλημα drivers.
Ας δούμε το σενάριο μου…
Πήρα αυτό το πολύ φτηνό κουτί:
(SHARKOON REBEL9 ECONOMIC)
Το οποίο έχει ΕΝΝΕΑ θέσεις 5.25″, που ανάλογα τι θα κάνω μπορώ να φτάσω να έχω και 15 δίσκους μέσα (βάζοντας τρία 3-to-5 multibay), αλλά το οποίο θα το ξεκινήσω ως έχει χωρίς καν trays (μετά θα αρχίσω να βάζω).
Μιλώντας για trays και multibays, η RAIDSONIC έχει ότι χρειάζομαι:
…αλλά τα μεγάλα δεν τα φέρνει κανείς (νομίζω). Αν κάποιος έχει αντίθετες πληροφορίες ας μου το πει. Ψάχνω για ένα 3-to-5 IDE (να βάλω τους υπάρχοντες IDE) και ένα 3-to-5 SATA (για ξεκίνημα). Έχω βρει σε on-line shops Ευρώπη αλλά ξεφεύγουμε (~150 ευρά το καθένα)…
Από την άλλη τα singe-trays μπορεί να φτάσω εννιά δίσκους, αλλά μετά αν θέλω να βάλω κι άλλους θα πρέπει να βρίσκω να τα πουλάω πάλι και μάλιστα τρία-τρία. Γι’ αυτό ξεκινάω ΧΩΡΙΣ trays καν και βλέπουμε.
Θα βρώ κάποιο mobo/RAM/CPU και ένα μέτριο τροφοδοτικό (έχω ένα, θα δούμε αν κάνει για ξεκίνημα – 6 δίσκων) και είμαι all-set!
Σκεφτόμενος το NAS, είπα να βάλω εκεί ΟΛΑ τα δεδομένα που θέλω να είναι ανεξάρτητα από PC ή και λειτουργικό.
Ξεκίνησα σκεφτόμενος να μπουν εκεί τα A/V, τα Emulators (αν και αυτά τα θέλω και portable) και τα disk images (και A/V και apps και games), αλλά μετά το τράβηξα αλλιώς…
…γιατί όχι τα εγκατεστημένα games; Να τα “στήνω” δηλ. στο share. Υπάρχουν games που θα ήθελα να έχω σε πάνω από μια εγκαταστάσεις. Ίσως να ξαναθέλει setup αλλά το μόνο εύκολο είναι να κρατήσεις τις παλιές ρυθμίσεις και να έχεις ξανά το game σου (πρόβλημα που αντιμετωπίζω τώρα με το ένα PC μου που είναι dual-boot). Άστε που το 320 γέμισε!
…γιατί όχι όλο το P2P; (που έτσι κι αλλιώς θα είναι μικρότερο αφού θα μπορώ να κάνω share από τα άλλα shares του συστήματος χωρίς να χρειάζεται να έχω 2η κόπια)
…γιατί όχι τα downloads μου (προγράμματα χρήσης δηλαδή – ένα μεγάλο φάκελο που φυλάω ευλαβικά στο server PC τώρα).
Τελικά θα μπορεί να μεγαλώσει πολύ περισσότερο από όσο σχεδίαζα. Αλλά σε αυτό το κουτί θα είναι ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ όλα.
Θέλω μόνο έναν δίσκο ακόμα (έναν 500άρη SATA για parity) και σιγά σιγά (ένα ένα για να μεταφέρω και τα δεδομένα από τον κάθε μονό δίσκο στο unRAID μέσω δικτίου και μετά να τον βάζω μέσα στο unRAID και αυτόν) όλοι οι 320 και ο 80 θα μπουν μέσα. Αυτοί είναι IDE. Οι δυο 500άρηδες είναι SATA αλλά είναι αγορασμένοι ΜΕ το κουτί (είναι LACIE) και σε εγγύηση έτσι, οπότε δεν θα βγάλω τους δίσκους από μέσα και θα μείνω να έχω μόνο αυτούς τους δυο removable (ή ίσως τον έναν).
ΚΑΙ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ!
1) η γνώμη σας
2) τι πουλάω και τι ζητάω…
Πουλάμε:
– Πουλάω 3 μαύρα αλουμινένια RAIDSONIC USB2/1394 3.5″ enclosures… καταπληκτικά, ΜΟΝΟ τέτοια παίρνω πια (μέχρι τώρα που είπα να μην ξαναπάρω εξωτερικό). Από 34 ευρά το ένα, τα πουλάω 25 ή 70 και τα τρία μαζί.
– Πουλάω 1 ασημί αλουμινένιο RAIDSONIC USB2 enclosure. Δεν ξέρω πόσο κάνει αλλά το δίνω 22 ευρώ. Εξάλλου καινούριο είναι.
– Ένα που δεν θυμάμαι μάρκα, αλουμινένιο, USB2/1394 ακόμα. Επειδή δεν θυμάμαι μάρκα και αυτό 22.
– Ένα από τα δυο παραπάνω μαζί με τον 80άρη δίσκο τα δίνω 50 ευρά.
– ΙΣΩΣ τον ένα 500άρη LACIE. Τιμή 90 ευρώ. Δεν είμαι πεπεισμένος αν θέλω να τον δώσω (γιατί απλά θα γίνει ο ίδιος αλλά εσωτερικός, απλά είναι κρίμα να χαθεί η εγγύηση), θα βοηθήσει αν κάποιος πάρει πακέτο κάτι από τα παραπάνω (ή και όλα).
(STOP THE PRESS! Όλα μαζί με 200 ευρά – ΑΚΑΤΕΒΑΤΑ βέβαια)
Ψάχνω:
– Ξεπερασμένο motherboard/CPU/RAM μέχρι 50 ευρώ (εκτός ειδικών περιπτώσεων που θα εντυπωσιαστώ αρκετά ώστε να δώσω κάτι παραπάνω). Ψάχνω για κάτι στα επίπεδα Celeron 475-pin, 2×512 RAM (θέλω να είναι dual-channel γι’ αυτό – δεν με ενδιαφέρει για παραπάνω RAM) και ΑΝ έχει gigabit ethernet θα ήταν καλό. Βασικό το τι IDE και αν είναι δυνατό και SATA έχει. Ότι δεν έχει να μπορεί να το πάρει σε PCI (άρα προτιμώ κάτι με παραπάνω από 2 PCI). Επίσης φυσικά να έχει 2 USB2 ports.
– Αν ξέρετε που θα βρω τα RAIDSONIC που έχω links παραπάνω (ειδικά τα 3-σε-5) ΕΛΛΑΔΑ (εκτός αν μου βρείτε κάτι που απ’ έξω να έρχεται φτηνά).
Αυτά…
Για να σας ακούσω.
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com