Η αλήθεια είναι ότι έχω τον κομπλεξικό ελιτισμό του “παλιού” ξερόλα στους υπολογιστές. Το ξέρω και δεν έχω πρόβλημα με αυτό – μάλλον επειδή είμαι περίπου κάτι τέτοιο (και με την καλή “πραγματική” και με την κακή “υποτιμητική/αντικοινωνική” έννοια του). Οπότε αντί να το παλεύω, δέχομαι το χαρακτηρισμό.
Η Πληροφορική βέβαια έχει αλλάξει ΤΕΛΕΙΩΣ από τότε που… γνωριστήκαμε και έπρεπε ή εγώ να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα, ή να αποξενωθώ από τους φορείς του νέου στυλ (που έφερε μέχρι και περιοδικά “geek lifestyle” στην Ελλάδα!!!). Έμεινα κάπου στη μέση. Νέρωσα αρκετά το κρασί μου, όμως δεν μπορώ να ανεχτώ την ασχετοσύνη που φτάνει στην βλακεία. Συνήθως απλά την αποφεύγω αντί να την αντιμετωπίσω.
…Εκτός όταν δεν γίνεται αλλιώς. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, όταν δούλευα σε γνωστή μεγάλη τράπεζα ως assistant manager κάποιου κομπιουτεροτμήματος, χρήστη να μου λέει “δεν ανάβει ο υπολογιστής!” και τελικά φυσικά να ανάβει ο υπολογιστής, αλλά να μην ανάβει η οθόνη, επειδή είχε βγάλει την… πρίζα! ΡΕ ΜΕΓΑΛΕ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΗΣΗΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΒΛΑΚΑΣ; (όχι δεν του το είπα) ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΑΝ ΕΙΧΕΣ ΒΓΑΛΕΙ ΤΗΝ ΠΡΙΖΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΘΑ ΦΩΝΑΖΕΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟ; (οκ αυτό περίπου, του το είπα) Δεν θα ξεχάσω τις άπειρες φορές που έβγαζε κάτι στην οθόνη του Χ χρήστη και έπαιρνε τηλέφωνο να πει “κάτι μου έβγαλε η οθόνη”, “ε τι;”, “δεν ξέρω έλα να δεις” (!!!!!!!!!!! …και η οθόνη φυσικά μπορεί να έλεγε “παρακαλώ βάλτε το δίσκο Α:” που μόλις είχε βγάλει). Δεν θα ξεχάσω παλιά γνωστή και συμφοιτήτρια που πήγα σπίτι της να δω γιατί της είχε καεί το μόνιτορ και ήταν ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ έτσι, μόνο για ανακαλύψω ότι στο ξεσκόνισμα είχε γυρίσει το contrast και το brightness στο μηδέν!!!
Γελάτε; Ποιος ξέρει πόσοι από εσάς είστε αυτό το είδος χρήστη και δεν το έχετε συνειδητοποιήσει ούτε οι ίδιοι.
Καταλαβαίνω ότι μέρος του φαινομένου είναι το “σύνδρομο του νεοσύλλεκτου”. Όσοι (σχεδόν) πήγαν φαντάροι, θα καταλάβουν. Δεν πα να είσαι γιατρός, δεν πα να είσαι πυρηνικός φυσικός, όταν παρουσιαστείς είσαι “ψαράς” και μπορεί να κάνεις μεγάλες “κοτσάνες” στα μάτια της μικρής κοινωνίας του στρατοπέδου και των παλαιοτέρων. Ίσως είναι μέσα μας.
Όμως άλλο αυτό, άλλο να κοιμόμαστε στο συγκεκριμένο λήθαργο, άλλο να μην κατανοούμε ότι αυτό μας συμβαίνει.
Άλλο επίσης να είναι κάποιος “νέος” σε κάτι (στην Πληροφορική για το θέμα μας), άλλο να κοιμάται τον Ύπνο του Δικαίου και να νομίζει ότι αφού πάτησε το “Έναρξη” έπιασε τον παπά από τα… …ε… γένια και να αντιμετωπίζει τον Χ εσένα που μοιραία ε τι να κάνουμε ξέρεις τα 500πλάσια σαν το ίδιο επίπεδο. Εκεί εγώ χαλιέμαι. Ελιτισμός και κομπλεξικός ξερολισμός; So be it.
Η ευκαιρία του συγκεκριμένου άρθρου είναι άλλη όμως (σχετική βέβαια).
Στο χώρο του Windows Mobile, είμαι σχεδόν από τότε που… δημιουργήθηκε. Πάντα έβλεπα τα Windows Mobile (Windows CE based PocketPC) σαν ακριβώς αυτό που ήταν (και που ακόμα δεν έχουν ξεφύγει όσο και αν θα ήθελε ακόμα και η ίδια η Microsoft): Υπολογιστής Τσέπης.
Δεν θα μπω σε ιστορικά δεδομένα, απλά θα κάνω μια τηλεμεταφορά στο Σήμερα, όπου εμφανίστηκαν ίσως τα πρώτα κομψά WM που προσπαθούν μέχρι ένα σημείο να κρύψουν τι γίνεται από κάτω. Μέχρι ένα σημείο βέβαια. Δεν γίνονται αυτά εν μια νυκτί, όπως και το Windows 95 δεν έγινε ξαφνικά Vista (ή για τους Mac φίλους, το System 6 σε OS X 10.5).
Σοβαρότερος εκπρόσωπος αυτής της νέας τάσης το HTC Diamond. Το πρώτο μάλλον HTC (που να γράφει HTC επάνω, γιατί έχετε ήδη περάσει από HTC χωρίς να το ξέρετε), που θέλησε να μπει στα σαλόνια της Nokia.
Το αν καλά έκανε, αν καλά ΤΟ έκανε, αν μου αρέσει η τάση αυτή κλπ. είναι άλλο θέμα. Αυτό που θέλω να ασχοληθω, είναι το τσουνάμι που έφερε. Ένα τσουνάμι που κατανόησα μέσα από fora που μπαίνω και που μέχρι πρότινος κράταγαν ένα Χ επίπεδο πάνω από το μηδέν στο περιεχόμενο τους. Δεν μιλάω για εξειδικευμένα fora, μιλάω για γενικά fora που όμως είχαν κάποιες εξειδικευμένες προεκτάσεις και μπορούσες εκεί να διαβάσεις κάτι ενδιαφέρον ή να απαντήσεις σε μια ενδιαφέρουσα ερώτηση και να αισθανθείς ότι κάτι συνεισφέρεις. Που τέσπα όταν κάποιος ρώταγε κάτι, σήμαινε έστω ότι πραγματικά προσπάθησε να βρει την απάντηση και δεν την βρήκε.
Το τσουνάμι όμως που έχει έρθει είναι μεγαλύτερο από ότι φανταζόμουν. ΟΚ περίμενα ότι το Diamond θα φέρει κόσμο που δεν έχει σχέση με το σπορ και δεν κατάλαβε τι έκανε, δεκτό… Όμως να έχω διαβάσει δέκα φορές τουλάχιστον, για το “τι κάνουμε στο σταυρουδάκι” (το γνωστό σταυρουδάκι που βγαίνει στο πρώτο setup ενός WM και σου ΓΡΑΦΕΙ την απίστευτα δύσκολη οδηγία “πάτα στο κέντρο του”). Ε ρε παιδιά που το ρωτάτε αυτό δεν πήρατε μόνο λάθος μηχάνημα (ήσασταν να μείνετε στον κόσμο της Nokia), αλλά δεν διαβάζετε ΚΑΝ τι λέει στην οθόνη, οπότε οι εξηγήσεις είναι συγκεκριμένες:
(α) Έχετε αγγλικό OS και δεν ξέρετε ούτε απλά αγγλικά (άρα πήρατε το ΑΠΟΛΥΤΑ λάθος μηχάνημα και θα κλάψετε πολύ και θα ήθελα να είμαι από μια μεριά),
(β) Έχετε ελληνικό αλλά είστε από αυτούς τους χρήστες που είναι… “καράχρήστες” (αυτούς που ανέφερα πιο πάνω), δηλ. ανθρώπους τόσο άσχετους μεν (αυτό από μόνο του δεν πειράζει), που θέλουν να μείνουν άσχετοι δε και που θεωρούν επιπλέον ότι “όλο και κάποιος χαζοκομπιουτεράς θα μου δώσει λύση γιατί βαριέμαι να ψάξω και τα απλά”. Επίσης έχετε το απόλυτα λάθος τηλέφωνο γιατί να σας πω τα νέα: Κανένας NLS δεν θα σας δώσει και τον αριθμό του κινητού του για να τον βρίσκετε σε κάθε χαζομάρα που θα σας έρθει στο κεφάλι και που δεν θα κάνετε καν τον κόπο να ψάξετε, οπότε αν θέλετε να ζήσετε με κάτι που το… ίδιο δεν σας θέλει, καλή τύχη.
Πέρα από το μπλα μπλα μου που τόσο αντιπαθείτε (μπα και γιατί φτάσατε μέχρι αυτή εδώ την πρόταση;…), ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΤΕ το εξής πανδύσκολο (το ξέρω παιδιά, αλλά κάντε μια προσπάθεια):
– Χρησιμοποιείτε το ΠΟΛΥ ΕΥΓΛΩΤΤΟ κουμπάκι “αναζήτηση” επάνω επάνω στη σελίδα των περισσότερων fora.
– Χρησιμοποιήστε το ΕΠΙΣΗΣ σαφές κουμπάκι “Αναζήτηση σε αυτό το θέμα” (μαγικό, βγαίνει μια χοντρή, δοκιμάστε) που επίσης έχουν πια όλα τα σύγχρονα fora.
– Χρησιμοποιήστε γενικώς το μαγικό κόσμο του Internet, που δεν είναι μόνο chat , MSN, gmail, τσοντοσελίδες, facebook και τέτοια (και γενικά ότι είναι για να ξεδιψάσει μια υποβόσκουσα ή και εκδηλωμένη σεξουαλική πείνα), …αλλά έχει και google, live search, yahoo search και άλλα τέτοια πραγματάκια που θα είχαν απαντήσει αναλυτικότατα στις ερωτήσεις σας, ακόμα και σε αυτές που ρωτάτε τι να κάνετε το σταυρουδάκι (υπάρχουν κι άλλοι τέτοιοι στον πλανήτη – τι να κάνουμε)!
– Διαβάστε το manual… το manual δεν είναι απλά για να βαρύνει το κουτί της συσκευασίας και καμιά φορά λένε ενδιαφέροντα πράγματα ΕΙΔΙΚΑ σε ανθρώπους που δεν ξέρουν τι έκαναν όταν πήραν WM και ανθρώπους που η εμπειρία τους στο computing τελειώνει στο “Έναρξη”, ενώ στο CD υπάρχει συνήθως και σε PDF… ένα είδος αρχείου που σίγουρα το διαβάζετε (πατάτε διπλό κλικ επάνω του με το ποντικάκι), γιατί ο Γερμανός, το Multirama, το Πλαίσιο, ο κακόμοιρος IT σας ή ο ακόμα πιο κακόμοιρος (αφού δεν πληρώνεται για αυτό) ανηψιός της ξαδέρφης σας, το έχει βάλει σίγουρα στον υπολογιστή σας. Προσωπικά ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ξεφυλλίζω τα manual από κάθε τι νέο που παίρνω ακόμα και κάτι που έχω πάρει κάτι παρεμφερές του δέκα φορές πριν.
– Πειραματιστείτε… τα WM έχουν πολλές δυνατότητες, αλλά μέσα σε αυτές ΔΕΝ είναι το να δαγκώνουν, ΔΕΝ είναι το να προκαλούν ηλεκτροπληξία στον απαιτητικό χρήστη, ενώ δεν τα πειράζει να γίνουν και hard-reset και να “ξαναγεννηθούν, όπως τα έφτιαξε η μαμά HTC”…
Όταν ξεκίνησα στα εννιά μου με τους υπολογιστές (που το εννιά τότε, δεν έχει καμία σχέση με το εννιά τώρα), που δεν είχαμε ποντίκι και παράθυρα, οι touch screen σαν αυτές του PDA μας είχαν δεκάδες χιλιάδες δολάρια, δεν υπήρχε Internet, τα manual τα είχαμε στην τουαλέτα για να τα διαβάσουμε (τριακοστή)τρίτη φορά, τα περιοδικά ήταν δυο και διάβαζες αναγκαστικά μέχρι και τις διαφημίσεις για να μάθεις κάτι, η Στουρνάρα ήταν δυο μαγαζιά και ο επόμενος γνώστης για να σε βοηθήσει ήταν κάποιος που μπορεί να πετύχαινες τυχαία σε ένα από αυτά τα δυο μαγαζιά ή σε καμιά από τις σπάνιες εκθέσεις (αργότερα, όταν υπήρχε κόσμος να πάει σε αυτές) και προσπαθούσες να απομυζήσεις καμιά σοβαρή πληροφορία από αυτόν στα 10 λεπτά που συμπέφτατε… Τότε φρόντιζες αυτό που θα ρώταγες να έχει νόημα να σου δώσει πληροφορία γιατί άντε βρες τον μετά…
Όπως δεν ξέρω αν έγινε σαφές (το είπα ήδη ευθαίως αλλά ξέρω ότι υπάρχει τάση να συγκρατεί κάποιος… τα χειρότερα), δεν κατηγορώ την Ασχετοσύνη. Όλοι ήμασταν άσχετοι σε αυτά που δεν είμαστε πια άσχετοι και όλοι σε κάποιους (τους περισσότερους) τομείς είμαστε άσχετοι ακόμα. Η ασχετοσύνη όμως έχει μια όμορφη νιρβάνα. Όλα μπροστά σου είναι νέα. Μην το χαλάς ζητώντας όχι μόνο κάποιος να σου μασήσει την τροφή, αλλά και να στη βάλει στον οισοφάγο να μη κουράζεσαι να καταπίνεις!
Εγώ εκεί χαλιέμαι. Το να βρεθεί κάποιος στη θέση που έτυχε και ήμουν πριν 25 χρόνια, σήμερα, επειδή Ε ΣΗΜΕΡΑ βρέθηκε και μάλιστα σε εποχές που αυτά τουλάχιστον τα πράγματα έχουν γίνει και χίλιες φορές πιο εύχρηστα, πιο γρήγορα, πιο “μασημένη τροφή” (από τη μαμά τους), πιο κατανοητά, είναι απόλυτα κατανοητή κατάσταση. Όμως το να πρέπει εγώ (μέσα από την κοινωνική επαφή των fora) να ανεχτώ ότι εσύ θέλεις… αλλά δεν θέλεις… ΑΥΤΟ δεν ξέρω γιατί πρέπει να το βιώνω.
Συμβουλή λοιπόν σε κάθε φίλο/φίλη που πήρε το Διαμάντι του και αντιμετωπίζει κάτι που δεν περίμενε:
– Αν νομίζεις ότι μπορείς να το παλέψεις, welcome to the club, ένας υπέροχος κόσμος ανοίγεται. ΨΑΞΕ, ΔΙΑΒΑΣΕ, ΤΡΙΨΟΥ και μετά ρώτα καμιά έξυπνη ερώτηση. Ξέφυγε από ερωτήσεις του είδους “τι κάνω στο σταυρουδάκι; Είναι χαλασμένο; Έχει κολλήσει;” (που λόγω της απροσωπίας του Internet, κάνους τους άλλους που σε διαβάζουν να νομίζουν ότι μιλάνε με τον μπαμπά Simpson ή κάποιον εκ των Beavis & Butthead) και πήγαινε σε ερωτήσεις του είδους “ποιο είναι το καλύτερο πρόγραμμα για SMS filtering;”, “πως πειράζω την ευαισθησία της οθόνης, έχει registry entry για αυτό ή κάνα προγραμματάκι γιατί δεν αισθάνομαι άνετα με την registry;” (κατανοητό btw, κανείς δεν θα σε βρίσει). Έδωσα πραγματικά παραδείγματα.
– Αν νομίζεις ότι δεν μπορείς να το παλέψεις ή τεσπα “δεν γουστάρω ρε φίλε”, τότε απλά κράτα το να το δείχνεις στους φίλους σου όσο μπορείς, χάνοντας όμως πραγματάκια που είχε το προηγούμενο Nokia σου, όχι γιατί εδώ δεν υπάρχουν, αλλά γιατί εδώ ΕΣΥ πρέπει να βρεις τον τρόπο να τα κάνεις. Ή θα το δεχτείς ή όχι.
– Αν λοιπόν δεν μπορείς ΚΑΙ δεν θέλεις να το παλέψεις, πούλα το τουλάχιστον να πάρει κάνα παιδί που ξέρει τι κάνει φτηνό μεταχειρισμένο διαμαντάκι.
Αυτά είχα να γράψω. Ελπίζω να σας ταρακούνησαν, πέρα από το να σας έκαναν να λέτε για το τι… είμαι ή δεν είμαι εγώ (για να το πω κομψά).