Η νέα διαφήμιση voda…

Όσο αφορά την κινητή, δεν ήμουν ποτέ χωμένος βαθιά αλλά αυτό δεν με εμποδίζει να πω ότι είμαι από τους πρώτους (μάλλον από την πρώτη χιλιάδα) συνδρομητές της τότε Panafon.
Ενώ φυσικά δεν με εμποδίζει όπως τους περισσότερους, να είναι εργαλείο της δουλειάς μου.
Αυτή τη στιγμή το κυρίως τηλέφωνο μου είναι Cosmote (με φορητότητα από Voda φυσικά, όταν έχεις ένα νούμερο πάνω από 10 χρόνια δεν το εγκαταλείπεις απλώς), όμως ακόμα έχω και Voda (προσφάτως) περισσότερο από “επιχειρηματική υποχρέωση” (ξέρετε πως γίνονται αυτά… ένας πωλητής σου φέρνει κάποιες δουλειές και εσύ του δίνεις κάποια συμβόλαια ως αντάλλαγμα κλπ.)…
Γιατί όλη αυτή η εισαγωγή;
Γιατί ήθελα να δείξω πόσο μου “την έδωσε” κάτι ώστε να κάτσω και να το γράψω.
Βλέπω τη διαφήμιση με τους δυο νεαρούς που βγαίνουν από το κλαμπ και ο ένας δεν έχει σήμα… (δεν λέω για την άλλη πράγματι πετυχημένη με τον… αστυνομικό χωρίς σήμα)
Θα το πω όπως μου βγαίνει:
ΕΙΝΑΙ ΘΡΑΣΟΣ Η VODAFONE ΝΑ ΒΓΑΖΕΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΓΙΑ ΣΗΜΑ!!!

ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ Θ Ρ Α Σ Ο Σ !

Δεν με ενδιαφέρει να ανοίξω flame war (ειδικά με ευέξαπτους low-level resellers ή υπαλλήλους της και ΦΥΣΙΚΑ όχι με fanboys), ούτε καν να μου γράψει κάποιος να πει αν έχω δίκιο ή όχι. Απλά θεωρώ ότι έπρεπε να γράψω αυτό που έβγαινε από μέσα μου.
Μέχρι μήνυση για διαφυγόντα κέρδη μπορούσα να έχω κάνει κάποτε προς αυτούς τους κυρίους (αν είχα χρόνο και αν έβρισκα αρκετά τρελό δικηγόρο), ενώ για τη χάρη τους έχω κάνει τον αστείο ακροβάτη (χωρίς δυνατότητα να πάω ούτε 5 πόντους πιο πέρα μη χάσω το wave) σε παραλία για να μιλήσω με πελάτη μου με σοβαρό πρόβλημα, ενώ δίπλα μου φυσικά όλοι με τα cosmote τους και τα wind τους (TIM τότε ή και telestet, τι ήταν τότε) μίλαγαν μια χαρά και αναρωτιόνταν για το γραφικό τύπο στο λοφάκι.
Για να μη πω ποιο τηλέφωνο πρώτο ξέχναγε ότι είναι στην Ελλάδα (αν και εντός συνόρων) και έπιανε τα roaming με κάθε γείτονα, ξαναλέω ΕΝΤΟΣ συνόρων. ΝΑΙ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ αυτό που νομίζετε.
Για να μη πω που όλοι με κοίταγαν σαν απόκληρο της κοινωνίας σε νησί επειδή είχα voda και φυσικά δεν έπιανα πουθενά παρά μόνο σε κάτι περίεργα μέρη κλπ. (αυτοί ήξεραν και κανένας τους δεν είχε voda)
…για να μην πω για την γελοιότητα να καταστρέφουν perfectly ωραία μηχανήματα με ΗΛΙΘΙΑ customization (και παλιότερα ΚΑΙ περιορισμούς) και βλακώδη χρωματικά themes (και μιλάει ένας γαύρος κιόλας!).
Έχουν θράσος λοιπόν οι τύποι να βγάζουν τέτοιο ad. Αλλά τα ζώα είμαστε εμείς γιατί κανένας μας δεν γύρισε ποτέ να τους κάνει μήνυση για ότι θα μπορούσε να κολλάει (δεν ξέρω τι θα μας κάλυπτε νομικά – ψευδής διαφήμιση; δεν μπορεί κάτι θα υπάρχει υπέρ του καταναλωτή).
Ξαναλέω δεν με ενδιαφέρει ούτε flaming, ούτε επιβεβαίωση (αρκεί που ξέρω εγώ για μένα), αλλά έπρεπε να το γράψω για να βγει από μέσα μου.

Το Τσουνάμι της Ασχετοσύνης και Άλλες Ναυτικές Ιστορίες

Η αλήθεια είναι ότι έχω τον κομπλεξικό ελιτισμό του “παλιού” ξερόλα στους υπολογιστές. Το ξέρω και δεν έχω πρόβλημα με αυτό – μάλλον επειδή είμαι περίπου κάτι τέτοιο (και με την καλή “πραγματική” και με την κακή “υποτιμητική/αντικοινωνική” έννοια του). Οπότε αντί να το παλεύω, δέχομαι το χαρακτηρισμό.
Η Πληροφορική βέβαια έχει αλλάξει ΤΕΛΕΙΩΣ από τότε που… γνωριστήκαμε και έπρεπε ή εγώ να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα, ή να αποξενωθώ από τους φορείς του νέου στυλ (που έφερε μέχρι και περιοδικά “geek lifestyle” στην Ελλάδα!!!). Έμεινα κάπου στη μέση. Νέρωσα αρκετά το κρασί μου, όμως δεν μπορώ να ανεχτώ την ασχετοσύνη που φτάνει στην βλακεία. Συνήθως απλά την αποφεύγω αντί να την αντιμετωπίσω.
…Εκτός όταν δεν γίνεται αλλιώς. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, όταν δούλευα σε γνωστή μεγάλη τράπεζα ως assistant manager κάποιου κομπιουτεροτμήματος, χρήστη να μου λέει “δεν ανάβει ο υπολογιστής!” και τελικά φυσικά να ανάβει ο υπολογιστής, αλλά να μην ανάβει η οθόνη, επειδή είχε βγάλει την… πρίζα! ΡΕ ΜΕΓΑΛΕ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΗΣΗΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΒΛΑΚΑΣ; (όχι δεν του το είπα) ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΑΝ ΕΙΧΕΣ ΒΓΑΛΕΙ ΤΗΝ ΠΡΙΖΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΘΑ ΦΩΝΑΖΕΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟ; (οκ αυτό περίπου, του το είπα) Δεν θα ξεχάσω τις άπειρες φορές που έβγαζε κάτι στην οθόνη του Χ χρήστη και έπαιρνε τηλέφωνο να πει “κάτι μου έβγαλε η οθόνη”, “ε τι;”, “δεν ξέρω έλα να δεις” (!!!!!!!!!!! …και η οθόνη φυσικά μπορεί να έλεγε “παρακαλώ βάλτε το δίσκο Α:” που μόλις είχε βγάλει). Δεν θα ξεχάσω παλιά γνωστή και συμφοιτήτρια που πήγα σπίτι της να δω γιατί της είχε καεί το μόνιτορ και ήταν ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ έτσι, μόνο για ανακαλύψω ότι στο ξεσκόνισμα είχε γυρίσει το contrast και το brightness στο μηδέν!!!
Γελάτε; Ποιος ξέρει πόσοι από εσάς είστε αυτό το είδος χρήστη και δεν το έχετε συνειδητοποιήσει ούτε οι ίδιοι.
Καταλαβαίνω ότι μέρος του φαινομένου είναι το “σύνδρομο του νεοσύλλεκτου”. Όσοι (σχεδόν) πήγαν φαντάροι, θα καταλάβουν. Δεν πα να είσαι γιατρός, δεν πα να είσαι πυρηνικός φυσικός, όταν παρουσιαστείς είσαι “ψαράς” και μπορεί να κάνεις μεγάλες “κοτσάνες” στα μάτια της μικρής κοινωνίας του στρατοπέδου και των παλαιοτέρων. Ίσως είναι μέσα μας.
Όμως άλλο αυτό, άλλο να κοιμόμαστε στο συγκεκριμένο λήθαργο, άλλο να μην κατανοούμε ότι αυτό μας συμβαίνει.
Άλλο επίσης να είναι κάποιος “νέος” σε κάτι (στην Πληροφορική για το θέμα μας), άλλο να κοιμάται τον Ύπνο του Δικαίου και να νομίζει ότι αφού πάτησε το “Έναρξη” έπιασε τον παπά από τα… …ε… γένια και να αντιμετωπίζει τον Χ εσένα που μοιραία ε τι να κάνουμε ξέρεις τα 500πλάσια σαν το ίδιο επίπεδο. Εκεί εγώ χαλιέμαι. Ελιτισμός και κομπλεξικός ξερολισμός; So be it.
Η ευκαιρία του συγκεκριμένου άρθρου είναι άλλη όμως (σχετική βέβαια).
Στο χώρο του Windows Mobile, είμαι σχεδόν από τότε που… δημιουργήθηκε. Πάντα έβλεπα τα Windows Mobile (Windows CE based PocketPC) σαν ακριβώς αυτό που ήταν (και που ακόμα δεν έχουν ξεφύγει όσο και αν θα ήθελε ακόμα και η ίδια η Microsoft): Υπολογιστής Τσέπης.
Δεν θα μπω σε ιστορικά δεδομένα, απλά θα κάνω μια τηλεμεταφορά στο Σήμερα, όπου εμφανίστηκαν ίσως τα πρώτα κομψά WM που προσπαθούν μέχρι ένα σημείο να κρύψουν τι γίνεται από κάτω. Μέχρι ένα σημείο βέβαια. Δεν γίνονται αυτά εν μια νυκτί, όπως και το Windows 95 δεν έγινε ξαφνικά Vista (ή για τους Mac φίλους, το System 6 σε OS X 10.5).
Σοβαρότερος εκπρόσωπος αυτής της νέας τάσης το HTC Diamond. Το πρώτο μάλλον HTC (που να γράφει HTC επάνω, γιατί έχετε ήδη περάσει από HTC χωρίς να το ξέρετε), που θέλησε να μπει στα σαλόνια της Nokia.
Το αν καλά έκανε, αν καλά ΤΟ έκανε, αν μου αρέσει η τάση αυτή κλπ. είναι άλλο θέμα. Αυτό που θέλω να ασχοληθω, είναι το τσουνάμι που έφερε. Ένα τσουνάμι που κατανόησα μέσα από fora που μπαίνω και που μέχρι πρότινος κράταγαν ένα Χ επίπεδο πάνω από το μηδέν στο περιεχόμενο τους. Δεν μιλάω για εξειδικευμένα fora, μιλάω για γενικά fora που όμως είχαν κάποιες εξειδικευμένες προεκτάσεις και μπορούσες εκεί να διαβάσεις κάτι ενδιαφέρον ή να απαντήσεις σε μια ενδιαφέρουσα ερώτηση και να αισθανθείς ότι κάτι συνεισφέρεις. Που τέσπα όταν κάποιος ρώταγε κάτι, σήμαινε έστω ότι πραγματικά προσπάθησε να βρει την απάντηση και δεν την βρήκε.
Το τσουνάμι όμως που έχει έρθει είναι μεγαλύτερο από ότι φανταζόμουν. ΟΚ περίμενα ότι το Diamond θα φέρει κόσμο που δεν έχει σχέση με το σπορ και δεν κατάλαβε τι έκανε, δεκτό… Όμως να έχω διαβάσει δέκα φορές τουλάχιστον, για το “τι κάνουμε στο σταυρουδάκι” (το γνωστό σταυρουδάκι που βγαίνει στο πρώτο setup ενός WM και σου ΓΡΑΦΕΙ την απίστευτα δύσκολη οδηγία “πάτα στο κέντρο του”). Ε ρε παιδιά που το ρωτάτε αυτό δεν πήρατε μόνο λάθος μηχάνημα (ήσασταν να μείνετε στον κόσμο της Nokia), αλλά δεν διαβάζετε ΚΑΝ τι λέει στην οθόνη, οπότε οι εξηγήσεις είναι συγκεκριμένες:
(α) Έχετε αγγλικό OS και δεν ξέρετε ούτε απλά αγγλικά (άρα πήρατε το ΑΠΟΛΥΤΑ λάθος μηχάνημα και θα κλάψετε πολύ και θα ήθελα να είμαι από μια μεριά),
(β) Έχετε ελληνικό αλλά είστε από αυτούς τους χρήστες που είναι… “καράχρήστες” (αυτούς που ανέφερα πιο πάνω), δηλ. ανθρώπους τόσο άσχετους μεν (αυτό από μόνο του δεν πειράζει), που θέλουν να μείνουν άσχετοι δε και που θεωρούν επιπλέον ότι “όλο και κάποιος χαζοκομπιουτεράς θα μου δώσει λύση γιατί βαριέμαι να ψάξω και τα απλά”. Επίσης έχετε το απόλυτα λάθος τηλέφωνο γιατί να σας πω τα νέα: Κανένας NLS δεν θα σας δώσει και τον αριθμό του κινητού του για να τον βρίσκετε σε κάθε χαζομάρα που θα σας έρθει στο κεφάλι και που δεν θα κάνετε καν τον κόπο να ψάξετε, οπότε αν θέλετε να ζήσετε με κάτι που το… ίδιο δεν σας θέλει, καλή τύχη.
Πέρα από το μπλα μπλα μου που τόσο αντιπαθείτε (μπα και γιατί φτάσατε μέχρι αυτή εδώ την πρόταση;…), ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΤΕ το εξής πανδύσκολο (το ξέρω παιδιά, αλλά κάντε μια προσπάθεια):
– Χρησιμοποιείτε το ΠΟΛΥ ΕΥΓΛΩΤΤΟ κουμπάκι “αναζήτηση” επάνω επάνω στη σελίδα των περισσότερων fora.
– Χρησιμοποιήστε το ΕΠΙΣΗΣ σαφές κουμπάκι “Αναζήτηση σε αυτό το θέμα” (μαγικό, βγαίνει μια χοντρή, δοκιμάστε) που επίσης έχουν πια όλα τα σύγχρονα fora.
– Χρησιμοποιήστε γενικώς το μαγικό κόσμο του Internet, που δεν είναι μόνο chat , MSN, gmail, τσοντοσελίδες, facebook και τέτοια (και γενικά ότι είναι για να ξεδιψάσει μια υποβόσκουσα ή και εκδηλωμένη σεξουαλική πείνα), …αλλά έχει και google, live search, yahoo search και άλλα τέτοια πραγματάκια που θα είχαν απαντήσει αναλυτικότατα στις ερωτήσεις σας, ακόμα και σε αυτές που ρωτάτε τι να κάνετε το σταυρουδάκι (υπάρχουν κι άλλοι τέτοιοι στον πλανήτη – τι να κάνουμε)!
– Διαβάστε το manual… το manual δεν είναι απλά για να βαρύνει το κουτί της συσκευασίας και καμιά φορά λένε ενδιαφέροντα πράγματα ΕΙΔΙΚΑ σε ανθρώπους που δεν ξέρουν τι έκαναν όταν πήραν WM και ανθρώπους που η εμπειρία τους στο computing τελειώνει στο “Έναρξη”, ενώ στο CD υπάρχει συνήθως και σε PDF… ένα είδος αρχείου που σίγουρα το διαβάζετε (πατάτε διπλό κλικ επάνω του με το ποντικάκι), γιατί ο Γερμανός, το Multirama, το Πλαίσιο, ο κακόμοιρος IT σας ή ο ακόμα πιο κακόμοιρος (αφού δεν πληρώνεται για αυτό) ανηψιός της ξαδέρφης σας, το έχει βάλει σίγουρα στον υπολογιστή σας. Προσωπικά ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ξεφυλλίζω τα manual από κάθε τι νέο που παίρνω ακόμα και κάτι που έχω πάρει κάτι παρεμφερές του δέκα φορές πριν.
– Πειραματιστείτε… τα WM έχουν πολλές δυνατότητες, αλλά μέσα σε αυτές ΔΕΝ είναι το να δαγκώνουν, ΔΕΝ είναι το να προκαλούν ηλεκτροπληξία στον απαιτητικό χρήστη, ενώ δεν τα πειράζει να γίνουν και hard-reset και να “ξαναγεννηθούν, όπως τα έφτιαξε η μαμά HTC”…
Όταν ξεκίνησα στα εννιά μου με τους υπολογιστές (που το εννιά τότε, δεν έχει καμία σχέση με το εννιά τώρα), που δεν είχαμε ποντίκι και παράθυρα, οι touch screen σαν αυτές του PDA μας είχαν δεκάδες χιλιάδες δολάρια, δεν υπήρχε Internet, τα manual τα είχαμε στην τουαλέτα για να τα διαβάσουμε (τριακοστή)τρίτη φορά, τα περιοδικά ήταν δυο και διάβαζες αναγκαστικά μέχρι και τις διαφημίσεις για να μάθεις κάτι, η Στουρνάρα ήταν δυο μαγαζιά και ο επόμενος γνώστης για να σε βοηθήσει ήταν κάποιος που μπορεί να πετύχαινες τυχαία σε ένα από αυτά τα δυο μαγαζιά ή σε καμιά από τις σπάνιες εκθέσεις (αργότερα, όταν υπήρχε κόσμος να πάει σε αυτές) και προσπαθούσες να απομυζήσεις καμιά σοβαρή πληροφορία από αυτόν στα 10 λεπτά που συμπέφτατε… Τότε φρόντιζες αυτό που θα ρώταγες να έχει νόημα να σου δώσει πληροφορία γιατί άντε βρες τον μετά…
Όπως δεν ξέρω αν έγινε σαφές (το είπα ήδη ευθαίως αλλά ξέρω ότι υπάρχει τάση να συγκρατεί κάποιος… τα χειρότερα), δεν κατηγορώ την Ασχετοσύνη. Όλοι ήμασταν άσχετοι σε αυτά που δεν είμαστε πια άσχετοι και όλοι σε κάποιους (τους περισσότερους) τομείς είμαστε άσχετοι ακόμα. Η ασχετοσύνη όμως έχει μια όμορφη νιρβάνα. Όλα μπροστά σου είναι νέα. Μην το χαλάς ζητώντας όχι μόνο κάποιος να σου μασήσει την τροφή, αλλά και να στη βάλει στον οισοφάγο να μη κουράζεσαι να καταπίνεις!
Εγώ εκεί χαλιέμαι. Το να βρεθεί κάποιος στη θέση που έτυχε και ήμουν πριν 25 χρόνια, σήμερα, επειδή Ε ΣΗΜΕΡΑ βρέθηκε και μάλιστα σε εποχές που αυτά τουλάχιστον τα πράγματα έχουν γίνει και χίλιες φορές πιο εύχρηστα, πιο γρήγορα, πιο “μασημένη τροφή” (από τη μαμά τους), πιο κατανοητά, είναι απόλυτα κατανοητή κατάσταση. Όμως το να πρέπει εγώ (μέσα από την κοινωνική επαφή των fora) να ανεχτώ ότι εσύ θέλεις… αλλά δεν θέλεις… ΑΥΤΟ δεν ξέρω γιατί πρέπει να το βιώνω.
Συμβουλή λοιπόν σε κάθε φίλο/φίλη που πήρε το Διαμάντι του και αντιμετωπίζει κάτι που δεν περίμενε:
– Αν νομίζεις ότι μπορείς να το παλέψεις, welcome to the club, ένας υπέροχος κόσμος ανοίγεται. ΨΑΞΕ, ΔΙΑΒΑΣΕ, ΤΡΙΨΟΥ και μετά ρώτα καμιά έξυπνη ερώτηση. Ξέφυγε από ερωτήσεις του είδους “τι κάνω στο σταυρουδάκι; Είναι χαλασμένο; Έχει κολλήσει;” (που λόγω της απροσωπίας του Internet, κάνους τους άλλους που σε διαβάζουν να νομίζουν ότι μιλάνε με τον μπαμπά Simpson ή κάποιον εκ των Beavis & Butthead) και πήγαινε σε ερωτήσεις του είδους “ποιο είναι το καλύτερο πρόγραμμα για SMS filtering;”, “πως πειράζω την ευαισθησία της οθόνης, έχει registry entry για αυτό ή κάνα προγραμματάκι γιατί δεν αισθάνομαι άνετα με την registry;” (κατανοητό btw, κανείς δεν θα σε βρίσει). Έδωσα πραγματικά παραδείγματα.
– Αν νομίζεις ότι δεν μπορείς να το παλέψεις ή τεσπα “δεν γουστάρω ρε φίλε”, τότε απλά κράτα το να το δείχνεις στους φίλους σου όσο μπορείς, χάνοντας όμως πραγματάκια που είχε το προηγούμενο Nokia σου, όχι γιατί εδώ δεν υπάρχουν, αλλά γιατί εδώ ΕΣΥ πρέπει να βρεις τον τρόπο να τα κάνεις. Ή θα το δεχτείς ή όχι.
– Αν λοιπόν δεν μπορείς ΚΑΙ δεν θέλεις να το παλέψεις, πούλα το τουλάχιστον να πάρει κάνα παιδί που ξέρει τι κάνει φτηνό μεταχειρισμένο διαμαντάκι.
Αυτά είχα να γράψω. Ελπίζω να σας ταρακούνησαν, πέρα από το να σας έκαναν να λέτε για το τι… είμαι ή δεν είμαι εγώ (για να το πω κομψά).

Άλλο ένα μικρό review του HTC Touch Pro (hardware part)

Όπως θα καταλάβατε και από το μεγάλο προηγούμενο συγκριτικό μου, τα πράγματα έδειχναν για Touch Pro. Έφτασε στα χέρια μου εδώ και μια βδομάδα σχεδόν και λέω να γράψω ένα μικρό “part one” που να αφορά μόνο το hardware κομμάτι (και το packaging κλπ.) μια και το software το στρώνω ακόμα (μιλάμε για άνθρωπο που είχε το ίδιο main PDA 5 χρόνια και φανταστείτε τι είχε εκεί μέσα).
Πρώτα μια ιστοριούλα (όποιον δεν ενδιαφέρει πηδήξτε τρεις παραγράφους)…
Ήταν τέλος του Ιούλη όταν το παράγγειλα από γνωστό μαγαζί του εξωτερικού, όπου φαινόταν ότι θα έχει διαθεσιμότητα αρχές Αυγούστου. Αμέσως μετά μου ήρθε ένα email που ζητούσε ένα σωρό χαρτιά για να πιστέψουν ότι εγώ είμαι εγώ, μένω εκεί που λέω κλπ. Αυτό με εκνεύρισε μια και το είχα ξανακάνει δυο φορές παλιότερα, ενώ ήμουν από τους παλιότερους πελάτες τους και λέω καλά ακόμα είμαι ένας “ύποπτος”; Τέσπα λόγω αυτού ακυρώνω την παραγγελία μου (strike 1). Μετά από κάποιες συζητήσεις με γνωστούς καθώς και επειδή το εν λόγω μαγαζί είχε καλή τιμή, ξανακάνω μετά από λίγες μέρες την ίδια παραγγελία. Η τύχη όμως ήθελε αμέσως μετά κάποιος γνωστός να παρατηρήσει ότι το έδιναν και πακέτο με διάφορα (kit αυτοκινήτου, θήκη και 8GB microSDHC) σε πολύ καλή τιμή. Μη γνωρίζοντας ότι τηλεφωνικά θα μπορούσα να αλλάξω την παραγγελία μου και να μη χάσω τη σειρά προτεραιότητας κλπ. ΑΚΥΡΩΝΩ και αυτή την παραγγελία (strike 2) και ξανακάνω με το πακέτο που προανέφερα. Εντωμεταξύ πλησίαζαν οι διακοπές μου (7 Αυγούστου)… Το μηχάνημα είχε διαθεσιμότητα 4 Αυγούστου, συν 1-2 μέρες αποστολή, έλεγα “ε μπορεί να προλάβω”… ε όσο πέρναγαν οι μέρες οι διαθεσιμότητα άλλαζε… 5 Αυγούστου, 14 Αυγούστου, 15 Αυγούστου, 30 Αυγούστου, 3 Σεπτέμβρη… Όσο γινόντουσαν αυτά είχα αρχίσει κάποια email με την Ελληνίδα εκπρόσωπο του μαγαζιού, μια κυρία η οποία δεν είναι πολύ ευτυχισμένη να εξηγεί αυτά που εκείνη ξέρει και εμείς ε τι να κάνουμε ΔΕΝ ξέρουμε για το μαγαζί τους, ακριβώς λόγω του ότι θα έφευγα και δεν μπορεί να μην πήγαινα διακοπές για το μηχάνημα… Η τελική συνεννόηση ήταν να με πάρουν τηλέφωνο ΠΡΙΝ αποστείλουν για να συνεννοηθούμε. Με τα πολλά και με τις ημερομηνίες να φεύγουν μακρύτερα, ουσιαστικά ησύχασα μια και λέω, οκ θα έρθει πια όταν γυρίσω. Έτσι και έφυγα για διακοπές…
Έλα όμως που στις 14 του Αυγούστου, χτυπάει το κινητό μου (το προσωπικό, ένα μπαρουτοκαπνισμένο T68i) και ήταν η δεσποινίδα που λέγαμε… “Παραλάβαμε, να σας στείλουμε τελικά;” …Που να μου στείλουν; Εκεί που ήμουνα; “Μπορώ να αλλάξω τη διεύθυνση αποστολής;”, “Σας το ξανάπα (σώπα) μπορείτε… …όμως πρέπει να στείλετε ξανά χαρτιά με κάποιο αποδεικτικό στο όνομα σας για αυτή τη διεύθυνση” (ΖΝΤΟΝΓΚ! Που, στην εξοχή στο σπίτι που δεν είναι στο όνομα μου;…) …”μα”, “άμα θέλετε μπορείτε να ακυρώσετε” (βρε άη… Βασίλη), “τέλος πάντων κα. Τάδε, θα σας πάρω μέσα στην ημέρα να σας πω τι θα κάνω”… Σκέψεις αν είχα να το στείλω αλλού (αλλά δεν ήθελα, ποιός ξέρει τι θα παραλάμβανε), τηλέφωνο στην τοπική τράπεζα “μπορείτε να μου σηκώσετε λεφτά από την mastercard μου έκδοσης σας;” (ήθελα από εκεί για κάποιο λόγο) “ναι μπορούμε”… Ωραία πάει το πρώτο. Τηλέφωνο στην μεταφορική “έχετε γραφείο στο τάδε μέρος;”, “μάλιστα έχουμε μέσω της τάδε συνεργασίας” (α ωραία), “μπορώ να δώσω διεύθυνση το γραφείο σας και να πάω μόνος μου να παραλάβω;”, “βέβαια μπορείτε”… Ωραίααα, αυτό μάλιστα, γίνεται… Παίρνω την Λ. “είμαι ο τάδε, μπορώ να το αλλάξω την παραγγελία σε αντικαταβολή αντί χρέωση πιστωτικής (για να γλιτώσω τα χαρτιά) και να σταλεί εκεί που θέλω;”, “σας το έχω πει κύριε μου (αμ δε που το έχεις πει, είπαμε με έχεις για χαζό αλλά Αλσχάιμερ δεν έχω), μπορείτε… …μόνο που τα μεταφορικά είναι διπλάσια και αντί 1-2 εργάσιμες θα κάνει 4-5” (!!! …και θα πέσει μέσα στην επιστροφή μου… δώρο άδωρο) “ΚΑΛΑ κα. τάδε ΑΚΥΡΩΣΤΕ”. Έτσι πέρασα ωραία ήσυχα και οικογενειακά το υπόλοιπο των διακοπών μου, χωρίς πειρασμούς.
Γυρνώντας από τις διακοπές μου, σκέφτηκα ότι θα είχα ήδη 10 μέρες το Touch Pro, αλλά από την άλλη τώρα θα μάθαινα από τους VERY early adopters αν έχει καμιά χοντρή βλακεία και να αλλάξω απόφαση (ή να περιμένω). Μαθαίνοντας τίποτα το σοβαρό, την Δευτέρα που μας πέρασε, το πρωί κάνω την παραγγελία. Μάλιστα ήταν πάλι διαφορετική (μόνο το μηχάνημα και car kit, αλλά δεν κρατήθηκα και πήρα και το TV-out cable!), γιατί είχε καταργηθεί το πακέτο που είχα παραγγείλει πριν μια και μέσα στη συσκευασία ΕΧΕΙ θήκη (Άραγε αν δεν είχα ακυρώσει τι θα έκαναν;… Θα έστελναν και χρέωναν τη δεύτερη θήκη;…). Επίσης η 8GB microSDHC του πακέτου, ήταν αίσχος class 2. Με την ίδια τιμή (αλλά αρκετό ψάξιμο) βρήκα σε Ελληνικό μαγαζί, επώνυμη 8GB microSDHC, class 6 και μαζί με USB reader (ελάχιστα μεγαλύτερο από την ίδια την κάρτα!). Αφού παράγγειλα, μέχρι το μεσημέρι έλαβα το mail που ΠΑΛΙ (ΝΑΙ ΠΑΛΙ) ζήταγε τα χαρτιά μου για να αποδείξω τι ράτσα ελέφαντας είμαι. Εγώ βέβαια πια συνηθισμένος στα χιόνια, είχα τα παλιά σκαναρίσματα πλην λογαριασμού ΔΕΗ (ή κάτι εφάμιλλο) που δεν έβρισκα που το είχα βάλει (το σκανάρισμα). Λύθηκε και αυτό σύντομα, μέσω ενός σκαναρίσματος μέσω VNC και VPN (ή είσαι geek ή δεν είσαι). Τα στέλνω. Μέχρι το απόγευμα δεν τα είχαν διαβάσει. Μετά τα διαβάζουν αλλά δεν είχαν επεξεργαστεί την παραγγελία, μετά από μια ώρα είχαν επεξεργαστεί την παραγγελία, αλλά έλειπαν 2 πράγματα με διαθεσιμότητα 3 μέρες (!!! Δυο ΑΧΡΗΣΤΑ components του car kit που μακάρι να μπορούσα να ακυρώσω). Μετά από μια ώρα έλειπε μόνο το ένα πράγμα (!) και μετά από λίγο μπαίνω και βλέπω “απεστάλη”!!! (βραδάκι πια) Έρχεται και το email που λέει ότι την άλλη μέρα θα είχα πληροφορίες tracking… Έλα όμως που μετά από μια ώρα ΕΙΧΑ πληροφορίες tracking (!). Ήταν Γαλλία και πέρναγε διάφορα. Ένας φίλος λέει “Πέμπτη θα το έχεις”, “μπα Τετάρτη” λέω εγώ. Κοιμάμε το βράδυ και ήταν ακόμα Γαλλία. Ξυπνάω το πρωί και ήταν τελευταία ενημέρωση 4 το πρωί ότι ήταν Γερμανία. Εκεί άρχισα να πιστεύω ότι μπορεί την ίδια μέρα να είναι και στον Ελλλ Βενιζέλο. Πάω στη δουλειά μου, μάλιστα ήμουν για τουλάχιστον τρεις ώρες σχεδόν δίπλα στο σπίτι μου, φεύγοντας από εκείνη την κοντινή δουλειά λέω “δεν βλέπω το Internet; Μπα έλα μωρέ σιγά” και φεύγω και πάω… 20 χλμ. από το σπίτι μου (πραγματικό νούμερο). Εκεί που φτάνω μπαίνω στο Internet και τι βλέπω; ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΠΑΡΑΛΑΒΕΙ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΝΩΡΙΤΕΡΑ (όταν ήμουν δίπλα)! Παίρνω τηλέφωνο… “ναι τώρα θα σε έπαιρνα” (αλλά δεν με πήρες!). Κρίμα θα το φόρτιζα τουλάχιστον. Έτσι πέρασε η μέρα με το μηχάνημα σπίτι μου και εμένα αλλού. Γύρισα όμως και τι αντίκρισα…
Να αναφέρω ότι ΔΕΝ θα βάλω φωτογραφίες (1) γιατί βαριέμαι (ναι έχω βγάλει) και (2) Ψάχτε στο Internet και στο YouTube ένα σωρό unpacking photos και videos.
Ανοίγοντας το χαρτόκουτο που είχε μέσα και το car kit, αντικρίζω ένα πραγματικά πολυτελές πακέτο. Μια χάρτινη κολοβή πυραμίδα, είχε μέσα ένα πλαστικό γυαλιστερό κουτί στο ίδιο σχήμα… Ανοίγω και φάτσα μου το μηχάνημαααα… Αντιστέκομαι στο να ασχοληθώ μόνο με αυτό και το βάζω στην άκρη. Μέσα βρίσκω, κάποια ελάχιστου μεγέθους βιβλιαράκια (ήταν στο στενό μέρος της πυραμίδας), δυο CD (στο φαρδί μέρος προφανώς), ένα screen protector, ένα σετ ακουστικά, ένα καλώδιο sync/charge και έναν USB φορτιστή. Α και μια θήκη (hello diamond users?).
Ας τα περιγράψω αναλυτικότερα. Τα βιβλιαράκια ήταν το Quick Start και η Εγγύηση (και πολλά σας είπα για αυτά). Τα δυο CD ήταν το Getting Started (νομίζω έχει μέσα ActiveSync, ένα demo MS Outlook και τέτοια) και το Application Disk (που έχει δυο ωραίες εφαρμογές, το Sprite Backup και ένα πρόγραμμα αναγνώρισης business cards μέσω της κάμερας! (Ή είμαστε Pro ή όχι ε;…) Για το screen protector έχω ακούσει γκρίνιες (το σνομπάρουν για αγοραστά), αλλά εμένα μου φαίνεται μια χαρά στη δουλειά του (ίσως και να μην πάρω άλλο), ειδικά εφόσον κατάφερα να το βάλω χωρίς καθόλου στράβωμα και με μηδέν (ΜΗΔΕΝ) κόκκους σκόνης ή φυσαλίδες. Το σετ ακουστικά (συν μικροφωνάκι, συν κουμπί απάντησης) είναι στη σχεδίαση του Pro (και του Diamond) και φυσικά χρησιμεύουν και για κεραία FM. Α και φυσικά είναι με το “σχεδόν USB” βύσμα της HTC. Το ίδιο και το sync/charge cable. Γιαλιστερά φισάκια, προσεγμένη δουλειά. Ο φορτιστής και αυτός “γεωμετρικός” με ένα κομψό λευκό κρυφό LED “HTC” όταν ανάβει. Τέλος, όπως προείπα, το Pro ΕΧΕΙ μέσα θήκη. Η θήκη είναι δεν είναι και άσχημη, θυμίζει αυτή που υποτίθεται ότι “καθαρίζει” όταν βάζεις μέσα το Diamond, μεγάλο παραμύθι όμως γιατί ο εσωτερικός ιμάντας συγκράτησης (μη σπρώχνεις από τη μια και πεσει από την άλλη) δεν αφήνει το περισσότερο μέρος της συσκευής να έρθει σε επαφή με το μαλακό εσωτερικό.
Πάμε όμως στο μηχάνημα ε; Θα προσπαθήσω να πω πράγματα που δεν έχετε τόσο ξαναδιαβάσει (λεπτομέρειες που προσπερνάνε).
Βλέποντας το από κοντά αντιλαμβάνεσαι ότι μιλάμε για κάτι πραγματικά ΜΙΚΡΟ. Εύκολα κάποιος το νομίζει ΤΟ ΠΟΛΥ για smartphone (ίσως και για απλό τηλέφωνο). Το πάχος του που είναι και η μόνη διάσταση που το κάνει και διαφέρει από το diamond, είναι ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΑ μεγάλο, ΟΧΙ σε απόλυτα νούμερα. Όποιος το βρει παχύ ξέρετε τι αρκεί να κάνετε ε; Ένα φλιπ και να ανοίξει η έκπληξη. Εκεί θα ξεχάσει ότι του φαινόταν παχύ.
Πιάνοντας το, αισθάνεσαι το βάρος του, όχι όμως με την έννοια του “heavy”, αλλά με την έννοια του “στιβαρού” (αφού σχεδόν πιστεύω ότι μπορούσαν να το κάνουν ελαφρύτερο αλλά δεν ήθελαν, λόγω του Pro προσανατολισμού – αντίθετα από το Διαμάντι).
Η φάτσα είναι 95% ίδια με το Διαμάντι, και το 5% της διαφοράς έγκειται στο ότι οι τέσσερις γωνίες είναι πιο στρογγυλεμένες (πράγμα που εμένα αρέσει). Μάλιστα η περιφέρεια που δίνει το σχήμα (το γύρω-γύρω δηλαδή), είναι (μαύρη) μεταλλική! Nice!
Μια και είμαστε στο μπροστά, να αναφέρω ενδεικτικά ότι ήδη ξέρετε ότι έχει. Πάνω είναι το ακουστικό με ένα κομψό “μεταλλικό διχτάκι” μέσα του (που προτιμώ από τα αφρολέξ που βάζαν παλιά), δίπλα στο οποίο (και μέσα στην ίδια εσοχή) έχει το light sensor και δίπλα την VGA camera (video calls).
Από κάτω είναι η (τρομερής ποιότητας) VGA touch screen η οποία διαπίστωσα ότι πάει ΠΟΛΥ καλά έξω στον ήλιο!
Από κάτω είναι το σετ πλήκτρων, Home, Back, “πράσινο” (αλλά άσπρο χεχεχε), κόκκινο (επίσης… άσπρο), cursor + action, καθώς και η ηλεκτροστατική “virtual ροδέλα” (δεν γυρνάει πραγματικά όπως πχ. το HTC Touch Cruise). Αυτά (πλην του action button) είναι πάνω σε μια ενιαία επιφάνεια ακρυλικού, που από κάτω έχει πραγματικά switches. Αυτό όμως (και δεν το ξέρουν πολλοί) κρύβει το γεγονός ότι ΟΛΗ αυτή η επιφάνεια… ΕΙΝΑΙ ηλεκτροστατική! (Επιβεβαιωμένο 100%) Αυτό αυτή τη στιγμή δεν έχει κάποια πρακτική χρήση πλην ίσως εσωτερικά η συσκευή να ξέρει τι πράγματι πάτησες βλέποντας που είναι το δάχτυλο σου! Το κεντρικό action κουμπί είναι και αυτό και press και ηλεκτροστατικό (αλλά αυτό είναι ήδη γνωστό σε όσους ειδικά χρησιμοποίησαν την κάμερα). Το κεντρικό κουμπί επίσης, κρύβει πίσω του τέσσερα λευκά LED που ανάλογα το pattern τους (fade in και out ανεξάρτητα) σημαίνουν και διαφορετικό notification (πχ. φόρτιση, missed call κλπ.).
Στο αριστερό πλάι έχουμε μόνο τα δυο volume keys (και όχι ροδάκι δυστυχώς αλλά δεν χώραγε με τίποτα), από πάνω έχουμε το power button, δεξιά… τίποτα (!) και από κάτω έχουμε μικρόφωνο, HTC-USB και reset τρύπα (δεν είναι κρυμένη στην τρύπα του stylus όπως το Διαμάντι)… Α και βέβαια το stylus bay που όπως το Διαμάντι είναι μαγνητικό και έχει και σένσορα που ξέρει πότε έχεις μέσα το στυλό και πότε έξω (και να μπορεί να κάνει λειτουργίες ανάλογα). Μάλιστα αν είναι κλειστό το μηχάνημα και βγάλεις το στυλό, ανοίγει, ενώ αν μιλάς στο τηλέφωνο και βγάλεις το στυλό, ανοίγει τα notes, σου προσθέτει και με ποιόν μιλάς και πότε και περιμένει να… γράψεις. Μικρές λεπτομέρειες που μετράνε.
Πίσω έχουμε μια αντίστοιχη επιφάνεια με το Diamond σε σχήμα, αλλά όχι σε υφή. Η πίσω επιφάνεια ΔΕΝ είναι δαχτυλομαγνήτης αλλά έχει ένα πολύ ωραίο “μαλακό” αντιολισθητικό πλαστικό. Επίσης αυτό που βλέπεις αμέσως είναι η κάμερα 3.2MP, το LED flash (που δεν έχει το Diamond) και ότι το ηχείο ανοιχτής ακρόασης έχει μετακομίσει εκεί δίπλα (και καλά έχει κάνει, όπως είδα στην πράξη).
Βγαζοντας (εύκολα) το καπάκι, βλέπουμε το χώρο της μπαταρίας, που είναι 1340mAh (όχι 900 σαν το Διαμάντι), το SIM slot που πρέπει να βγει η μπαταρία για να μπει και το microSDHC slot στο πλάι. Έχω διαβάσει διάφορες γκρίνιες για τα παραπάνω που συγνώμη αλλά ΔΕΝ καταλαβαίνω. Ένας γκρίνιαζε γιατί πρέπει να βγει η μπαταρία για να μπει η SIM… Γιατί κύριε μου θα βάζατε τη SIM με ΑΝΟΙΧΤΗ την συσκευή; Ή αλλάζετε τόσο συχνά που σας χαλάνε τα 4 Σ(ΣΥΝΟΛΟ) επιπλέον δευτερόλεπτα του να βάλετε και να βγάλετε την μπαταρία; Άλλος γκρίνιαζε που το microSDHC slot είναι κάτω από το καπάκι! Μα είναι δυνατόν; ΦΥΣΙΚΑ εκεί θα είναι. Εκτός του ότι είναι αστείο να είναι φάτσα κάρτα στο πλάι (“Α τι είναι αυτό το μαύρο που πατιέται, κουμπάκι; Ωπ πετάχτηκε και έπεσε κάτω… Δεν πειράζει δεν θα το καταλάβει, πάω να πάω ένα ποτό”), λύνει το πρόβλημα της προστασίας του, είναι μια λιγοτερη εκτεθιμένη τρύπα και τελικά το καπάκι βγαίνει εύκολα, η κάρτα βγαίνει εύκολα (χωρίς να βγει τίποτα άλλο) και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Δεν λέω ίσως αυτοί που έχουν 10 8GB microSDHC και κάνουν video montage στο Prο, θα έχουν πρόβλημα με τα card swaps. Α πίσω χαμηλά είναι και η τρυπούλα για να βάλετε κορδονάκι ή φουντάκια ή ότι άλλο θέλετε…
Αφήσαμε τελευταίο στην εξωτερική περιγραφή το πιο σημαντικό (ως διαφορά από το Diamond). Το πληκτρολόγιο…
Ο μηχανισμός φαίνεται συμπαγής, το ελατήριο ακούγεται ελαφρά και είναι σαν μια SLR camera που ανοίγει τα συστήματα της. Με λίγα λόγια ωραίος διακριτικός ήχος (το λέω γιατί ΚΑΙ για αυτό διάβασα παράπονα) που θα μπορούσε να γίνεται και τεχνητά από το ηχείο ως εφέ. Το πάνω με το κάτω μέρος της συσκευής είναι αρκετά αλλά όχι απόλυτα “συμπαγώς ενωμένα”. Μια μικρή κίνηση μισού χιλιοστού μπορεί να την κάνει, αλλά τίποτα που κάποιος να προσέχει. Μιλώντας για το μηχανισμό να πω ότι ΔΕΝ σηκώνεται η οθόνη σαν το TyTn II (μεγάλο παράπονο των κατόχων του, έναντι στο Pro), πράγμα που έτσι κι αλλιώς δεν θεωρούσα και τίποτα σπουδαίο και εξηγούμαι. Όταν θες να γράψεις ΔΕΝ βοηθά έτσι κι αλλιώς μια και δεν μπορείς να γράψεις έτσι κι αλλιώς (πρακτικά) με το πληκτρολόγιο ακουμπησμένο κάτω, αλλά κρατώντας το μηχάνημα στα χέρια και με τη χρήση των αντίχειρων. Σε αυτή τη στάση ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ η οθόνη σου έρχεται φάτσα και βολεύει παράλληλη με το πληκτρολόγιο. Σε άλλες χρήσεις (κάποιοι λένε “για όταν βλέπεις ταινία”), σιγά τα αυγά, στηρίζεις όλο το μηχάνημα σε γωνία κάπου.
Περνώντας στο πληκτρολόγιο αυτό καθέ αυτό, θα πω πρώτα το εξής: ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ένα πληκτρολόγιο τέτοιοι μεγέθους να είναι τόσο ουσιαστικά πρακτικό, αφού πραγματικά γράφω με το ίδιο (εεεε μικρό) rate λαθών όπως το desktop. Μιλάω σοβαρά! Μιλάμε για το πρώτο πληκτρολόγιο που σε αυτό το μέγεθος κατάφερε και να χωρέσει χωριστό number row (που εγώ θεωρώ must για μια συσκευή που τελικά είναι και τηλέφωνο ε).
Ο φωτισμός του είναι άσπρος (όπως και ότι ανάβει στη συσκευή γενικώς), εκτός από τα πράσινα δεύτερα functions των πλήκτρων. Πέρα από τα κλασικά πλήκτρα, έχουμε ΔΥΟ shift keys, ΧΩΡΙΣΤΟ CAPS (αν και δυο φορές το shift κάνει πάλι CAPS), TAB, full cursor keys, control (!), FN, SMS/MMS (καλεί την εφαρμογή), mail (επίσης), SYM και χωριστά LED για CAPS και FΝ (για να μη μπερδεύεστε). Δυστυχως ούτε εδώ υπάρχει “OK” και “Windows/Start”, ΟΥΤΕ τα δυο softkeys (που γενικά η συσκευή δεν έχει). Αλλά που να χώραγαν όλα.
Άλλη εργονομική γκρίνια που διάβασα ήταν ότι είναι δύσκολο να πατηθούν τα volume με ανοιχτό το πληκτρολόγιο (δηλ. τι θα κάνατε εσείς αν το σχεδιάζατε;…) Μια εργονομική ατέλεια που βρήκα εγώ είναι ότι εύκολα πατάς το power με το αριστερό σου χέρι όταν κρατάς ανοιχτό το μηχάνημα για να γράψεις (έπρεπε το power να είναι στο δεξί πάνω μέρος αντί το αριστερό ή στην άδεια δεξιά μεριά).
Αυτά με την εξωτερική περιγραφή.
Εσωτερικά τα πράγματα είναι γνωστά από τις δημοσιευμένες λίστες τεχνικών χαρακτηριστικών. Ένα δυνατό CPU με ένα αξιόπιστο ολοκληρωμένο chipset, άπλετη flashROM (η χαρά των cooks), η μεγαλύτερη RAM που έχουμε δει σε WM (επιτέλους πραγματικό multi-tasking), μια τρομερή VGA οθόνη, ένα πλήρες 3.5G τηλέφωνο, bluetooth 2.0+EDR με άπειρα profiles, ασύρματο δίκτυο b/g, (a)GPS, TV-out, g-sensor (μεταξύ διαφόρων sensors που δεν διαφημίζουν) κλπ.
Τι θα ήθελα όσο αφορά εξωτερικό και εσωτερικό hardware;
– Κάποιο αριθμό πραγματικών προγραμματιζόμενων hardware keys
– irDA (θα το λέω πάντα, δεν κατάλαβα γιατί καταργήθηκε σε όλα τα WM)
– VGA out αντί composite
– Ένα μικρό κομψό adaptor από το HTC-USB σε 3.5″ audio in/out (υπάρχει σαν accessory)
– 802.11n
– Windows/Start πλήκτρο
– USB-Host (άλλη μια τέλεια ιδέα που ποτέ δεν εξαπλώθηκε)
Όμως το σύνολο που παίρνει κάποιος με το Touch Pro, είναι απλά second to none.
Δεν έχω μετανιώσει ούτε ελάχιστα για την αγορά του.
Θα ακολουθήσει πιο “software + firmware oriented” άρθρο κάποια των ημερών.

HTC Touch Pro vs. Sony Ericsson Xperia X1 vs. E-TEN Glofiish V900 vs. Gigabyte GSmart MS808 vs. HTC Touch Diamond

(το post έχει γίνει edit στις 3 Αυγούστου, με νεότερα νέα, διορθώσεις και συμπληρώσεις βάσει των σχολίων που δημοσιεύθηκαν)

Εισαγωγή

Προσπαθώ να κάνω ένα συγκριτικό μεταξύ πέντε μοντέλων που φαίνεται ότι κάνουν αίσθηση στην αγορά των «ψαγμένων» (και όχι μόνο). Μάλιστα μέσα στο κείμενο, πετάγονται σπόντες/flash-back/συγκρίσεις σε σχέση με ένα (ανώνυμο εκτός αν το βρείτε) μηχάνημα που ήταν hi-end πριν… τέσσερα χρόνια. Μόνο και μόνο για να μας δείξει αν και πόσο προόδευσαν τα πράγματα από τότε (μήπως όχι τόσο πολύ;…).
Disclaimer: Το συγκριτικό αυτό, είναι όπως ήθελα εγώ να είναι. Δεν υποχρεώθηκα να ακολουθήσω (δήθεν) αντικειμενικές πρακτικές και δεν λέω σε κανέναν να συμφωνήσει μαζί μου.
Disclaimer #2: Να σημειώσω (μετά από σωστή παρατήρηση φίλου από γνωστό forum) ότι το συγκριτικό είναι φτιαγμένο με ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ γνώση για τα μηχανήματα που αναφέρονται και πλην (πια) του Diamond, τίποτα από τα άλλα δεν έχω πιάσει στα χέρια μου, νομίζω φαίνεται από το πως αναφέρομαι για αυτά αλλά τώρα σας το γράφω και ευθαίως για να μην έχουμε παρεξηγήσεις. Προς υπεράσπιση μου, σχεδόν ότι συμπεράσματα έχω βγάλει στο παρελθόν για μηχανήματα για τα οποία ψάχνω, έχω πέσει αρκετά μέσα όταν τελικά τα βλέπω από κοντά. Αυτό επειδή όταν ψάχνω… ΨΑΧΝΩ (όπως λέμε “μέχρι αηδίας”).
Without further delays…
Λειτουργικό και Front-End Interface
Και τα πέντε χρησιμοποιούν την τελευταία λέξη στα mobile OS της Microsoft, το Windows Mobile 6.1. Ένα λειτουργικό που έκανε βήματα για να πλησιάσει κάποιες καλές ιδέες του iPhone, αλλά που μόνο με τη βοήθεια πρόσθετου software μπορεί κάποιος να πει ότι μπορεί να το φτάσει (και να το περάσει) σε χρηστικότητα. Λέγεται ότι το WM7 είναι κοντά και ΙΣΩΣ κάποιες από τις παραπάνω εταιρίες να προσφέρει την πολυπόθητη αναβάθμιση (αλλά δεν θα αγόραζα ποντάροντας σε αυτό).
Ακριβώς των ρόλο αυτών των πρόσθετων προγραμμάτων, φαίνεται ότι θα προσπαθήσουν τουλάχιστον οι τρεις από τις τέσσερεις παραπάνω εταιρίες να δώσουν με δικά τους πρόσθετα, με σκοπό να κάνουν την δουλειά του «καθημερινού χρήστη» πιο άνετη. Με άλλα λόγια να κάνουν αυτά τα Pocket Digital Assistants (PDA) περισσότερο «κινητά τηλέφωνα».
Η E-Ten φαίνεται ότι αναπτύσσει ένα περιβάλλον που μοιάζει με το SPB Shell (ίσως και να είναι;…). Το SPB Shell και το SPB Phone (και άλλα προγράμματα της εταιρίας) είναι τα MUST σήμερα, αν η ίδια η εταιρία κατασκευής δεν έχει φροντίσει να «ομορφύνει» το τηλέφωνο σας. Άρα κατ’ αρχήν η ιδέα της E-Ten μοιάζει πολύ καλή.
Το GSmart δεν έχει γίνει γνωστό αν θα έχει κάποιο ιδιαίτερο front-end. Πιθανά να μην έχει.
(edit: Τελικά έκανα λάθος και ως φαίνεται ΕΧΕΙ κάτι που μοιάζει με του E-Ten, αλλάζω και ανάλογα το σκορ)
Η HTC, ως γνωστό έχει κάνει πολύ δρόμο στον συγκεκριμένο τομέα. Το TouchFlo τους, που εξελίσεται και είναι στην αγορά εδώ και καιρό, έχει ξεφύγει με το Diamond και το Pro σε τρομερά επίπεδα ευχρηστίας, άνετα συγκρινόμενα με το iPhone interface, χωρίς να χάνεται «από κάτω» η μεγάλη δύναμη του WM λειτουργικού για τους μυημένους. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με σχόλια ανθρώπων που θέλουν να δουν αυτές τις συσκευές αμιγώς σαν έξυπνα τηλέφωνα. ΔΕΝ είναι αυτό.
Η Sony-Ericsson και αυτή κάνει την προσπάθεια της με τα λεγόμενα «xPanels» που από ότι φαίνεται θα είναι διαφορετικά today screens, που θα αλλάζονται εύκολα μέσα από ένα περιβάλλον «τράπουλας». Προσωπικά δεν με ξετρέλανε, αλλά δεν το έχω πιάσει και στα χέρια μου για να δω τελικά τι προσφέρει. Σίγουρα προσφέρει περισσότερα από το τίποτα.
V900: 7, MS808: 7, Diamond: 9, Touch Pro: 9, X1: 8
Επεξεργαστική Ισχύς
Τα πέντε μηχανήματα (επιτέλους κ.κ. vendors) χρησιμοποιούν την τελευταία λέξη της mobile τεχνολογίας στους επεξεργαστές.
Όχι κανένα δεν έχει κάποιο επεξεργαστή στα 800MHz (και κρίμα, αν αναλογιστεί κανείς ότι το PDA μου των τριών ετών έχει επεξεργαστή στα 520MHz ενώ από τότε υπήρχε ήδη και στα 624MHz), αλλά σίγουρα τα πάνε καλά.
To Ε-Ten εμπιστεύεται την Samsung και βάζει έναν επεξεργαστή των 533MHz. Λεγόταν τουλάχιστον παλιότερα, ότι αυτός ο επεξεργαστής είναι ισχυρότερος από των αντίστοιχων MHz intel PXA250. Δεν ξέρω αν ισχύει.
Η Gigabyte επιμένει intel και μάλιστα με έναν τελευταίας γενιάς PXA310 (επιτέλους) στα 624MHz! Σίγουρα (και) αυτό το μηχάνημα δεν θα έχει πρόβλημα δύναμης.
Η HTC αλλά και η SE στις τρεις συσκευές τους, έχουν εμπιστευτεί (όπως και πολλοί άλλοι) την Qualcomm και την τελευταία γενιά επεξεργαστή της, MSM7201A, στα 528MHz. Αν λάβουμε υπόψη ότι ουσιαστικά είναι ένα μηχάνημα με δυο κύριους πυρήνες (έναν για σαν CPU αμιγώς και έναν για τις «τηλεφωνικές υποχρεώσεις») και δυο δευτερεύοντες (για άλλες δουλειές αλλά και 3D graphics και GPS), καταλαβαίνουμε ότι και εδώ έχουμε μια πανίσχυρη πλατφόρμα.
V900: 7, MS808: 8, Diamond: 8, Touch Pro: 8, X1: 8
Μνήμη RAM
Επιτέλους φέτος, οι κατασκευαστές ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ότι 64MB δεν φτάνουν. Έχω μηχάνημα με 128MB RAM αλλά WM2003SE (είπαμε πανάρχαιο) και παρά την αλλαγή φιλοσοφίας χρήσης μνήμης που ήρθε με τα WM5, ΑΠΟ ΤΟΤΕ που ανακοινώθηκαν και είδα ότι άρχισαν να βάζουν μόνο 64 σε όλα τα μηχανήματα, άρχισα τις φωνές (σε βαθμό να είμαι γραφικός, ίσως βρείτε παλιά post μου σε γνωστά διεθνή fora). Αυτοί που δεν είχαν απαιτήσεις δεν κατάλαβαν τίποτα, αυτοί όμως που είχαν, αμέσως κατάλαβαν ότι κάτι λείπει (σε βαθμό σε μερικές συσκευές – πχ. σε όλες τις E-Ten – να φτάνει να είναι ΠΡΟΒΛΗΜΑ σοβαρό!). Φέτος μάλλον οι κατασκευαστές σοβαρεύτηκαν. Στην πραγματικότητα από τότε ήξεραν τι συμβαίνει, απλά είχαν τη δυνατότητα να πουλήσουν με 64 και μετά να σε κάνουν να ξανα-αγοράσεις όταν θα βγουν τα 128+. Προσωπικά δεν έπεσα στη λούμπα (γι’ αυτό ακόμα έχω αρχαίο – αλλά πανίσχυρο – PDA).
Το E-Ten και το Gigabyte έχουν 128MB. Αυτό είναι ένα ηχηρό «επιτέλους» για την E-Ten που έβγαζε δυνατά μηχανήματα με μόνο 64MB μνήμη, με αποτέλεσμα να τους «κόβει τα πόδια»!
Το «διαμάντι» έχει 192MB. Εντυπωσιακό το νούμερο (μέχρι να διαβάσετε για τα άλλα δυο μοντέλα). Μάλιστα οι beta συσκευές είχαν 128MB και μάλλον κάπου εκεί κατάλαβαν ότι το μηχάνημα με τα όσα τρέχει, δεν τη βγάζει καθαρή ούτε με τόσα!
Το Touch Pro εντυπωσιάζει, έχοντας την ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ RAM σε Windows Mobile μηχάνημα. Ίσως μάλιστα και σε κάθε handheld ή τηλέφωνο. 288MB RAM. Το περίεργο νούμερο έρχεται με 256 + 32 και πιθανολογώ ότι τα 32 είναι dedicated στο υποσύστημα γραφικών.
Το Xperia δεν πάει πίσω και έχει 256 ολόκληρα MB RAM. Προσωπικά πιστεύω ότι θα πηγαίνει πολύ άνετα και με αυτά.
Μάλιστα υπάρχει μια πιθανότητα (ή η ανάποδη της), και τα δυο μηχανήματα να έχουν την ίδια RAM. Είτε η HTC δοκίμασε να εντυπωσιάσει προσθέτοντας στο νούμερο RAM που δεν είναι για άμεση χρήση (αλλά για το graphics subsystem), είτε η SE δεν ήταν αρκετά έξυπνη (ή τελικά τιμιότερη;…) να αναφέρει το ίδιο. Αυτή η παράγραφος είναι όλη, προσωπική μου θεωρία.
V900: 7, MS808: 7, Diamond: 8, Touch Pro: 9, X1: 9
Storage
Εδώ θα δούμε δυο μηχανήματα να ακολουθούν την πεπατημένη, ένα να κάνει ένα περίεργο twist και δυο να κάνουν την υπέρβαση.
Το V900 και το MS808 έχουν 256MB storage, που είναι μεν καλό αλλά δεν είναι και τίποτα σπάνιο εδώ και καιρό. Φυσικά μετά βάζετε πάνω την ωραία σας «αχανή» microSD και τίποτα δεν σας σταματά.
Το Diamond τάραξε τα νερά αλλά με κάτι που για μένα είναι σκοτσέζικο ντους. Το μηχάνημα έχει 256MB flash storage ΑΛΛΑ και 4GB flash disk! Εντυπωσιακό καταρχήν! Μετά όμως αρχίζουν οι σοβαρότερες σκέψεις. Πρώτα από όλα ΔΕΝ ΕΧΕΙ expansion slot! 4GB and that’s that. Ότι χωράει εκεί και ότι πει η HTC ότι είναι αρκετό για εσάς! (Εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει να μου λένε οι άλλοι τι είναι αρκετό για μένα) Αφού κάποιος μάθει περί του slot και αντέξει το σοκ, μετά δεν μπορεί να ΜΗ δει ότι το iPhone (που επίσης δεν έχει expansion slot), έχει καταργήσει τα 4GB εδώ και καιρό και παίζει στα 8 ΚΑΙ 16GB, ενώ αναμένεται να βγάλει και τα 32 μέσα στο έτος (ήδη στη μορφή iPod Touch το έχει). Κάπου εκεί ο αρχικός εντυπωσιασμός για το storage space του Diamond χάθηκε.
Ευτυχώς τα άλλα δυο της παρέας κάνουν και το «ότι καλύτερο». Τα δυο τους έχουν μια ΠΟΛΥ γενναιόδωρη storage των 512MB, συν όμως και ένα απολύτως απαραίτητο microSD slot. Απλά και ωραία – όπως πρέπει.
V900: 6, MS808: 6, Diamond: 5, Touch Pro: 9, X1: 9
Display
Εδώ έχουμε τον σχεδόν κοινό παρονομαστή που ουσιαστικά είναι και το minimum για να κοιτάξω μηχάνημα (μαθημένος έτσι και γι’ αυτό εδώ και καιρό κοιτάω πολύ μα πολύ λίγα μηχανήματα και κανένα δεν με έχει πείσει): VGA screen (640×480).
Χρόνια έχουμε να δούμε μηχάνημα αξιώσεων με VGA screen. Δυστυχώς δεν θεωρώ «μηχάνημα αξιώσεων» σχεδόν κανένα από τα λίγα WM phones που έχουν εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια με VGA. Το γιατί, δεν είναι θέμα αυτού του κειμένου (και για να μη τσαντίσω πολλούς που τα αγόρασαν).
Τα τέσσερα λοιπόν από τα πέντε, έχουν VGA screen. Τα τέσσερα; Ναι γιατί το πέμπτο έχει ακόμα μεγαλύτερη! WVGA = 800×480!
Αυτό δεν θα του δώσει πολύ μεγαλύτερο σκορ πάντως (ίσως του έδινε αν έβαζα δεκαδικά). Γιατί; Γιατί σήμερα που γράφω αυτό το κείμενο (σε ένα χρόνο μπορεί να έγραφα άλλα πράγματα) το VGA θεωρείται μια από τις σχετικά «στάνταρ» αναλύσεις των WM, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλά, έως πάρα πολλά προγράμματα που το εκμεταλλεύονται. Το WVGA αν και δεν θα είναι πρόβλημα με κανένα system-friendly software, ίσως ακόμα και να εμποδίσει κάποιες εφαρμογές (αλλά ειδικά τα παιχνίδια) να παίξουν σωστά. Remains to be seen.
Ως display όμως δεν θα ασχοληθούμε μόνο με την ανάλυση. Θα ασχοληθούμε και με τα γραφικά, αλλά και ακόμα και τη δυνατότητα να τα δούμε αλλού (σε monitor πχ.).
Εκεί λοιπόν τα πράγματα είναι λίγο θολά. Για το E-Ten και το Gigabyte δεν έχουμε στοιχεία και σε συνδιασμό με το δυνατό CPU, τείνω να νομίζω ότι βασίζονται σε αυτόν για να έχουν μια αξιοπρεπή παρουσίαση 2D γραφικών (καθώς και των πιθανών transitions του front-end interface του E-Ten). Τα άλλα τρια αντιθέτως, ξέρουμε ότι έχουν αξιόλογο υποσύστημα 2D/3D γραφικών (βασισμένο σε πυρήνα ATI), μάλιστα ξέρουμε ότι τα παλαιότερα HTC που πάλι το είχαν, ΔΕΝ το χρησιμοποιούν (! – με αποτέλεσμα ακόμα και αγωγές!)… αλλά ξέρουμε ότι τώρα πια (και «αναγκαστικά» λόγω του απαιτητικού front-end και των τριών) το χρησιμοποιούν. Βέβαια δεν ξέρουμε πόσο εύκολη θα είναι η χρήση από τρίτους (λέγε με API).
Μόνο τα δυο από τα πέντε μηχανήματα έχουν δυνατότητα video εξόδου: Το V900 και το Touch Pro. Δυστυχώς δεν είναι γνωστό το είδος της εξόδου (πχ. το composite) του V900. Είναι και το πιθανότερο να είναι composite, όπως επιβεβαιώθηκε στο Pro – δεν είναι και τίποτα το τρομερό, αλλά καλύτερο από το τίποτα.
Το MS808 όφειλε να έχει και δεν έχει (το γιατί όφειλε, θα το δείτε παρακάτω στο multimedia).
Πολλοί δεν το θεωρούν κάνα σοβαρό θετικό το video-out. Θα πω δυο απλούστατα παραδείγματα, ένα για τον ιδιώτη και ένα για τον επαγγελματία. Ο πρώτος θα χαρεί όταν θα μπορεί να δει μια ταινία αντί στην 2.8″ οθόνη, σε μια σοβαρότερη (πχ. σε μια από τις πολλές κινέζικες τηλεοράσεις των 7-8″ που έχουν composite in και παίρνετε στις διακοπές σας… ή την αρχαία 14άρα στο εξοχικό σας). Ο δεύτερος απλά θα σωθεί όταν έχει το powerpoint του ή το excel report του ή το PDF του στο PDA και δεν έχει laptop ή τρόπο να μεταφέρει αυτά τα δεδομένα σε μηχάνημα που έχει σύνδεση με projector (περιμένατε διαφορετικό παράδειγμα;… Όσοι το έχετε ζήσει ξέρετε αν είναι σοβαρό).
V900: 7, MS808: 6, Diamond: 8, Touch Pro: 9, X1: 9
User Input
Με αυτό τον τίτλο, περιλαμβάνω τον τρόπο εισαγωγής δεδομένων με το χέρι, στο μηχάνημα. Με άλλα λόγια, πλήκτρα και πένα (ή και προσφάτως και δάχτυλο).
Το V900 και το MS808 είναι μάλλον τυπικά WM phones. Μερικά (λίγα) κουμπάκια, ένα κουμπάκι 5-way (4 directions + push) και τέλος. Φυσικά υπάρχει και το γνωστό πενάκι.
Το Diamond πάει καλύτερα, μια και είναι μεν έτσι, αλλά γύρω από το κομψότατο 5-way κουμπάκι, έχει και ένα virtual ροδάκι (virtual γιατί είναι touch ή μάλλον ηλεκτροστατικό, όπως τα iPod) που βοηθάει πολύ στον έλεγχο. Τέλος και το πενάκι έχει τα «εφέ» του, αφού τραβιέται μαγνητικά στη θέση του («ψαρωτικό»), ενώ όταν το βγάλετε, ανάβει και το μηχάνημα για να κάνετε τη δουλειά σας (ή κατά τη διάρκεια τηλεφωνήματος σας πάει στις σημειώσεις!).
Τα τελευταία δυο ξεφεύγουν σε όλους τους τομείς.
Το Touch Pro, είναι ότι και το Diamond, αλλά έχει ΚΑΙ ένα πλήρες πληκτρολόγιο με ΧΩΡΙΣΤΗ σειρά για τα νούμερα (επιτέλους!).
Το Xperia, έχει και αυτό τα κομψά πλήκτρα του, έχει το 5-way, που όμως και αυτό έχει τα κόλπα του, μια και είναι ΚΑΙ touchpad interface (όλο το 5-way!) με αποτέλεσμα τον εύκολο χειρισμό προς όλες τις κατευθύνσεις! Τέλος ΚΑΙ αυτό έχει πληκτρολόγιο (χωρίς αυτή τη φορά χωριστή σειρά για τα νούμερα) και μάλιστα έχει και μια ιδέα της SE, όπου το μηχάνημα έχει μια φυσική καμπυλότητα με αποτέλεσμα με ανοιχτό το keyboard η οθόνη να έρχεται σε καλύτερη γωνία προς τα μάτια του χρήστη.
Εδώ να σημειώσουμε ότι η ωραία ιδέα της HTC με το Tytn II να σηκώνεται ελαφρά η οθόνη, ΔΕΝ συνεχίστηκε στο Touch Pro.
Μια ακόμα (νεώτερη) σημείωση είναι ότι το Diamond και το Pro έχουν τελικά λίγα ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΖΟΜΕΝΑ πλήκτρα από την “μαμά” τους. Πράγμα που το καλύπτει σε μεγάλο μέρος πρόγραμμα τρίτου κατασκευαστή. Δυστυχώς δεν έχω εικόνα στο κατά πόσο προγράμματα (βλέπε ειδικά… games) που επιτρέπουν χρήση των πλήκτρων για δικό τους σκοπό, θα δουλεύουν σωστά. Τουλάχιστον το πληκτρολόγιο του Touch μάλλον βελτιώνει τα πράγματα.
Νεώτερα νέα (ένας δυο beta testers των δυο προαναφερόμενων) μαρτυρούν ότι το πληκτρολόγιο του Χ1 απέχει πολύ ποιοτικά από του Touch Pro (με μπροστά το τελευταίο). Δεν θα αλλάξω το σκορ, εφόσον δεν έχουν βγει στην αγορά όμως, ώστε να διασταυρωθεί του λόγου το αληθές.
V900: 4, MS808: 4, Diamond: 6, Touch Pro: 9, X1: 9
Camera
Και τα πέντε μηχανήματα έχουν αξιολογότερες κάμερες από τις προηγούμενες γενιές WM (αλλά συνεχίζουν να έχουν χειρότερες από τα άλλα hi-end κινητά τηλέφωνα). Έχουν 3.2MP, έχουν επιτέλους auto-focus και έχουν και flash με εξαίρεση το Diamond που για κάποιο λόγο μας κάνει τη «λαδιά».
V900: 7, MS808: 7, Diamond: 6, Touch Pro: 7, X1: 7
GPS
Το GPS είναι βασικό χαρακτηριστικό σε κάθε σοβαρό WM σήμερα. Μάλιστα ήταν εδώ και χρόνια παράγοντας στο αν θα αλλάξω το μηχάνημα μου (πριν τρία χρόνια έψαχνα επιτέλους το μηχάνημα που θα είναι hi-end PDA, GPS και κινητό μαζί… και μόλις φέτος βρήκα σοβαρούς υποψήφιους).
Όλα τα μηχανήματα του συγκριτικού δεν απογοητεύουν.
Τα δυο πρώτα έχουν το καλύτερο πιθανά GPS chipset αυτή τη στιγμή, το SiRF Star III. Τα άλλα τρία χρησιμοποιούν την τελευταία γενιά του πολύ καλού ενσωματωμένου GPS του Qualcomm chipset. Μάλιστα αυτά τα τρία κάνουν και χρήση A-GPS (assisted GPS) που με τη βοήθεια των GSM cells, μπορεί να προσδιορίσει πολύ γρηγορότερα την αρχική του θέση (το κλασικό πρόβλημα όλων των GPS).
Δεν γνωρίζω αν θα περιλαμβάνεται σε κανένα από τα πέντε, πρόγραμμα GPS (μάλλον εξαρτάται από την εκάστοτε αγορά), αλλά είναι και κάτι που λίγο με ενδιαφέρει γιατί (1) είπαμε δεν θέλω να διαλέγει άλλος εκ μέρους μου και (2) στην Ελλάδα έχουμε ιδιαιτερότητες και είναι συγκεκριμένοι οι πάροχοι σοβαρών χαρτών (δυστυχώς).
V900: 8, MS808: 8, Diamond: 8, Touch Pro: 8, X1: 8
Αυτονομία
Λίγο θολά και περίεργα τα πράγματα εδώ.
Για το V900 ξέρουμε ότι θα έχει μια αξιολογότατη μπαταρία των 1530mAh. Για το MS808 δεν έχουμε ακόμα εικόνα, αλλά θα υποθέσω ότι είμαστε σε ένα καλό τετραψήφιο νούμερο και εδώ.
Το Diamond πάλι έχει την ιδιαιτερότητα του (σίγουρα το έφτιαξαν σαν μηχάνημα «με χαρακτήρα» δεν εξηγείται αλλιώς) και έχει μια μπαταρία ΜΟΛΙΣ 900mAh, με τη δικαιολογία του πολύ power-effective CPU. Τα πράγματα τα κάνει χειρότερα η έμεση παραδοχή της HTC στο ότι υπέκυψε απλώς στην μεγάλη εμπορευματοποίηση: Έγινε πρώτα για να μείνει λεπτό, αλλά και επειδή ΘΑ βγει μεγαλύτερη μπαταρία και θα πωλείται… έξτρα! (όπως ΚΑΙ η θήκη!)
Το Touch Pro ευτυχώς δεν κάνει το ίδιο λάθος. Η μπαταρία είναι 1340mAh, όχι μεν τεράστια, αλλά τελικά 50% μεγαλύτερη (!) από του Diamond. Σε συνδιασμό με το τι λένε για το CPU του Diamond (που είναι ίδιο), θα δίνει καλή (για WM) αυτονομία.
Το Xperia είναι σούπερ, με 1500mAh (περίπου όσο το V900) και μην ξεχνάμε, με τον ίδιο power-effective CPU με το Diamond.
V900: 8, MS808: 7 (estimation), Diamond: 5, Touch Pro: 8, X1: 9
Wireless
Ευτυχώς εδώ και καιρό, ένα πράγμα που προόδευσε από την εποχή του δικού μου PDA, είναι το wireless. Τα μηχανήματα συνήθως πια έχουν 802.11b και g (το δικό μου αρχαίο έχει b) και Bluetooth 2.0 συνήθως με EDR (εμένα έχει 1.2). Δυστυχώς φαίνεται να έχει γενικευθεί το φαινόμενο να μην υπάρχει πια irDA υποστήριξη (μα γιατί;…) κάτι που σκοτώνει και μια γενιά προγραμμάτων που έκαναν τα PDA, programmable remote controls.
Έτσι συμβαίνει και με όλα της παρέας. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Το σκορ θα ανέβει μόνο αν κάποιος παρουσιάσει πια και 802.11n (το a δεν χρειάζεται) ή επιστρέψει το irDA.
V900: 7, MS808: 7, Diamond: 7, Touch Pro: 7, X1: 7
Multimedia
Με τον παραπλανητικό τίτλο θα γράψω όχι για τη δυνατότητα audio και video playback (που για διαφορετικούς λόγους πιστεύω ότι και τα πέντε θα πηγαίνουν πολύ καλά), αλλά για λήψη audio και… video σήματος από τον αέρα.
Όλα εκτός μάλλον του MS808, έχουν δυνατότητα να παίξουν FM radio και μάλιστα από ότι φαίνεται και με RDS.
Το μαγικό αρχίζει με το V900 και το MS808 που έχουν δυνατότητα ΚΑΙ λήψης διαφόρων πρωτοκόλλων ψηφιακής TV ανάμεσα στα οποία και DVB-T, δηλαδή ότι παίζουμε εδώ στην Ελλάδα (προσωρινά με μόνο τέσσερα κανάλια της κρατικής TV). Σίγουρα εντυπωσιακό και στο V900 γίνεται εντυπωσιακότερο μια και υπάρχει το TV-out.
V900: 9, MS808: 7, Diamond: 6, Touch Pro: 6, X1: 6
Alerts
Περίεργο κεφάλαιο σύγκρισης διάλεξα, αλλά σκέφτηκα ότι σε ένα μηχάνημα που ένα από αυτά που κάνει από δημιουργίας του είναι να σε ειδοποιεί όταν πρέπει, θα έπρεπε να δίνονται μερικές γραμμές στα αφιερώματα. Ίσως αν αυτό γινόταν συχνότερα στα reviews να είχαμε δει πιο «θεαματικά» WM phones από χρόνια. (το θέμα των alerts το είχε ξεφτυλίσει η ίδια η MS όπως θα ξέρουν οι παλιότεροι, με PDA που ΔΕΝ σε ειδοποιούσαν όταν τους το είχες ζητήσει… άλλη ιστορία αυτό)
Όλα τα μοντέλα όπως φαίνεται έχουν δόνηση. Αυτό είναι φυσικά καλό.
Το V900 και το MS808 φαίνεται να έχουν κάποια τυπική διαρύθμιση LED (λογικά δυο, ένα για power/charge/alarm και ένα για bluetooth/WiFi).
Τα δυο HTC έχουν εξελίξει την ειδοποίηση μέσω φωτός, αφού πίσω από το κομψό 5-way pad, υπάρχει ένας αριθμός λευκών LED που ανάλογα τον τύπο της ειδοποίησης «παίζει» με προκαθορισμένο pattern!
Το Xperia από την άλλη, έχει LEDs από δυο σε ΚΑΘΕ πλάι του (!) που παίρνουν πολλά και διάφορα χρώματα (υπερβολική χρήση μπορεί να χαρακτηριστεί Ιαπωνικό κιτς) ανάλογα πάλι την ειδοποίηση. ΟΚ ίσως και υπερβολή (και γι’ αυτό δεν θα το βαθμολογήσω πάνω από το κομψό alert των HTC).
V900: 5, MS808: 5, Diamond: 7, Touch Pro: 7, X1: 7
Διαστάσεις/Βάρος
Σε αυτή την κατηγορία δεν μπορεί να υπάρχει υποκειμενικότητα. Μιλάνε τα νούμερα.
Για τα V900 και MS808 δεν έχουμε βάρος. Βάση όμως των μικρών τους διαστάσεων (μικρότερο το GSmart με –μόλις- διψήφιο αριθμό κυβικών χιλιοστών), σίγουρα δεν θα είναι και βαριά.
Το Diamond είναι η έκπληξη. Ελάχιστο βάρος και ακόμα πιο ελάχιστος όγκος (έως και 40% λιγότερο από τα υπόλοιπα!).
Τα δυο μηχανήματα με keyboard, κλασικά θα περίμενε κανείς να έχουν μεγάλο όγκο και βάρος. Ο «κανείς» λοιπόν, κάνει λάθος. ΚΑΙ τα δυο έχουν όγκο επίσης διψήφιο (δηλ. λιγότερο από το V900 και παρόμοιο του MS808), αλλά και βάρος που δεν τρομάζει! (πχ. το iMate 9502 που δεν το έβαλα καν στο συγκριτικό, φτάνει τα 200 γραμμάρια!)
V900: 5, MS808: 6, Diamond: 9, Touch Pro: 8, X1: 8
Άλλα Extras
Άλλη μια περίεργη, ίσως και υποκειμενική κατηγορία. Με πράγματα που δεν αναφέρθηκαν αλλού και θα ήθελα να βοηθήσουν στη διαμόρφωση βαθμολογίας.
Τα δυο πρώτα μηχανήματα, πέρα από το (εκπληκτικό εδώ που τα λέμε) χαρακτηριστικό τους να έχουν ψηφιακή TV, δεν έχουν καμία άλλη ιδιαιτερότητα. Ούτε στη σχεδίαση. Αφού η TV αναφέρθηκε και βαθμολογήθηκε, εδώ θα πάρουν τη βάση.
Το Diamond είναι εργαστήριο μελέτης design και ιδιαιτερότητας. Ακόμα και οι επιλογές του να ΜΗΝ έχει κάποια πράγματα, ενάντια στο ρεύμα, του δίνουν χαρακτήρα. Το front-end του interface και αυτό με χαρακτήρα, αφού συμπληρώνεται και από ένα accelerometer (κάτι που πρωτομάθαμε στο iPhone) και του δίνει δυνατότητες όπως ακόμα και να κάνεις σίγαση μιας κλήσης γυρνώντας το… μπρούμουτα! Γενικά το accelerometer έχει μεγάλες δυνατότητες. Αρχικά reports λένε ότι η χρήση του είναι πολύ περιορισμένη (γιατί να μην περιστρέφει ΟΛΕΣ τις εφαρμογές που υποστηρίζουν περιστροφή;…) αλλά από ότι φαίνεται κάποιοι developers έχουν δώσει λύση (μέχρι να τη δώσει η HTC με κάποιο firmware).
Το Touch Pro έχει και αυτό μέρος του design του Diamond (είναι εξάλλου αδελφάκια), αλλά είναι φτιαγμένο να τραβά περισσότερο τον επαγγελματία, χωρίς να χάνει σε κομψότητα.
Το Xperia τραβάει αμέσως με την ποιότητα κατασκευής του. Εξολοκλήρου από ελαφρύ μέταλο, δεν αφήνει αμφιβολίες για το ότι είναι από μια σοβαρή εταιρία (άλλο ότι την κατασκευή την έκανε και πάλι… η HTC), για σοβαρή χρήση. Είναι επίσης μικρό και κομψό (στο μέτρο του δυνατού για το είδος του).
V900: 5, MS808: 5, Diamond: 8, Touch Pro: 8, X1: 8
Brand/Παρελθόν
Η τελευταία «ιδιαίτερη» κατηγορία, είναι άλλη μια κατηγορία που θέλησα να βάλω απλά γιατί θέλω να επηρεάσει το σκορ, γιατί πολύ απλά πράγματι θα επηρεάσει την απόφαση του γνώστη.
Το E-Ten, προέρχεται από μια εταιρία με αξιόλογο παρελθόν στο χώρο των WM phones, επιτυχημένη μεν, αλλά όχι χωρίς προβλήματα. Δυστυχώς αυτό το παρελθόν θα της κόψει κάποιους βαθμούς από αυτούς που θα έπαιρνε.
Η Gigabyte είναι μια σοβαρή εταιρία, φτιάχνει μεν πολύ καλά motherboard (εγώ έχω μόνο ένα τους όμως, τα άλλα τα προτίμησα Asus – η τελευταία όμως δεν έχει φτιάξει ακόμα αξιόλογο PDA), αλλά στα WM phones… δεν έχει και κανένα τρομερό παρελθόν, ενώ μη ξεχνάμε, δεν έχει και καμία ειδικευμένη αντιπροσωπεία (πολύ βασικό για μένα).
Η HTC είναι η εμπειρότερη όλων (αλλά όλων) στο manufacturing WM phones (και όχι μόνο), όχι μόνο από τότε που αποφάσισε να βγει στην αγορά μόνη της (με τα Q-Tek ή και μετά με το ίδιο της το όνομα), αλλά και πολύ παλιότερα αφού έφτιαχνε τα PDA και κινητά πολλών άλλων πασίγνωστων κατασκευαστών.
Από τότε που βγήκε στην αγορά μόνη της, έχει εξελιχθεί θεαματικά μεν, όχι όσο θα μπορούσε δε. Αυτό το κυβερνούσε ΣΑΦΩΣ η πολιτική της «γάιδαρος – καρότο» που προσωπικά δεν μου αρέσει καθόλου. Δυστυχώς στο Diamond αυτό είναι εμφανές ακόμα (Θες σοβαρή μπαταρία; Πλήρωσε τη. Θες… θήκη; Πλήρωσε τη – κλπ.). Όμως δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι είναι οι de-facto κατασκευαστές WM phones.
Η Sony Ericsson είναι πολύ απλά Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ που λέγεται Sony Ericsson. Κανείς δεν αγνοεί αυτό το όνομα, ακόμα και στα μικρά χωριά. Πολύ έμπειρη εταιρία στο χώρο των κινητών (και όχι μόνο – οι δυο μητρικές), αλλά όχι στο χώρο του WM. Ίσως αυτό να είναι κακό, ίσως να είναι και καλό. Σίγουρα ποτέ δεν θα έβγαζε κάτι «απρόσεκτο», ακόμα και αν αύριο βγάλει τιρμπουσόν ή σελοτέιπ. Κερασάκι; Η SE δεν κάνει την κατασκευή του Xperia μόνη τη, αλλά χρησιμοποιεί την… HTC!
V900: 6, MS808: 5, Diamond: 9, Touch Pro: 9, X1: 9
Σύνολα
Αντί (μεγάλου) επιλόγου, θα δούμε τα σύνολα, αυτά μιλάνε από μόνα τους. Μην ξεχνάτε ότι το συγκριτικό είναι ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟ και αρχικά φτίαχτηκε για να βοηθήσει… εμένα.
Με σειρά κατάταξης:
  • Gigabyte GSmart MS808: 95/150
  • (Χάλκινο) E-Ten Glofiish V900: 98/150
  • (Ασημένιο) HTC Touch Diamond: 109/150
  • (Χρυσό) HTC Touch Pro και Sony Ericsson Xperia X1: 121/150
Σας εγγυώμαι ότι δεν «έφτιαξα» τα νούμερα και πριν κάνω την πρόσθεση δεν ήξερα τι θα βγει.
Αισθανόμουν πριν καν φτιάξω το συγκριτικό ότι το σούπερ χαρακτηριστικό των V900 και MS808, δεν θα ήταν αρκετό για να τα φέρει στο βάθρο. Επιβεβαιώθηκε αυτό. Αισθανόμουν επίσης ότι το Diamond όσο και αν είναι τελικά… καταπληκτικό, έχει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ περιορισμούς για τον power user (όπως θεωρώ τον εαυτό μου). Αυτό που ήθελα πραγματικά να δω, ήταν αν έπρεπε να περιμένω το Touch Pro ή το Xperia X1… φαίνεται ότι θα είναι απλά «όποιο προλάβει να βγει».
Edit (3/8/2008) στο παραπάνω: Το X1 δυστυχώς είναι ακόμα μακριά στον ορίζοντα, μάλιστα φαντάζει πολύ μακριά εφόσον τα νέα στο Internet για αυτό έχουν αραιώσει υπερβολικά. Θα έλεγε κανείς ότι αν δεν είχε φτιάξει σελίδα για αυτό η SE, θα το είχαν ακυρώσει. Ελπίζω να βγω λάθος, αλλά αν τελικά βγει (τώρα ακούγεται ο Νοέμβρης), ίσως και να είναι αργά. Σε αντίθεση το Touch Pro βγαίνει την άλλη εβδομάδα!
Άλλα μηχανήματα θεωρητικά “αξιώσεων” που βγήκαν φέτος, δεν τα ξέχασα, αλλά δεν τα έβαλα επειδή πραγματικά θα τα αδικούσα (νομίζω είναι ένα κλικ πίσω). Παράδειγμα το iMate Ultimate 9502 (που το περίμενα πως και πως να βγει και τελικά δεν το θέλω) και το Toshiba Portege G910 (που μάλλον αδικεί την Toshiba που είναι στο κάτω κάτω η εφευρέτης του laptop).
Δυστυχώς δεν έβαλα στο συγκριτικό το i900 (όπως ανέφερε και φίλος στα comments). Εμένα προσωπικά δεν με έχει εντυπωσιάσει, αλλά παίρνει καλά reviews και έχει κερδίσει αρκετή συμπάθεια του κόσμου. Επίσης έρχεται σύντομα, αντίθετα από το MS808 και το V900 που είμαστε ακόμα στο περίμενε. Αν πρέπει κάτι να σχολιάσω (διαφορετικό από ότι θα διαβάσετε στα comments από μένα), είναι ότι δεν περιμένω να κέρδιζε το χρυσό, αλλά θα ήταν ενδιαφέρουσα η μάχη του ασημένιου. Για μένα το VGA παραμένει ΜΕΓΑΛΟ συν, οι περίεργες αναλύσεις ΜΕΓΑΛΟ μείον και επιπλέον το να έχεις σχεδιαστεί για να μοιάζεις στο iPhone είναι και αυτό για μένα, μείον. Δεν τα πάω καλά με τα αντίγραφα ακόμα και αν είναι καλύτερα από τα πρωτότυπα. Σκεφτείτε πόσοι κάτοχοι του θα ρωτηθούν “α πήρες iPhone;” No thanks.
Μεταξύ των δυο νικητών, ας βάλω μερικές ακόμα εσωτερικές μου σκέψεις, που τελικά ίσως επιρρεάσουν την επιλογή μου. (edit: …και την επηρέασαν αφού έχω pre-order του Touch Pro)
Προσωπικά θεωρώ την WVGA τρομερό πράγμα, γιατί πολύ απλά ΕΞΕΛΙΣΣΕΙ το τι είναι WM (που αυτό περίμενα τόσα χρόνια). Άλλο αν τελικά θα αξιοποιηθεί. Δεν είναι καν το πρώτο WVGA WM, αλλά μην ξεχνάμε ούτε τα VGA μηχανήματα αξιοποιήθηκαν όσο θα έπρεπε παρά το ότι υπάρχουν εδώ και τέσσερα ίσως και πέντε χρόνια.
Από την άλλη δεν μπορώ να αγνοήσω ούτε το πόσο ολοκληρωμένο και με επίκεντρο τον χρήστη είναι το HTC με το πληκτρολόγιο. Φαίνεται πραγματικά σαν ένα μηχάνημα που μελετήθηκε πριν βγει, που χτίστηκε στις «πλάτες» των προηγούμετρων ημίμετρων (αχεμ αχεμ) και πήγε πραγματικά πιο πέρα. Από το TouchFlo 3D με τα καλούδια του, από το πληκτρολόγιο με τα αριθμητικά πλήκτρα, την κομψότητα του κλπ.
Επίσης έχω μια ελαφρά υποψία ότι το HTC θα υποστηριχτεί (από την εταιρία και από τρίτους) ελαφρώς (έως πολύ) περισσότερο από το SE. Θα δείξει.
Και στα δυο βλέπουμε για πρώτη φορά ότι ένα enterprise μηχάνημα δεν πειράζει να είναι καλό και στη διασκέδαση ή ακόμα και απλά, στο μάτι. Μέχρι τώρα ήταν σαν αμαρτία αυτό. Έβλεπες μηχανήματα καλά στα χαρτιά και μάπα στην υλοποίηση. Έβλεπες μηχανήματα μέτρια να πλασάρονται σαν το κάτι άλλο. Έβλεπες μηχανήματα «ε οκ» που μετά τα έβλεπες από κοντά και έχανες πάσα ιδέα. Καλό είναι να μη βάλω και ονόματα μοντέλων δίπλα στις προτάσεις μου γιατί θα κάνω εχθρούς τους κατόχους τους (και είναι και πολλοί παρασυρμένοι από αυτό που νόμιζαν ότι θα βρουν και τελικά δεν το βρήκαν, στο γνωστό στάδιο «άρνησης» του ότι έκαναν λάθος επιλογή, ειδικά μπροστά σε άλλους).
Πραγματικά φέτος επιτέλους το παιχνίδι παίζεται σε γήπεδο με χόρτο (για να μπω και στο πνεύμα του Ευρώ – edit: στο οποίο αποδείξαμε ότι είμαστε πια άχρηστοι), γιατί για χρόνια το έπαιζαν στο χώμα.

NAS or Something Like That, Part II

Έφτιαξα το unRAID μου! (με μεγάλη Οδύσσεια)…

Τελικά χρησιμοποίησα ΟΛΟΥΣ τους removable μου (συν τους δυο δίσκους που αγόρασα), ενώ είχα σχέδιο να αφήσω τον ένα 500άρη να παραμείνει removable.
Θέματα «χωροταξίας» με έκαναν και τους έβαλα όλους.
Μάλιστα στο συγκεκριμένο motherboard (το πρώην του “home” server μου) χωρίς PCI κάρτα, δεν παίρνει άλλους. Έβαλα ΕΝΝΙΑ (5 IDE, 4 SATA), το mobo υποτιθέμενα παίρνει 6 IDE (έχει 3 bus) αλλά δεν έχω έκτο, άσε που τελικά κόλωσε όταν του έβαλα δυο στο ένα από τα bus (τελικά αυτό το bus έμεινε με έναν αλλά δεν με χαλάει δεν έχω και δεν θέλω άλλο IDE). Σαν κουτί παίρνει 12 δίσκους. Άρα ΑΝ χρειαστεί με καμιά καρτούλα (αρκεί να υποστηρίζεται από το Slackware) βάζω κι άλλους.
Αυτή τη στιγμή φτιάχνει το parity disk (θα του πάρει 6-10 ώρες). Μετά θα είμαι και safe. Το έβαλα στο τέλος γιατί αλλιώς το βασανιστικό transfer όλων των data θα έπαιρνε πολύ περισσότερο.
Αυτή τη στιγμή έχουμε:

2×750, 2×500, 4×320, 1×80. Ο ένας 750άρης είναι parity και ο 80άρης είναι “cache” (νέα πατέντα στην τελευταία έκδοση του unRAID). Όλα τα άλλα data…

ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΗΤΙΚΩΤΗΤΑΣ ΔΙΣΚΩΝ (ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΟ): 3860 GB
ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΟΥ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ (ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΟ): 3030 GB
ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΟΥ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ (ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ): 2959632424 KB (2822,5 GB)

ΣΥΝΟΛΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΧΩΡΟΥ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ (14/4/08): 732,7 GB


Ναι, είπαμε ο 500άρης ο δεύτερος μπορούσε να μείνει έξω, αλλά αφού στο unRAID μπορείς να απευθύνεσαι και σε δίσκους (και όποτε μπορείς θες να το κάνεις, ώστε τα ίδιου τύπου data να τα έχεις μαζί, ώστε οι άλλοι δίσκοι να κάνουν spin down για οικονομία και μακροζωία), χωροταξικά είπα να τον βάλω. Εξάλλου να κάνω όλη αυτή την ταλαιπωρία και να έχω και “μόνο” 200GB ελεύθερα… κρίμα.

Θεωρητικά χωρίς να αλλάξω hardware και χωρίς προσθέσω controllers μπορώ να έχω σε ΑΥΤΟ το unRAID, χρησιμοποιώντας δίσκους που υπάρχουν ΣΗΜΕΡΑ στην αγορά (max. 500GB IDE και 1TB SATA), τα 5Tb on-line. Αν βάλω και controllers στο υπάρχον σύστημα μου, μπορώ να αγνοήσω τα IDE μου και να βάλω 10TB data (10 data disks + 1 parity + 1 cache ΑΝ θέλω, μια και δεν υποχρεώνει κανείς για τίποτα από τα δυο… φυσικά το parity ΤΟ ΘΕΣ αλλιώς γιατί να φτιάξεις unRAID).
Ξέρω ανθρώπους που έχουν φτάσει τα 15TΒ με το ανάλογο hardware (σήμερα το unRAID επιτρέπει μέχρι 15 data δίσκους + 1 parity + 1 cache).

Ας δούμε λίγο την Οδύσσεια (χωρίς ημερομηνίες γιατί τα έχω χάσει – πάντως τα components τα έχω περίπου 8-10 μέρες, οπότε η φάση της υλοποίησης απλώνεται σε αυτές)…

Όπως είπαμε, αρχικά έλεγα να βρω μτχ. υλικό να φτιάξω (μαζί με ότι μτχ. έχω) το unRAID μου.
Μετά είδα ότι οι τιμές στα μτχ. που ήθελα (γιατί δεν θες ότι να ‘ναι, θες πχ. mobo mε gigabit), ήμουν ΚΟΝΤΑ στο να πάρω κάτι “σημερινό” (που θα πήγαινε χαμένο σαν unRAID)… Άρα όπως είπαμε στο άλλο post, θα έπαιρνα κάτι φτηνό σημερινό (βλέπε Core2 και PCI-Express) και θα έκανα unRAID το Πάλε Ποτέ powerfull server μου με τον P4 @ 3.2GB (που είναι πιο αργός από τον πιο αργό Core2).

  • Είχα πάρει πρώτα το κουτί (από το e-Shop). Βλακεία όπως θα δείτε μετά (το ότι το πήρα στην αρχή).
  • Πήρα μετά τα 4-to-3 της LianLi από το HAC. Για αυτή την αγορά χαίρομαι. Πήρα τρία, άρα δώδεκα δίσκους.
  • Έλεγα να πάρω από το Πλαίσιο τα υπόλοιπα (λόγω 12 άτοκων δόσεων αν πάρεις “ολόκληρο” PC) αλλά διάφορα με χάλασαν, όπως ότι ΦΤΗΝΟΥΣ 750άρηδες ΔΕΝ είχε (τότε τουλάχιστον) αντίθετα από το e-Shop, που όμως ΔΕΝ είχε άτοκες. Αποφάσισα λοιπόν να τα πάρω όλα από το e-Shop και ΠΑΛΙ κουτί. Βλακεία λοιπόν που πήρα νωρίς αυτό που ήθελα, μια και πήρα άλλο ένα, φτηνιάρικο, αλλά συνέφερε να το κάνω για διάφορους λόγους: Θα ήταν όλα μέσα σε ένα κουτί (άλλο ότι μετά εγώ θα το ξαναδιέλυα, αλλά τουλάχιστον θα είχε περάσει από το lab τους), θα είχα ένα spare (ΠΩΛΕΙΤΑΙ!) κουτί ΜΑΖΙ με τροφοδοτικό που εξάλλου… ΠΙΟ ακριβό ήταν σκέτο τροφοδοτικό!
  • Μαζί πήρα και 1-2 άλλα πράγματα που ήθελα, όπως 8πορτο gigabit 3COM για να αντικαταστήσει το ΜΑΠΑ 5πορτο netgear με τις καμένες πόρτες που τηγανίζεις αυγό επάνω του και μια κάρτα PCI-express DVB-T (για τα ψηφιακά) + analog για να βλέπω και τέτοιο στο HTPC στο σαλόνι (ήδη έχει δορυφορική κάρτα και hardware-MPEG analog με FM radio)… Τέσπα αυτή η νέα κάρτα δεν έπαιξε σωστά ακόμα αλλά δεν έχω δώσει ούτε 5 λεπτά στο HTPC για να δω τα γιατί. Τέλος πήρα άλλη μια fanless κάρτα νέας γενιάς για να αντικαταστήσει την άλλη 2 γενιών πίσω του HTPC (μάλλον δεν πέτυχα και πολλά αλλά θέμα άλλου post αυτό).
…φτάνω λοιπόν με όλα τα εξαρτήματα, κουτί αχρησιμοποίητο (ΠΟΥΛΑΩ!), 2-3 αχρησιμοποίητα τροφοδοτικά (ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΥΛΑΜΕ ΠΑΡΕ ΚΟΣΜΕ) κλπ.

Και άρχισε ο μεγάλος πόνος, που τον έκανε πιο μεγάλο ότι έπρεπε ταυτόχρονα (ή σχεδόν) να διαλύσω το ΚΥΡΙΩΣ PC μου (με ~4-5 χρόνια με τα ίδια Windows επάνω του! Server 2003 γαρ), να φτιάξω το ΝΕΟ κυρίως PC μου και από το παλιό να φτιάξω το unRAID.

Αυτά έγιναν με αυτή τη σειρά, με αρκετή πίκρα και για τα δυο πρώτα “επεισόδια” (αλλά θέμα άλλου post) για να φτάσω να ξαναέχω ένα μηχάνημα να δουλέψω (και είχα την φαεινή ιδέα να είναι Windows 2003 R2 SBS SP2 και τώρα έχω conflicts με το ActiveSync κλπ.).

Τέσπα φτάνουμε στο “επεισόδιο” unRAID.

Πριν διαλύσω το server, είπα να κάνω δοκιμές με το στικάκι (αφού θα ήταν το μελοντικό hardware του unRAID)…

Νέο USB στικάκι (2GB – άχρηστο μια και αρκούν 128MB, αλλά οι διαφορές τιμής είναι γελοίες για να το σκεφτώ), προσπάθεια να παίξει… δεν έπαιζε τίποτα. Βρε τι φταίει. Τελικά ήθελε να του πω τι σόι emulation θα το κάνει στο BIOS (σαν δισκέτα, σαν σκληρό κλπ.) μια και το “auto” δεν του έκανε. Καθόλου περίεργο θα πει κανείς… Sure. Γιατί όμως ΤΩΡΑ το “auto” του κάνει!; (ΙΔΙΟ το BIOS)

Τέσπα.

Έχω διαλύσει το server μου, έχω ξαναστήσει μέχρι ένα σημείο τον νέο (ώστε να έχω έστω, desktop) στον original δίσκο του (εκεί που ήταν το παλιό), έχω ρίξει όλο το παλιό setup του στον ένα από τους 750άρηδες που πήρα προσωρινά, ώστε λίγο πιο χαλαρά να δω τι θα πάρω από το παλιό. – αυτόν που θα χρησιμοποιούσα τελευταίο (για parity) και προχωράω με το unRAID.

Συναρμολόγηση οκ, χωρίς δίσκους.
Πρώτα θα έστηνα την υποδομή, εξάλλου η μεγάλη Οδύσσεια αφορά ακριβώς, τους δίσκους.

Παίρνω το “έτοιμο” stick, το βάζω, δείχνει ότι bootάρει (bzimage κλπ.)… ώσπου σε ένα σημείο (πάντα στο ίδιο) μου κάνει fail!

Θα έλεγα ότι φταίει κάποιο error στο stick, αλλά τότε δεν θα έκανε extract οκ τα linux images (ενώ έδειχνε ότι τα έκανε)… ΚΙ ΟΜΩΣ κάτι ήταν, μια και όταν αποφάσισα (μετά από αρκετές χαμένες ώρες μια και το στικάκι ΔΟΥΛΕΥΕ μέχρι πριν λίγες μέρες, χωρίς να πειραχτεί) να του ξαναβάλω ΟΛΑ τα αρχεία έπαιζε.

Παίξαμε λοιπόν (μου έφαγε 1-2 μέρες αυτό)…

Ή έτσι νομίζα.

Μετά από succesful boot, ανακάλυψα ότι ΔΕΝ παίρνω IP address (το unRAID είναι αρχικά μέσω DHCP)… Βάζω και στατική (όπως θα το είχα τελικά) κάνοντας edit τα αρχεία στο stick… ΤΙΠΟΤΑ! Είχα προφανώς πρόβλημα ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΔΙΚΤΥΟΥ!

Hardware; Ευτυχώς όπως λέω πιο πάνω, είχα το ghost του παλιού setup μου (που χρησιμοποιούσε αυτό το hardware) σε έναν 750άρη… το βάζω επάνω… ΔΟΥΛΕΥΕΙ και ΔΟΥΛΕΥΕΙ και η κάρτα δικτύου!

Άρα δεν είναι hardware… ή μήπως είναι; Μετά από το reboot, ΠΑΙΖΕΙ και το δίκτυο του unRAID… μετά ΔΕΝ παίζει και γενικά δεν παίζει, αλλά μπαίνοντας Windows πάντα παίζει…

Αυτά με το τελευταίο stable version (το “καμιά φορά”). Το τελευταίο beta (κακό σημάδι) ακόμα χειρότερα, δεν έβλεπε ποτέ το δίκτυο.

Αφού είχα βαρέσει λίγο μπιέλες, ένας καλός άνθρωπος στο forum του unRAID (το οποίο έχει ΠΟΛΛΑ posts μου τελευταία) μου είπε να δοκιμάσω μια παράμετρο στο boot sequence του linux… (βασικά 2-3 αλλά θα δοκίμαζα μια μια) ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΠΑΙΞΕ!!! (και έτσι παίζει ακόμα) Είναι μια παράμετρος που έχει σχέση με τα IRQ και αφορά κάποια mobos…

Μου έφαγε 1-2 μέρες και αυτό…

Βάζω λοιπόν τον έτερο νέο 750άρη μέσα στο unRAID, ώστε να ξεκινήσω τα file moves.

Πως θα γίνουν αυτά;

Μέσω δικτύου, ΟΚΤΩ γεμάτοι δίσκοι, ΧΛΩΜΟ.
Ευτυχώς το linux επιτρέπει mount NTFS δίσκων (read only ή και read write αν βάλετε κανένα μοντέρνο driver όπως το NTFS-3G).

Ευτυχώς επίσης στα τελευταία beta, είχε μπει μια δικιά μου πρόταση… Midnight Commander, που είναι η linux έκδοση του κλασικού Norton Commander. Πράγμα που θεωρητικά θα μου επέτρεπε ένα πιο ανθρώπινο περιβάλλον για τις μεταφορές, μέσω terminal ή telnet.

Εντυπωσιακά ανακάλυψα ότι μέσω putty είχα ακόμα και… mouse support μέσα στον MC!

Όμως εδώ έρχεται και η συνέχεια της Οδύσσειας…

Ανακαλύπτω (ΕΥΤΥΧΩΣ αρκετά νωρίς, επειδή μου έκοβε να συγκρίνω πάντα ότι έγραφα με ότι γραφόταν), ότι filenames που έχουν έξω από τους γνωστούς ASCII chars (πχ. Ελληνικά), όταν είναι σε NTFS volume, ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ!

Το ίδιο και από σκέτο terminal!
Μάλιστα folders που είναι με Ελληνικούς χαρακτήρες, δεν φαίνονται ούτε αυτά με αποτέλεσμα να μην μπορείς να μπεις να αντιγράψεις και τα περιεχόμενα τους (ακόμα και αν αυτά είναι με λατινικούς)!

Βάζοντας μέσω δικτύου στον ένα και μοναδικό ακόμα δίσκο του unRAID (που δεν είναι NTFS), αρχεία με Ελληνικούς χαρακτήρες, ΤΑ ΕΒΛΕΠΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ (από τα Windows).

Μέσω terminal αυτά τα αρχεία (είπαμε στον δίσκο που ΔΕΝ είναι NTFS), φαινόντουσαν μεν, όλο με CHR strings δε. (πχ. /245 /167 /192 κλπ.) Στην πράξη αν ήθελες να κινηθείς μέσω terminal σε Ελληνικά, έπρεπε να στραμπουλήξεις τα δάχτυλα σου.

Το πρόβλημα για να μην τα πολυλογώ ΔΕΝ έχει λυθεί, σχετίζεται πιθανά με το UNICODE support του NTFS (ΚΑΙ του NTFS-3G) driver, καθώς και με το ότι το ΠΟΛΥ LIGHT Slackware που είναι μέσα στο unRAID δεν έχει καμία ιδέα από internationalization.

Πρακτική λύση; Ο εξής κύκλος:

  • Βγάζεις τον NTFS removable σου από το κουτί του.
  • Τον βάζεις στο unRAID.
  • Τον κάνεις mount μέσω terminal.
  • Μέσω terminal μετακινείς όλα τα περιεχόμενα (ή τελικά λόγω του προβλήματος, ότι μπορείς) σε δίσκο του unRAID.
  • Ξαναβγάζεις τον δίσκο.
  • Τον ξαναβάζεις σε USB κουτί.
  • Τον βάζεις να τον δει ένα Windows PC σου ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΜΕ VISTA (ή με 3ου κατασκευαστή file manager – το γιατί από κάτω).
  • Μέσα από τα Vista, επειδή έχουν έξυπνη διαχείρηση στο να κάνουν skip files (δηλ. σε ρωτάει μια φορά για όλα τα conflicts οπότε μια φορά λες να ΜΗΝ τα κάνει overwrite) και αυτό το κάνει και μέσα σε folders/subfolders, αρχίζεις και ξαναπετάς όλα τα περιεχόμενα του USB (NTFS) δίσκου, ΜΕΣΩ δικτύου πάνω στον unRAID δίσκο (στο share πια).
  • Ελέγχουμε πια ότι έχουμε ΟΛΑ μας τα αρχεία περασμένα.
  • Βγάζουμε τον USB δίσκο.
  • Τον βάζουμε σαν IDE ή SATA στο unRAID, πάλι.
  • Τον “αναθέτουμε” για χρήση στο unRAID (χάνοντας ότι είχε σαν NTFS) και προχωράμε στον… επόμενο την ίδια διαδικασία (εκτός αν ξέρουμε ότι δεν έχουμε Ελληνικά filenames/folders) με τον νέο άδειο μας χώρο…
Αυτό παίρνει χρόνο, αλλά όταν μιλάμε για 500άρη δίσκο, με μερικά megabytes αρχεία με Ελληνικά filenames, τότε είναι ΠΟΛΥ γρηγορότερο (και ασφαλέστερο) από το να γινόταν το transfer όλο μέσω δικτύου.

Αυτό έγινε για ΟΚΤΩ δίσκους. Ενδιάμεσα μάλιστα, για λόγους χωροταξίας, υπήρχαν ΚΑΙ εσωτερικές μεταφορές (από unRAID δίσκο σε unRAID δίσκο), ώστε κάτι να φτάσει στην τελική του θεση μέσω “τριγώνου” (γιατί πχ. ο τελικός δίσκος δεν είναι από την αρχή διαθέσιμος), καθώς και ένωση με data που είχα αλλού φυλαγμένα και τώρα είχα χώρο να τα βάλω στη θέση τους…

Βάζοντας δίσκους έναν έναν, μεταφέροντας κλπ. Έφτασα στο σημείο να βάλω το πέμπτο μου IDE (υπόψη αρχικά θα είχα τέσσερεις, αλλά το νέο feature που λέγεται cache disk, με έβαλε στο τριπάκι και πρόσθεσα και έναν μικρό πέμπτο που ήδη είχα εξάλλου παρατημένο).

Έλα όμως που δεν έμπαινε!
ΑΝΕΤΑ θα θυσίαζα το cache disk (και θα έμενα στους τέσσερεις), αλλά το cache disk το καημένο ήταν ΗΔΗ τοποθετημένο στο “τρίτο” (ξένο μάλιστα, όχι intel, εκεί που αν ήταν να έχω προβλήματα θα είχα) bus και είχα κρατήσει τα intel bus για data disks!

Μάλιστα είχα ήδη βάλει τους τρεις στα intel bus (και τον cache στο ξένο bus) οπότε δεν περίμενα Ο ΤΕΤΑΡΤΟΣ να μην δουλεύει (δηλ. σε bus που ΗΔΗ είχα έναν δίσκο επάνω που δούλευε!). Δεν bootαρε όλο το μηχάνημα (δεν έφευγε από το BIOS init)… Δεν ήταν καλώδιο. Δεν ήταν jumper settings (master/slave). Τι ήταν; ΔΕΝ ΕΜΑΘΑ!

Λύση; Το cache disk μπήκε στο bus που χωρίς λόγω παίρνει μόνο έναν δίσκο και οι δυο από τους άλλους δίσκους μπήκαν στο ΞΕΝΟ bus που μια χαρά σήκωσε και τους δυο.

Ενδιάμεσα σε όλα αυτά κάθησα επίσης και:

  • Όρισα users
  • Όρισα ποιά shares θα χρησιμοποιούν ποιούς δίσκους (και σε τι βάθος)
  • Όρισα security των shares βάση των users
(αυτά διαβάζονται ως απλά, στην πράξη ήθελα 2-3 πίνακες για να τα σχεδιάσω – ας είναι καλά το Excel αλλά και το PDA μου)

Με όλο αυτό το βάλε/βγάλε/τσέκαρε/ξαναβάλε, φτάσαμε στο σήμερα το πρωί όπου μέσω terminal (και detached commands) έκανα τα 2 τελευταία “εσωτερικά” copy, όντας ΜΑΚΡΙΑ από το unRAID μου και έφτασα στο αποτέλεσμα που καταγράφω επάνω.

…α και σε ένα δωμάτιο (γραφείο μου) στο σπίτι, το οποίο δεν θέλει κανείς να πλησιάσει από τα βουνά ανταλλακτικών και χαρτιών που έχω (επόμενο βήμα: να τα φτιάξω και αυτά).

Αυτή είναι η Οδύσσεια σε περίληψη, ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ξεχνάω κι άλλα.
Βάλτε κερασάκι ότι κάτι παίζει με το real time clock μου στο unRAID και με τα reboot χάνει την ώρα (ίσως όχι μπαταρία -αλλά θα δοκιμάσω μόλις βρω που έχω τις καινούριες- μια και το PC είναι πάντα στο ρεύμα άρα ίσως δεν έπρεπε να συμβαίνει – btw ψήνω τον Tom του unRAID να βάλει το NTPD επιτέλους) και είμαστε στο σήμερα…

Ευχαριστημένος.

Πλήρωσα τελικά αρκετά. Αλλά τα “αρκετά” τι είναι τελικά; Λίγα παραπάνω (έστω και 50% παραπάνω) από όσο κάνει ένα 2-disk RAID0 NAS, δηλαδή κάτι ΑΠΕΙΡΩΣ κατώτερο από ότι έφτιαξα. Και τελικά έχω και ένα ακόμα PC (σαν hardware).

Επόμενα βήματα, να δω μπας και μπορέσω να χώσω κάναν terminal based torrent client ώστε να μη χρειάζεται καθόλου άλλο PC ανοιχτό όσο λείπω.

Τελικά, να το κάνετε; Ναι να το κάνετε.

Όμως αν το κάνετε, ή ξεκινήστε (α) με πολύ υπομονή, ή (β) με άδειους δίσκους αδιαφορώντας για αρχική μαζική μεταφορά δεδομένων).

Ζαχόπουλος Video (ΚΑΡΑFAKE)

http://www.youtube.com/watch?v=bTq2BbJU9G0
…είναι εμφανές fake βέβαια, λυπάμαι που σας το χαλάω.
– Tο κεφάλι σε “negative” (αφού ξέρουμε ποιός είναι ρεεεεε, ο λόγος που το έκαναν είναι απλά για να κρύψει πιο εύκολα το παρακάτω)…
– …το κεφάλι του κινείται τελείως αφύσικα (σαν καρτούν).
– Το σώμα της “οργανοπαίχτριας” κινείται με ένα εμφανές “copy paste” από την φώτο.
– Το κούνημα της κάμερα είναι ΗΛΙΘΙΟ… Δηλ. υπήρχε τρίτος άνθρωπος που τους γύριζε; ΧΑΧΑΧΑ …απλά έβαλαν την γνωστή φωτό να “κουνιέται” μέσα σε ένα μικρότερο πλαίσιο για να δώσουν ένα εφέ φυσικότητας… το πραγματικό βίντεο ΦΥΣΙΚΑ θα έχει ακίνητο κάδρο (κινητό ακουμπισμένο κάπου).
…ΑΠΟΡΩ. ΤΑ ΑΣΧΕΤΑ ΑΧΡΗΣΤΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ… ΑΓΡΑΜΜΑΤΑ (κάθε μέρα το βλέπουμε) ΚΟΡΑΚΙΑ που λέμε “δημοσιογράφους” (και τους έχουμε δώσει αξία εκατομμυρίων σε μερικούς για ΜΗΔΕΝ λόγο), γιατί δεν το λένε; …Ειδικά οι προσκείμενοι σε κανάλια ΣΙΓΟΥΡΑ το ξέρουνε (500 τεχνικοί γύρω τους – όχι ότι χρειάζεται τεχνικός να δει το εμφανές fake-, κανείς δεν τους το είπε;…) …απλά βρήκαν ευκαιρία για “είδηση” ακόμα και εκεί που δεν υπάρχει.

Ελπίζω ο τύπος που το έφτιαξε να μην τραβήξει τα πάνδεινα για το τίποτα (μάλλον φοιτητής εξ’ Αγγλίας που ο καημένος δείχνει να τα έχει χρειαστεί).

Άντε και σ’ ανώτερα. Σε blu-ray.

NAS or something like that…

Έχω μαζέψει τα εξής…
Τέσσερεις δίσκους 320GB, δυο δίσκους 500GB, έναν 80GB (βασικά 20, 40 και 80 πρέπει να έχω κι άλλους αλλά έλα που χρειάστηκα ακόμα και τα 80 να έχω “προσβάσιμα” και γι’ αυτό τα αναφέρω) και έναν 120 2.5″… εννοώ σε εξωτερικούς, άρα όλα αυτά έχουν και τις θήκες τους (δείτε στο τέλος του άρθρου για μια “αγγελία” αν ενδιαφέρει κάποιον), τους εσωτερικούς δεν τους αναφέρω στο σενάριο, θα τους αναφέρω μόνο εδώ για λόγους καταγραφής: τρία PC, από έναν 320άρη SATA το καθένα. Οι δυο είναι γεμάτοι (ο ένας του server λόγω P2P, ο δεύτερος λόγω… games), ενώ ο τρίτος (του HTPC) είναι ψιλο-άδειος γιατί απλά δεν έχω τολμήσει να έχω 2η κόπια των ΠΑΡΑ πολλών “media” data που έχω (και τα έχω στους εξωτερικούς).
Επειδή το όλο πράγμα γίνεται μάλλον ανεξέλεγκτο, έχω αρχίσει να έχω στο μυαλό μου τη λύση NAS. Η μικρή μου εμπειρία με ΜΗ επαγγελματικά NAS (έχω πιο μεγάλη στα επαγγελματικά) είναι απογοητευτική. Μηχανήματα που σέρνονται, δύσκολα στη διαχείριση σε περίπτωση “κρίσης” και τελικά αυτά που θέλουν εσωτερικούς δίσκους, είναι πανάκριβα και μη σοβαρά επεκτάσιμα (στα μεγέθη που έχω στο μυαλό μου).
Κάποιος (Αντώνη εσύ;…) είχε προτείνει το FreeNAS. Το έψαξα, ενδιαφέρον, αλλά έχει περιορισμούς που δεν μου επιτρέπουν μικρά έξοδα. Πρέπει να έχω έναν αριθμό ικανό από δίσκους ΙΔΙΟΥ μεγέθους (που δεν έχω ήδη) για να κάνω το RAID5 και πάντα να περιορίζομαι σε αυτό το μέγεθος εκτός αν κάνω το “φλαααααπ” να τους αλλάξω όλους μαζί (με δεύτερο όμως NAS γιατί αλλιώς ΠΩΣ θα μεταφέρω τα data;…). Μεγάλες θυσίες.
Αυτό με οδήγησε να έχω στο μυαλό ένα δικό μου σενάριο κάποιου “higher-layer” filesystem, που ουσιαστικά θα μου έλυνε προβλήματα σχετικά με τα μεγέθη των δίσκων αλλά ακόμα και το native FS τους! (είναι τώρα όλοι NTFS και είχα ελπίδα ότι θα παραμείνω “φορητός”).
Έψαξα να δω για την ιδέα μου αν την έχει άλλος αλλά όχι. Κρίμα – αν κάποιος ενδιαφέρεται, το συζητάμε βέβαια να του την εξηγήσω.
Χτες όμως ανακάλυψα κάτι “close enough” (ξεχνάμε όμως την ελευθερία του “άσε το FS ως έχει”)… το λένε…
…Ψάχνοντας ανακάλυψα ότι ο κόσμος που το χρησιμοποιεί είναι αρκετά ευχαριστημένος.
Μειονέκτημα, ότι άμα έχεις σοβαρές απαιτήσεις, δίνεις και ένα ψιλό …βαρύ ποσό για να το αγοράσεις.
Τέλος πάντων, είναι εφάπαξ κόστος. Τι κερδίζεις μετά;
Μπορείς να φτιάξεις ένα ασφαλές array από… ότι δίσκους έχεις!
Χρησιμοποιεί τη λογική του RAID5 (parity disk) αλλά χωρίς stripping. Αυτό σημαίνει ότι απλά φροντίζεις ο δίσκος parity να είναι μεγαλύτερος ή ίδιος από τον μεγαλύτερο άλλο σου δίσκο και έχεις την ασφάλεια του RAID5 (δηλ. recovery από single disk failure) χωρίς να περιορίζεσαι το πως μεγαλώνει το array σου (όλο με ίδιους δίσκους)! Επίσης ΠΙΟ καλά από το RAID5, αν ένας δίσκος χαλάσει και δεν έχεις recovery, ή δυο χαλάσουν μαζί (και άρα φυσικά δεν έχεις recovery), δεν χάνεις ΟΛΑ τα data αλλά “μόνο” των χαλασμένων!
Αυτό γιατί έχουμε ένα συνδυασμό JBOD και RAID5.
Μειονεκτήματα φυσικά είναι ότι δεν έχεις την ταχύτητα του stripping, αλλά σε αντιστάθμισμα, μπορείς να έχεις όλη αυτή την ευελιξία του “με ότι έχω τώρα, με αυτό ξεκινάω”.
Το σύστημα τρέχει από ένα απλό USB stick (βλακωδώς, ούτε καν ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ δεν μπορείς να έχεις το σύστημα σε δίσκο) από 128MB και πάνω, ενώ έχει γελοίες απαιτήσεις CPU/RAM και τέτοια (φυσικά θέλει gigabit ethernet αν θες σοβαρό NAS και όχι NAS για κλάματα). Είναι βασισμένο σε slackware οπότε δεν έχει σοβαρό πρόβλημα drivers.
Ας δούμε το σενάριο μου…
Πήρα αυτό το πολύ φτηνό κουτί:
(SHARKOON REBEL9 ECONOMIC)
Το οποίο έχει ΕΝΝΕΑ θέσεις 5.25″, που ανάλογα τι θα κάνω μπορώ να φτάσω να έχω και 15 δίσκους μέσα (βάζοντας τρία 3-to-5 multibay), αλλά το οποίο θα το ξεκινήσω ως έχει χωρίς καν trays (μετά θα αρχίσω να βάζω).
Μιλώντας για trays και multibays, η RAIDSONIC έχει ότι χρειάζομαι:
…αλλά τα μεγάλα δεν τα φέρνει κανείς (νομίζω). Αν κάποιος έχει αντίθετες πληροφορίες ας μου το πει. Ψάχνω για ένα 3-to-5 IDE (να βάλω τους υπάρχοντες IDE) και ένα 3-to-5 SATA (για ξεκίνημα). Έχω βρει σε on-line shops Ευρώπη αλλά ξεφεύγουμε (~150 ευρά το καθένα)…
Από την άλλη τα singe-trays μπορεί να φτάσω εννιά δίσκους, αλλά μετά αν θέλω να βάλω κι άλλους θα πρέπει να βρίσκω να τα πουλάω πάλι και μάλιστα τρία-τρία. Γι’ αυτό ξεκινάω ΧΩΡΙΣ trays καν και βλέπουμε.
Θα βρώ κάποιο mobo/RAM/CPU και ένα μέτριο τροφοδοτικό (έχω ένα, θα δούμε αν κάνει για ξεκίνημα – 6 δίσκων) και είμαι all-set!
Σκεφτόμενος το NAS, είπα να βάλω εκεί ΟΛΑ τα δεδομένα που θέλω να είναι ανεξάρτητα από PC ή και λειτουργικό.
Ξεκίνησα σκεφτόμενος να μπουν εκεί τα A/V, τα Emulators (αν και αυτά τα θέλω και portable) και τα disk images (και A/V και apps και games), αλλά μετά το τράβηξα αλλιώς…
…γιατί όχι τα εγκατεστημένα games; Να τα “στήνω” δηλ. στο share. Υπάρχουν games που θα ήθελα να έχω σε πάνω από μια εγκαταστάσεις. Ίσως να ξαναθέλει setup αλλά το μόνο εύκολο είναι να κρατήσεις τις παλιές ρυθμίσεις και να έχεις ξανά το game σου (πρόβλημα που αντιμετωπίζω τώρα με το ένα PC μου που είναι dual-boot). Άστε που το 320 γέμισε!
…γιατί όχι όλο το P2P; (που έτσι κι αλλιώς θα είναι μικρότερο αφού θα μπορώ να κάνω share από τα άλλα shares του συστήματος χωρίς να χρειάζεται να έχω 2η κόπια)
…γιατί όχι τα downloads μου (προγράμματα χρήσης δηλαδή – ένα μεγάλο φάκελο που φυλάω ευλαβικά στο server PC τώρα).
Τελικά θα μπορεί να μεγαλώσει πολύ περισσότερο από όσο σχεδίαζα. Αλλά σε αυτό το κουτί θα είναι ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ όλα.
Θέλω μόνο έναν δίσκο ακόμα (έναν 500άρη SATA για parity) και σιγά σιγά (ένα ένα για να μεταφέρω και τα δεδομένα από τον κάθε μονό δίσκο στο unRAID μέσω δικτίου και μετά να τον βάζω μέσα στο unRAID και αυτόν) όλοι οι 320 και ο 80 θα μπουν μέσα. Αυτοί είναι IDE. Οι δυο 500άρηδες είναι SATA αλλά είναι αγορασμένοι ΜΕ το κουτί (είναι LACIE) και σε εγγύηση έτσι, οπότε δεν θα βγάλω τους δίσκους από μέσα και θα μείνω να έχω μόνο αυτούς τους δυο removable (ή ίσως τον έναν).
ΚΑΙ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ!
1) η γνώμη σας
2) τι πουλάω και τι ζητάω…
Πουλάμε:
– Πουλάω 3 μαύρα αλουμινένια RAIDSONIC USB2/1394 3.5″ enclosures… καταπληκτικά, ΜΟΝΟ τέτοια παίρνω πια (μέχρι τώρα που είπα να μην ξαναπάρω εξωτερικό). Από 34 ευρά το ένα, τα πουλάω 25 ή 70 και τα τρία μαζί.
– Πουλάω 1 ασημί αλουμινένιο RAIDSONIC USB2 enclosure. Δεν ξέρω πόσο κάνει αλλά το δίνω 22 ευρώ. Εξάλλου καινούριο είναι.
– Ένα που δεν θυμάμαι μάρκα, αλουμινένιο, USB2/1394 ακόμα. Επειδή δεν θυμάμαι μάρκα και αυτό 22.
– Ένα από τα δυο παραπάνω μαζί με τον 80άρη δίσκο τα δίνω 50 ευρά.
– ΙΣΩΣ τον ένα 500άρη LACIE. Τιμή 90 ευρώ. Δεν είμαι πεπεισμένος αν θέλω να τον δώσω (γιατί απλά θα γίνει ο ίδιος αλλά εσωτερικός, απλά είναι κρίμα να χαθεί η εγγύηση), θα βοηθήσει αν κάποιος πάρει πακέτο κάτι από τα παραπάνω (ή και όλα).
(STOP THE PRESS! Όλα μαζί με 200 ευρά – ΑΚΑΤΕΒΑΤΑ βέβαια)
Ψάχνω:
– Ξεπερασμένο motherboard/CPU/RAM μέχρι 50 ευρώ (εκτός ειδικών περιπτώσεων που θα εντυπωσιαστώ αρκετά ώστε να δώσω κάτι παραπάνω). Ψάχνω για κάτι στα επίπεδα Celeron 475-pin, 2×512 RAM (θέλω να είναι dual-channel γι’ αυτό – δεν με ενδιαφέρει για παραπάνω RAM) και ΑΝ έχει gigabit ethernet θα ήταν καλό. Βασικό το τι IDE και αν είναι δυνατό και SATA έχει. Ότι δεν έχει να μπορεί να το πάρει σε PCI (άρα προτιμώ κάτι με παραπάνω από 2 PCI). Επίσης φυσικά να έχει 2 USB2 ports.
– Αν ξέρετε που θα βρω τα RAIDSONIC που έχω links παραπάνω (ειδικά τα 3-σε-5) ΕΛΛΑΔΑ (εκτός αν μου βρείτε κάτι που απ’ έξω να έρχεται φτηνά).
Αυτά…
Για να σας ακούσω.

Απίστευτη “internetική” συμπεριφορά…

Παιδιά όσοι με ξέρετε, ξέρετε πόσα χρόνια ασχολούμαι με fora κλπ. Ατελείωτα – νομίζω πάνω από δέκα.
Έχω τις συμπάθειες και τις αντιπάθειες μου, έχω γίνει και ban 2-3 φορές.
Αυτή τη στιγμή είμαι ban σε ένα forum του εξωτερικού σε σχέση με PocketPC, εδώ και 2-3 χρόνια, έχουν ξεχάσει και οι δυο μεριές το γιατί, αλλά παρ’όλα αυτά δεν το άρουν :), καθώς και σε ένα forum Ελληνικό σχετικά με μοτοσυκλέτες, ban για το οποίο είμαι… περήφανος (μια και ότι ιδέα έχουν οι admins για μένα, έχω και εγώ για αυτούς) το οποίο βασίστηκε για αυτό σε ένα… ψέμα ότι είμαι banned σε ΑΛΛΟ μοτοσυκλετιστικό forum στο οποίο όμως ΔΕΝ είμαι banned – απλά τους ήταν χρήσιμο για το σκοπό τους το ψέμα.
Τέσπα αυτά τα ιστορικά για τις “κακές” στιγμές μου (και με το κακές δεν εννοώ υποχρεωτικά ΑΠΟ μένα, αλλά περισσότερο ΓΙΑ εμένα).
Προσφάτως, γράφομαι σε ένα forum σχετικό με μοτοσυκλέτες BMW (αφού τέτοια έχω και τέτοια είναι και η επόμενη). Είμαι σε δυο τέτοια. Δυστυχώς το ένα από τα δυο έκλεισε πρόσφατα (από ίντριγκες των admins).
Το θέμα είναι το άλλο (που κατά σύμπτωση είναι και το μόνο που είχα σκοπό να γράφω μια και δεν με τραβάει το κλίμα στα άλλα μοτο-φόρα αφού δεν αντέχω να αφήνω αναπάντητη τη συχνή-πυκνή δράση κάποιων “σούπερ μηχανόβιων” που όταν βλέπουν BMW αναβάτη, είναι σαν να βλέπουν λεπρό (εκτός αν έχει τύχει να έχουν πιεί πάνω από δυο καφέδες παρέα οπότε ξαφνικά και οι δυο πλευρές αποδέχονται η μια την άλλη – σόρρυ δεν θα πάρω).
Τι έγινε λοιπόν με εκείνο το άλλο forum (για το οποίο δεν θέλω να πω όνομα πριν ξεκαθαριστεί το τι έχει γίνει)…
Πριν από μερικές μέρες, ανακάλυψα ότι δεν έχω πρόσβαση σε διάφορα πράγματα στο forum. Τότε έπεσε και το πρώτο PM προς τον admin.

Μετά από 1-2 μέρες χωρίς εξέλιξη (έχουμε και δουλειές) ανακάλυψα ότι δεν μπορώ καν να μπω. Όταν έβαζα να μου γίνει reset το password (μια και δεν με έβαζε λέει επειδή “δεν έβρισκε το χρήστη ή το password”, μου έγραφε ότι δεν γνωρίζει το email μου για να το κάνει!

Αμέσως μετά, ανακάλυψα το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ. Δεν υπάρχουν τα (αρκετά) posts μου και δεν φαίνεται καν ο user!
Όταν δοκίμασα να ξαναγραφτώ επίτηδες με το ίδιο user και mail, εκεί το σύστημα “ανακάλυψε” ότι (φυσικά) υπάρχει ο user.

Μέχρι να γίνουν όλα αυτά, έστειλα 3-4 PM (μέσω του “contact us” πια), από τα οποία ΤΙΠΟΤΑ δεν απαντήθηκε.
Δοκίμασα και email αλλά έκανε bounce (γιατί ο τύπος προφανώς αν και admin ΔΕΝ έχει βάλει το κανονικό του email στην καρτέλα του!!!), ενώ και πριν λίγο του έστειλα PM σε άλλο forum που είδα ότι είναι registered.

Δεν γνωρίζω τι συμβαίνει αλλά δυστυχώς υποψιάζομαι. “Δεν του άρεσε η φάτσα μου”. Αυτό βοήθησε να το καταλάβω άλλος χρήστης τον οποίο κατάφερα και βρήκα σε άλλο forum ο οποίος όπως αποκάλυψε ήταν και moderator στο εν λόγω forum και έφτασε (για λόγους που δεν ξέρω) να έχει πάθει τα ίδια. Λέει μάλιστα ότι ο admin του συγκεκριμένου forum όντας “ιδιοκτήτης” φέρεται ακριβώς έτσι (και ακριβώς όπως ΔΕΝ κάνουν οι admin όπως ξέρουν όλοι οι παλιοί χρήστες του GOToC πχ.).

Τέλος πάντων εκτός του ότι δεν έκανα τίποτα για να έχω τέτοια “τιμωρία” (ή και οποιαδήποτε τιμωρία), δεν μπορώ καν να διανοηθώ τέτοια συμπεριφορά, ούτε τέτοια πράγματα απέναντι στα post μου (μάλιστα θα ρωτήσω ανθρώπους για το αν τίθεται θέμα πνευματικής ιδιοκτησίας).

Τώρα θα ήθελα να γίνω ρατσιστής (γιατί έχω την κόμπλα του “παλιού” και το τι άτομα έχουν μπει στο χώρο με τα χρόνια) αλλά θα κρατηθώ, τουλάχιστον μέχρι να έχω μια απάντηση για το τι συμβαίνει. Έτσι θα μάθω αν ήδη είπα πολλά (δηλ. εχει γίνει κάποιο λάθος), ή αν πρέπει να πω περισσότερα.

Λίγο background:
– Στο εν λόγω forum δεν έχω κάποια κόντρα (και να ήθελα, δεν πρόλαβα, από όσο θυμάμαι).
– Στο εν λόγω forum ήδη όταν έγινε κάποια στιγμή μεταφορά του (πριν κάποιους μήνες), χάθηκε το account μου και αναγκάστηκα να ξαναγραφτώ. Κατά τα λεγόμενα του admin δεν είχα posts (αν και θυμάμαι ότι πρέπει να είχα τουλάχιστον μια χαιρετούρα). Τότε δεν ειπώθηκε τίποτα παραπάνω.
Σχόλια;

Το παλιό μας στέκι…

(Μια και ζητήθηκε να είναι στα Ελληνικά)
Έχω αυτό το blog αρκετό καιρό και ποτέ δεν δημοσίευσα τίποτα. Ποιο άλλο θα μπορούσε να είναι το πρώτο του post (οκ δεύτερο πια) από την αναφορά στον λόγο… που δεν δημοσίευα (δεν αισθανόμουν την ανάγκη να το κάνω) τόσο καιρό;
Ήταν πριν έξη χρόνια, που είδα την ανάγκη για ένα μέρος που μπορούσαμε να δημοσιεύσουμε τις ιδέες μας, οτιδήποτε δεν χώραγε στα άλλα (Ελληνικά) φόρα και να έχει μια χαλαρή διαχείριση.
Τότε (εδώ που τα λέμε και σήμερα), τα περισσότερα φόρα, ακολουθούσαν αυστηρούς κανόνες διαχείρισης, που κατά την γνώμη μου ήταν πολύ μακριά από το τι είναι “Internet”. Να ακολουθούνται οι “κανόνες” δεν ενθαρρυνόταν απλώς, αλλά επιβαλλόταν από νεαρούς σερίφηδες που ποτέ δεν κατάλαβαν ότι η δύναμη (πάνω σε ανθρώπους) είναι δύναμη όταν δουλεύει από μόνη της, όχι όταν χρειάζεται να φωνάξεις στους ανθρώπους ότι την έχεις.
Μάλιστα έχω ένα (μη Internetικό) συμβάν σημαδεμένο στο μυαλό μου, το οποίο δείχνει καθαρά αυτό που εννοώ. Ίσως το γράψω σε ένα άλλο post.
Τέλος πάντων, αυτό το μέρος ήταν το “Greek Off-Topic Community” (GOToC εν συντομία).
Στην εποχή του, το GOToC άκμαζε γιατί πολλοί άνθρωποι έννιωσαν την ίδια πίεση με μένα και βρήκαν ένα μέρος που μπορούσαν ακόμα και να φωνάζουν στον κεντρικό διαχειριστή (εχμ, εμένα), χωρίς τον φόβο αντιποίνων.
Άλλα φόρα αντέγραψαν το GOToC, αλλά σχεδόν κανένα ποτέ δεν το παραδέχτηκε. Ποτέ δεν έκανα λόγο για αυτό. Τώρα πιστεύω ότι αυτό μπορεί να ήταν κακή κίνηση (εννοώ η μη αντίδραση), όχι για τον λόγο που νομίζετε αλλά για (ταπεινό) …marketing. Ο NLS με τον καιρό (όταν νεότερα άτομα άρχισαν να χρησιμοποιούν τα fora) έγινε “απλά ένα μέλος” και το GOToC έγινε σκιά του παρελθόντος (ή ούτε καν αυτό). Ακόμα κρατούσε ένα μικρό πυρήνα ανθρώπων που το είχαν σαν το στέκι τους πάντως.
Οι καιροί άλλαξαν. Το Delphi ποτέ δεν ακολούθησε την ανάπτυξη των άλλων (ακόμα και δωρεάν) προγραμμάτων για forum και παρέμεινε σχεδόν στάσιμο στο παλιό concept. Για μένα δουλεύει, αλλά σήμερα οι άνθρωποι χρειάζονται περισσότερη “γυαλάδα”.
Τα GOToC-αντίγραφα έγιναν μεγαλύτερα από το ίδιο το GOToC. Μάλιστα, ακόμα και τα fora που ακολουθούσαν αυστηρή θεματική πολιτική, έφτιαξαν ένα “σαν GOToC” τμήμα.
Οι άνθρωποι που δεν ήξεραν τη διαφορά ακολούθησαν. Αυτό έκανε ακόμα και την αυστηρή (ή και την ηλίθια) διαχείριση πιο “ανεκτή” (δίνοντας ένα εκόμα, μάλλον αναπάντεχο, κέρδος σε αυτά τα fora), συν ότι οι νέοι άνθρωποι δεν ήξεραν κάτι διαφορετικό άρα ήταν αποδεκτό. Πρόβατα.
Μετά ήρθαν τα blogs. Τα blogs σε μένα δεν σημαίνουν τίποτα (sorry ε). Το GOToC ήταν αρκετό. Μπορούσα να γράφω τις σκέψεις μου και άλλοι μπορούσαν να δημοσιεύσουν τι αισθάνονται για αυτές. Εκείνοι μπορούσαν και εκείνοι να δημοσιεύουν τις σκέψεις τους το ίδιο. Όμως, όντας φυτ… εεε… άνθρωπος της τεχνολογίας από τα εννιά μου (δηλ. εδώ και 24 χρόνια), θα αναγκαστώ να ακολουθήσω το ρεύμα. Αν το εγωιστικό BLOG είναι ο δρόμος, ας είναι.
Εδώ είμαστε λοιπόν. Δεν σκοτώνω το γέρικο άλογο, αλλά αν πεθάνει, ας είναι. Θα συμβεί σε όλους μας, κάποτε.

GOToC, our old haunt…

I have this blog for some time and never posted anything. What other could be the best first post than mentioning the reason… I didn’t (feel the need to) post for so long?
It was six years ago, that I saw a need for a place where we could all post our ideas, whatever doesn’t fit in other (Greek) fora and have a very relaxed moderation.
At the time (heck even today), most Greek fora, followed very strict moderation rules, in my opinion going really far from what “Internet” is. Following the “rules” was not only encouraged, but enforced by kid sheriffs that never understood that power (on people) is power when it works by itself, not when you need to yell people that you actually have it.
I have a (non Internet related) incident marked in my mind, that clearly shows my point. Maybe I’ll write about it in some other post.
At the time, GOToC was thriving since many people felt the same pressure as I did and found a place where they could even yell at the main operator (erm, me), without fear of backfire.
Other fora copied GOToC, but almost none acknowledged it. I never made a point about it. Now I feel it was maybe a bad move (I mean not reacting), not for the reason you think but for (lowly) …marketing. NLS eventually (when younger people started using fora) was “just another member” and GOToC was a shadow of the past (or not even that). It still kept a small core of people that went there as a stumping ground though.
Times changed. Delphi never followed the development of other (even free) forum software and remained almost stationary on an older concept. It works for me, but now people need more “bling”.
GOToC-copies became bigger than GOToC itself. Heck, even fora that followed their strict subject oriented policy, made a “GOToC-like” section.
People that didn’t know the difference followed. This even made strict (and even stupid) moderation more “bearable” (giving one more, maybe unexpected, gain to these fora), plus that those new people didn’t know different so it was acceptable. Sheep.
Then blogs came. Blogs to me mean nothing (sorry eh). GOToC was enough. I could post my thoughts and people could post their feeling about them. People could post their thoughts the same. But, being a tech gee… erm… person since I was nine (i.e. 24 years ago), I will need to follow the river. If egoistic BLOG is the way to go, fair enough.
So here we are. I am not shooting the old horse, but if it dies, so be it. We all will, eventually.
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com