Microsoft Lumia 950 XL – η απομυθοποίηση

Το χρωστούσα αυτό το άρθρο.
Γιατί έχω ευθύνη αν έβαλα έστω και έναν άνθρωπο να αγοράσει Windows κινητό.

Το Lumia 950 XL εξακολουθεί να είναι το main smartphone μου. Δυστυχώς. Το hardware εξακολουθεί να είναι φοβερό, ναι. Η ποιότητα κατασκευής εξαιρετική, βεβαίως. Η κάμερα μια από τις καλύτερες. Ότι δουλεύει στο software σωστά, δουλεύει σωστά. Ε; Τι μόλις γράψατε κύριε;

Η συσκευή αντιπροσωπεύει (άλλη μια) χαμένη ευκαιρία για την Microsoft. Δεν μπορώ να το πω απαλότερα, αλλά απορώ με “το μυαλό που κουβαλάνε” όσοι ασχολούνται σε αυτό το τμήμα στο Redmond. Να το πάρουμε όμως το γιατί, από την αρχή (από την αρχή του 950 XL, όχι από την Γέννεση, ούτε από την αρχή των Windows Mobile ή δεν ξέρω τι).

Όταν ανακοινώθηκε, η συσκευή είχε “στεγνά” τα πιο hot specs από ότι smartphone υπήρχε στην αγορά (αφού ακόμα άνετα στέκεται σε specs ανάμεσα στα high-end). Πέρα από το design του που είχε αρκετούς εχθρούς (που και αυτό εμένα δεν με χάλαγε καθόλου γιατί ήταν function over form, σαν την μοτοσυκλέτα μου κάπως) – και που έφτιαχνε εύκολα με μια (πανάκριβη) mozo, κανείς δεν μπορούσε να πει τίποτα για τα specs, ενώ τα τότε νέα Windows 10 (για mobile) ήταν ο άγνωστος Χ.
Όλοι ξέραμε ότι μιλάμε για ένα OS που ακόμα “στρώνεται”, όλοι ξέραμε για εξαιρετικά φτωχό Store, αλλά πολλοί από εμάς ήμασταν έτοιμοι να δώσουμε μια (ακόμα – κάποιοι) ευκαιρία στην Microsoft.
Ακόμα και όταν άρχισε η ίδια να… σφάζει την ίδια της τη δημιουργία σχεδόν εκ γενετής, αφήνοντας να εννοηθεί ότι τα Lumia τελειώνουν και τα πραγματικά σοβαρά devices θα έρθουν όταν η σειρά Surface μπει στο χορό τον smartphones (spoiler: ακόμα περιμένετε).

Έφτασε λοιπόν στα χέρια μου ένα από τα (όπως φαίνεται ελάχιστα στην Ελλάδα – ever) 950 XL, νωρίς νωρίς μάλιστα με ότι ρίσκο έχει αυτό. Όπως φαίνεται από τα άλλα μου άρθρα, αντιμετώπισα την ανυπαρξία πραγματικού οργανωμένου support (στο επίπεδο που είναι αναμενόμενο ακόμα και σε συσκευές των 30 ευρώ πια) και όμως έπεσα από τον έβδομο όροφο καθιστός σε καναπέ: Μια ζημιά που είχα κατάφερε να μου κοστίσει ουσιαστικά μηδέν, αλλά αυτό έγινε… λόγω μπερδέματος του service center που έφτασε η συσκευή μου ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ. Κανονικά με είχαν χρεώσει ένα απίθανο ποσό, αναντίστοιχο με τη ζημιά και όταν δεν δέχτηκα το κόστος… απλά μου το έστειλαν φτιαγμένο (!) γιατί προφανώς δεν περίμεναν την αρνητική απάντηση μου, δεν μπορούσαν να το… ξαναχαλάσουν και το πραγματικό κόστος ήταν αστείο (δεν έχαναν τίποτα). Φυσικά όλο αυτό πήρε σχεδόν ένα μήνα χωρίς συσκευή.
Αυτά ας πούμε τα περίμενα. Σχεδόν. Έχοντας στο μυαλό ότι από πίσω θα έπρεπε να υπάρχει στην Ελλάδα η δοκιμασμένη υποδομή των Nokia Service Centers, πίστευα ότι θα το αποφύγω. Δεν το απέφυγα. Εδώ θα τα λέμε όλα: Ο άνθρωπος που μίλησα τότε από το service center της Nokia, δεν αισθανόταν καν ο ίδιος άνετα με το νέο καθεστώς (σταμάταγε η Nokia και αναλάμβανε τότε η ίδια η Microsoft) όπως τελικά παραδέχτηκε off the record (και λυπάμαι που τον “δίνω” τώρα). Δεν ήξερα (και δεν ήξερε) καν αν και πότε θα μπορούσε να με εξυπηρετήσει! Να σημειώσω ότι τελικά επικοινώνησε μαζί μου ότι θα μπορούσε, απλώς όταν το έκανε ήταν αργά και το κινητό μου ήταν ήδη σε… άλλη Ευρωπαϊκή χώρα.
Άλλη μια ιστορία από το “τότε”, είναι ότι η ίδια η Microsoft Hellas, είχε δείξει ενδιαφέρον για την ιστορία μου και έκαναν μια προσπάθεια (για κάτι που κανονικά όμως δεν θα έπρεπε να χρειάζεται προσπάθεια) να ικανοποιηθώ (και να φροντίσω να γίνει γνωστό ότι ικανοποιήθηκα). Επειδή όμως τα λέμε όλα, όπως προείπα, κάποια στιγμή (πολύ σύντομα), οι υποσχέσεις τους ξεχάστηκαν (είχα σταματήσει να είμαι επίκαιρος ή μέχρι το σημείο που τους είχε δώσει “οκ” ο manager) – φυσικά αντιστοίχως ξεχάστηκαν και από εμένα οι δικές μου (προσεκτικότερες, γιατί ήξερα τι θα γίνει) υποσχέσεις.

Αλλά ας πάμε στην ουσία. Η παραπάνω αναδρομή θεωρώ ότι ήταν αναγκαία.
Εγώ πέρα από τις… δοκιμασίες, ήθελα να δώσω ευκαιρία στη συσκευή και την όλη “νέα” προσπάθεια της Microsoft στο χώρο. Μεγάλη βλακεία μου τελικά.

Ας δούμε ποια από τα ατού της Microsoft πράγματι υλοποιήθηκαν: Το εξής ένα. Πράγματι ή ίδια η Microsoft ανανεώνει το σύστημα, σχεδόν με τον ίδιο ρυθμό που ανανεώνονται τα Windows 10 (non-mobile). Βέβαια εφόσον η συσκευή ΕΙΝΑΙ Microsoft το λες και “duh!”, αλλά ξέρω ότι ανανεώνει κάπως έτσι και τις μη-Microsoft συσκευές (παλαιότερα Lumia κλπ.).
Και φυσικά τελικά έχει σημασία… πόσο ουσία έχουν οι ανανεώσεις αυτές.

Σε όλα τα άλλα… σαλάτα.
Αποκορύφωμα, στην τελευταία ενημέρωση/παρουσίαση που πήγα της Microsoft για Windows 10, έκαναν ότι δεν… θυμούνται τις Lumia συσκευές (και εννοώ και τις top-end σαν το 950 XL) και κάποια στιγμή σχεδόν κωμικά (και προφανώς επειδή τους πίεσε ο συγκεκριμένος partner) παρουσίασαν το τελευταίο HP Windows 10 smartphone (άλλη μια φορά μια συσκευή με τρομερό hardware, αμφίβολο design – λες και είναι συνεννοημένοι – και μηδενική ουσία). Φυσικά σε ερώτηση μου για κάποια θέματα… πέρα βρέχει.
Στην ίδια αυτή ενημέρωση, έμαθα πόσο χαρούμενη είναι η Microsoft που ουσιαστικά όλες της οι υπηρεσίες παίζουν τόσο καλά σε IOS και Android και ότι ουσιαστικά όλοι έχουν τέτοια ακόμα και μέσα στην εταιρία (ε ναι)… Θα συμπλήρωνα μάλιστα ότι πολλές υπηρεσίες παίζουν ΚΑΛΥΤΕΡΑ σε IOS και Android από ότι σε Windows phone.

Ας δούμε μερικές ατάκτως ερριμμένες εμπειρίες με τη συσκευή.

  • Το store παραμένει ένα ανέκδοτο. Ανέκδοτο όμως, κανονικά με τον Τοτό και την Αννούλα. Θες να βρεις κάποια γνωστή εφαρμογή; Κάνεις search, βρίσκει κάτι με τον τίτλο που θες, αλλά ανακαλύπτεις ότι τα πρώτα 3-4 αποτελέσματα, είναι… άσχετοι trash developers που χωρίς κανένα έλεγχο από τη Microsoft έχουν ανεβάσει spam (!!!) software με το όνομα της εφαρμογής. ΑΝ είσαι τυχερός και η εφαρμογή υπάρχει, θα τη βρεις λογικά ΚΑΤΩ από τα άσχετα αποτελέσματα, ΑΝ ξέρεις πως (οι απλοί χρήστες αποκλείονται). Καλό ε;
    Το ανέκδοτο με το search δεν σταματάει εδώ βέβαια. Ας πούμε ότι λένε μια εφαρμογή (που ας πούμε υπάρχει) “NLS Application”. Αρχίζεις λοιπόν στο search να γράφεις N, L, S, (κενό), “A”, “p”…  όσο γράφεις βλέπεις ότι κάποια στιγμή εμφανίζεται η εφαρμογή στην quick list, αλλά από κεκτημένη ταχύτητα πατάς 1-2 γράμματα παραπάνω, ΣΩΣΤΑ γράμματα. Όπου ανακαλύπτεις ότι… ΧΑΘΗΚΕ η εφαρμογή (που κανονικά θα έπρεπε να είναι η μόνη που κάνει match) από το quick list. Ακόμα και αν τη γράψεις σωστά ολόκληρη!
  • Να πούμε ότι ξαφνικά εφαρμογές εμφανίζονται non-working και πρέπει να ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ και να ξαναμπούν;
  • Να πούμε ότι η αφαίρεση γίνεται μόνο αν μπεις στο Store link της εφαρμογής και πεις ότι θες να την καταργήσεις;
  • Να πούμε για τις άπειρες φορές που ΟΛΑ τα app updates έκαναν fail έτσι απλά και κάααποια μέρα ξεκόλλαγαν;
  • Να πούμε για εφαρμογές που απλώς χάθηκαν; (γιατί απλώς ο developer βαρέθηκε την Microsoft και τα τερτίπια του Store της)
  • …εννοείται σε όλα αυτά ότι όλο αυτόν τον καιρό το Store δεν εμπλουτίστηκε πραγματικά από κανένα “μεγάλο παίκτη” (γιατί οι fans ήθελαν έστω τους μεγάλους παίκτες να βάλει/κρατήσει η Microsoft, όχι κάθε χαζομάρα app/game που βγαίνει στις άλλες πλατφόρμες – αλλά ΚΑΙ σε αυτό απέτυχε η Microsoft και πρόδωσε τον κόσμο της).
  • Αλλά ας ξεφύγουμε από το Store και τα παρελκόμενα του. Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι η συσκευή μου δεν συμπαθεί την 64GB κάρτα μου (η οποία δοκιμασμένα εκτός συσκευής δουλεύει άριστα) και ενώ θεωρητικά την βλέπει ότι είναι 64GB (ναι είναι στο σωστό format), όταν πλησιάζει τα 32GB χρήσης αρχίζει το trashing (ΝΑΙ TRASHING!) των data!
  • Και εδώ σε σύνδεση με το από πάνω, ας πάμε στην γενικότερη διαχείριση ας πούμε των φωτογραφιών. Βγάζεις μια ωραία φωτογραφία, φυσικά θες να την ρίξεις στην SD αφού εκεί έχεις χώρο. Ωραία, μπαίνει, την βλέπεις στο album… αλλά δεν έχεις πολύ καλό connectivity εκείνη την ώρα για να γίνει sync στο onedrive. Χα! Κάπου εκεί στην… προσπάθεια, ανακαλύπτεις ότι οι photos που έβγαλες και μπήκαν ΕΠΙΤΥΧΩΣ στην κάρτα (γιατί τις είδες και τις άνοιξες μετά), ΞΑΦΝΙΚΑ “χάλασαν” και ΧΑΘΗΚΑΝ! Είναι σαν να μην τις έβγαλες ποτέ! Και αυτά όταν βάζω στην SD. Η οποία SD δουλεύει άριστα και έχει τσεκαριστεί. Και η συσκευή υποτίθεται έχει SDXC controller (που δεν είναι δα και χάρισμα, το προτόκολο SDXC υπάρχει χρόνια… ακόμα και το Galaxy Note ένα, το αρχαίο N7000 μου δέχεται SDXC και παίζει η 64άρα κανονικά) που δέχεται μέχρι και 2TB κάρτες αν υπήρχαν. Τρομάρα τους.
  • Ας συνεχίσουμε όμως να προσθέτουμε το πόσο καλά διαχειρίζεται τις… κρίσεις το λειτουργικό αυτό (που με τρομάζει λίγο ότι μοιράζεται τόσα με το desktop kernel… αλλά τουλάχιστον στο desktop μπορείς να πας “κάτω από το καπό” και υπάρχουν και ένα σωρό εργαλεία). Κάποια στιγμή σταμάτησαν να δουλεύουν οι χάρτες. Ναι η εφαρμογή. (και έτσι έφαγα το πρώτο κρέμασμα όταν είχα ανάγκη την συσκευή μου) Ούτε remove γινόταν, ούτε τίποτα. Έβγαλα την SD και κατάφερα να κάνω remove και να την ξαναβάλω!
  • Το “καταπληκτικό” Hello (beta – και ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ να είναι βαφτισμένο beta, μάλλον για πάντα) καταφέρνει να είναι πιο αργό από την καθυστέρηση να ξεκλειδώσει τη συσκευή μου με την ίριδα μου. Σε βαθμό να βαριέται κανείς και να πηγαίνει με το PIN. Η κάμερα μπορεί να μπορεί να δει (και ναι μπορεί) μέσα από μαύρα γυαλιά ή στο σκοτάδι κλπ. αλλά το πιο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ, δηλαδή να μπορεί να σε καταλάβει από πολλές γωνίες και (όχι extreme αλλά ελαστικές) αποστάσεις, ΔΕΝ το μπορεί. Δώρο, άδωρο. Α και κάποια στιγμή αποφάσισε μόνο του ότι ΔΕΝ είχε αποθηκεύσει την ίριδα μου και έπρεπε να ξαναμπώ να τα ξανααποθηκεύσω και ξαναενεργοποιήσω. Μιλάμε για security.
  • Κάποια στιγμή αποφάσισε ότι είχε αποτύχει πολλές φορές να ξεκλειδώσει (!) και άρα έπρεπε ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ να βάλω το PIN αντί την ίριδα, ΑΛΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΣΤ CODE 1A2B3C! (που ναι, θέλει caps, άρα θέλει 2-4 κινήσεις για ΚΑΘΕ αλλαγή γράμμα και αριθμό) ΚΑΘΕ φορά! Το σταμάτησε νομίζω μετά από ένα firmware update, αφού μου είχε σπάσει τα νεύρα καμιά 200αριά φορές.
  • Το κουμπί της κάμερας (και μιλάμε software-wise όχι hardware) είναι τρομερά δύστροπο στο πότε ανοίγει το camera app με κλειδωμένη την συσκευή. Άμα θέλει. Και όχι ΔΕΝ φταίει το κουμπί. Που να βιάζεσαι να προλάβεις να βγάλεις κάτι. Σε πρόδωσε χαλαρά.
  • Κάποια στιγμή έγιναν αλλαγές στο certificate authority του domain μου και φτιάχτηκαν νέα root certs πριν λήξουν τα υπάρχοντα. Ναι μπορεί να συμβεί – άσχετα αν είναι συνηθισμένο ή good practice. Και σε κάθε φυσιολογική συσκευή, σβήνεις το παλιό certificate και βάζεις το νέο (έτσι έγινε με το Android tablet μου κλπ.). Εκτός από τα Windows 10 mobile, όπου ΔΕΝ σβήνεις ΠΟΤΕ (εκτός factory reset!!!) τα certificates. Και όχι, όταν μπήκε το νέο δεν αντικατέστησε το παλιό! Έχει και τα δυο και βλέπει πρώτα το “χαλασμένο”. Ναι τα Windows 10 mobile ΔΕΝ αφήνουν να σβήσει κανείς certificate (αλλά μια χαζή view-only εφαρμογή σχετικά, ήξεραν να φτιάξουν). Και κάπως έτσι, έμεινα χωρίς mail από το ένα από τα domains μου, μέχρι να πάρω απόφαση για ξύρισμα του τηλεφώνου. Nice going Microsoft.
  • Ότι ξεχνάμε να ανανεώσουμε τα live tiles που παρουσιάζουν αδιάβαστα πράγματα που είναι διαβασμένα και φτιάχνει με reset οκ (ή καμιά φορά πχ. στο Viber, ούτε τότε) ας μη το πω γιατί το έχω δει και σε άλλες συσκευές.
  • Ότι το search στα contacts ΔΕΝ μπορεί να βρει contact με partial γραφή πχ. ενός κινητού (μιλάμε για basic functionality σε contacts app εδώ και πάνω από 10 χρόνια), να το πούμε;
  • Ότι Cortana ΔΕΝ έχουμε ΑΚΟΜΑ στα Ελληνικά το ξέρουμε ε; Βέβαια το ξέρουμε. Είχε και πλάκα όταν ρώτησα για το θέμα στην ενημέρωση που ανέφερα πιο πάνω. Μάλιστα είχαν το – το λες και – θράσος, να μιλήσουν για το πως μπορεί κάτι να γίνει integrate τα δικά του Apps με την Cortana… έλα μωρέ μικρή λεπτομέρεια ότι δεν μπορείς να την χρησιμοποιήσεις στην Ελλάδα, όλοι εξαγωγείς μου είστε φαίνεται.
    Α ναι… μπορείς αν αλλάξεις το region της συσκευής. Πρέπει δηλαδή (με απλά λόγια) να της πεις ότι είσαι… Αμερικάνος, αλλά απλώς μένεις στην Ελλάδα και θες κατά σύμπτωση και κάποια regional settings με Ελληνική μορφή. Αλλά το τηλέφωνο το θες υποχρεωτικά Αμερικάνικο. Έτσι. Επειδή θέλει η Microsoft. Το να λες ότι είσαι Έλληνας στην Ελλάδα, αλλά ΑΠΟΔΕΧΕΣΑΙ ότι η Cortana θα δουλέψει μόνο για Αγγλικούς όρους (όπως είχε ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ το Google Now πριν βάλει Ελληνικά κλπ.) δεν πέρασε από κανένα μεγάλο μυαλό στο Redmond να το κάνει enable.
  • …το οποίο δεν θα ήταν και σοβαρό, αν δεν είχαν δέσει την Cortana ακόμα και με φαινομενικά ΑΣΧΕΤΑ θέματα ΒΑΣΙΚΩΝ λειτουργιών του τηλεφώνου. Πχ. δεν μπορείς να βάλεις night mode αν δεν έχεις Cortana. Γιατί; Γιατί έτσι.

Μπορώ να συνεχίσω πολύ ώρα. Αλλά δεν έχει νόημα. Στο τέλος της ημέρας έχουμε μια χαμένη ευκαιρία. Κάτι που δεν ήξερε η Microsoft να φέρει μέχρι τέλος και ούτε καν τα στελέχη της να προωθήσουν, διορθώσουν – διεθνώς. Το τι (δεν) γίνεται εδώ, είναι απλά αντανάκλαση του τι (δεν) γίνεται και έξω.
Και έτσι άλλη μια Microsoft mobile based συσκευή (όπως ΟΛΕΣ κλασικά), έφτασε σύντομα να κοστίζει όσο κάνει να κατασκευαστεί.

Σκοτώστε το άρρωστο άλογο. Δεν το συμπαθούσατε καν, εξάλλου.

 

DJI vs. Everybody Else

Επίδειξη δύναμης από την DJI…
Έχοντας γίνει σε μια πενταετία, το de facto standard της αγοράς των drones (και prosumer και pro), αφού ακόμα και όσοι δεν ξέρουν από αυτά, έχουν την εικόνα ενός Phantom όταν ακούν για drones, όταν οι άλλοι έκαναν ότι ξυπνάνε, έριξε μερικά χαστούκια και “το ξανασυζητάμε την επόμενη φορά”.
Ο μεγάλος αντίπαλος πήγε να βγει η γνωστή από τις action cam GoPro. Πήγε να βγει, θα ήθελε δηλαδή. Πάτησε πάνω στην (δίκαιη ίσως) φήμη της σε αυτό που είναι καλή και πήγε να μπει σε μια άγνωστη για αυτήν αγορά. Στη θεωρία αυτό που θα παρουσίαζε ήταν πολύ ενδιαφέρον. Θα έφτιαχνε ένα drone που “μαζεύει” και μπροστά του θα “κρέμαγε” μια από τις άριστες action cam της. Το έκανε δηλαδή… Και εγένετο GoPro Karma. Όμως λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο.

Πρώτα από όλα, λογάριαζε στο ότι η μηδενική τους εμπειρία στο χώρο των drones δεν θα είχε σημασία. Είχε και πάρα πολύ μάλιστα. Εμφανίστηκε ένα drone που μαζεύει μεν, αλλά δεν είναι τόσο μικρό όταν μαζεύει, που έχει και τεχνικά θέματα σοβαρά. Έγινε ήδη η πρώτη ανάκληση μια και ξαφνικά τα drones της έπεφταν από τον ουρανό (! – θέμα μπαταρίας λένε), ενώ έχει πλάκα όταν βλέπει κανείς μερικές λήψεις που… γέρνουν! (δεν ευθυγραμμίζεται καλά με τον ορίζοντα)
Τέλος ξέχασαν, ότι οι αντίπαλοι τους στο χώρο των drones, είχαν ήδη προλάβει να μάθουν/εξελίξουν την κατασκευή καμερών (αφού βάζουν δικές τους εδώ και κάποια χρόνια). Οπότε το πλεονέκτημα που νόμιζε ότι θα έχει η GoPro, δεν το είχε.
Όμως παρ’ όλα αυτά η DJI δεν έκατσε με σταυρωμένα τα χέρια. Ίσως ενοχλήθηκαν και από κάποιες παρουσιάσεις εμφανώς πληρωμένες ή τουλάχιστον φτιαγμένες από “άρρωστα” fanboys (ότι βλέπουμε με τα iPhones πχ.).
Και έτσι ξεκίνησαν την αντεπίθεση.
Εν αρχή ήρθε το DJI Mavic Pro.
Ένα μηχάνημα που ήρθε να ΟΡΙΣΕΙ την αγορά των prosumer drones.
Από πλευράς χαρακτηριστικών, πολύ απλά σκίζει σε σχεδόν κάθε ένα τον δήθεν αντίπαλο του. Εδώ δεν θα κάνω review, αλλά ψάξτε και θα δείτε. Είναι τόσο καλό που ο κόσμος εξεπλάγην όταν στα σημεία έβγαινε ίσως καλύτερο και από την prosumer ναυαρχίδα τους, το Phantom 4! Μα πως είναι δυνατόν να έφτιαξε κάτι που να “σκοτώνει” ακόμα και δικό της προϊόν; Η εξήγηση παρακάτω.
Δεύτερον όταν η DJI μίλησε για drone που μαζεύει… το εννοούσε. Το Mavic όταν είναι μαζεμένο, χωράει μέσα σε ένα δίλιτρο χάρτινο μπουκάλι γάλα!
Ένα φανταστικό μηχάνημα που όπως είπαμε ΟΡΙΖΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ.
Όμως δεν σταμάτησαν εκεί και άρχισαν τις… ριπές.
Μετά από λίγο καιρό και εκεί που η GoPro κοιτάει να δει τι θα κάνει με τις ανακλήσεις της (έχει φάει τα μούτρα της) και οι άλλοι δεν έχουν παρουσιάσει καν ανταγωνισμό και έχουν μείνει σε ότι είχαν, είπε να παρουσιάσει η DJI και άλλα δυο μοντέλα!
Έτσι έβγαλε το Phantom 4 Pro
…και το Inspire 2!
Το πρώτο, “ξαναπροσπέρασε” το Mavic Pro τους, ξαναπαίρνοντας την κεφαλή στην prosumer κατηγορία, με νέα χαρακτηριστικά που δεν έχουν εμφανιστεί ακόμα σε κανένα drone (πχ. το πρώτο που έχει αισθητήρα σύγκρουσης και στα πλάγια) και αφήνοντας τα μικρότερα μοντέλα στη θέση τους, ενώ το Mavic Pro (ως “μπαμπάς” μιας άλλης σειράς) παίζει μόνο του στην αγορά των compact prosumer drones. “Έκλεισε το μάτι” ακόμα και σε 1-2 ενδιαφέροντα πράγματα που έκαναν οι άλλοι (πχ. στο Phantom 4 Pro υπάρχει δυνατότητα για all-in-one χειριστήριο που να μην χρειάζεται smartphone). Αν κάποιον δεν τον ενδιαφέρει πχ. το drone να “μαζεύει” παίρνει ένα Phantom 4 με μεγαλύτερο field of view.
Το Inspire 2, έρχεται να φέρει όλα τα νέα του Phantom 4 Pro (και περισσότερα) στην professional αγορά. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες (έχει full cinema production specs, over-4K, έχει redundant μπαταρίες, τρέχει με πάνω από 100 χαω! κλπ.), όποιος (επαγγελματίας λογικά) ενδιαφέρεται (και δίνει 3000+) βρίσκει.
Έτσι γίνεται κατανοητό τι κάνει η DJI.
“Απλώνεται” στην αγορά και την γεμίζει πια με διαφορετικά προϊόντα ανάλογα τις προτεραιότητες.
Πουλάει την σειρά των Phantom ξεκινώντας από τα Phantom 3 Standard και φτάνει μέχρι το εκπληκτικό Phantom 4 Pro.
Πουλάει το Mavic Pro που λογικά πρέπει να ΣΑΡΩΣΕΙ σε κάθε geek που έχει μια μικρή οικονομική άνεση (μην κρίνουμε με τα δεδομένα κρίσης της χώρας μας, δυστυχώς δεν φτιάχνουν κάτι ειδικά για Ελλάδα).
Πουλάνε τη σειρά όλη των Inspire (3-4 παραλλαγές του Inspire 1 συν το 2) για τους επαγγελματίες που θέλουν το κάτι παραπάνω.
Πουλάνε σκέτα components (από εκεί ξεκίνησαν κάποτε) για ιδιοκατασκευές.
…Και με όλα αυτά δεν αφήνουν τον ανταγωνισμό να αναπνεύσει. Αν υπάρχει κοινή λογική το Karma δεν θα πουλήσει πάνω από το 10% των πωλήσεων Phantom 4 + Phantom 4 Pro + Mavic Pro. Και ίσως λέω και πολύ.
Αυτά. Αφήστε με τώρα να δω πως θα μπορούσε ίσως κάποτε να φτάσει στα χέρια μου ένα Mavic Pro. Μένει από τα 1500 (εντάξει αν πάρεις, θα πάρεις αυτό με τις έξτρα μπαταρίες, τσάντα κλπ.) να μαζέψω 1500. 🙂

Microsoft Lumia 950 XL α λα Ελληνικά – Η αντίδραση

Όσοι διαβάσατε το άρθρο μου “Microsoft Lumia 950 XL α λα Ελληνικά” ίσως περιμένατε αν θα υπάρξει κάποια αντίδραση.

Υπήρξε τέτοια αντίδραση. Μίλησα δυο ανθρώπους της Microsoft Hellas, όπου δόθηκαν ουσιαστικά οι εξηγήσεις που περίμενα ότι θα δοθούν.

Οι τελικές τιμές διαμορφώνονται πρώτον από το εξωτερικό (που δίνει την suggested retail price για όλες τις χώρες) και από τους Έλληνες τελικούς εμπόρους. Δικό τους θέμα θα ήταν αν μπορούσε να δοθεί κάποιο δώρο (πράγμα που ας πούμε μια αλυσίδα τελικά έκανε) ή τι “καπέλο” θα μπει στην χοντρική.

Εγώ εκλαμβάνω τα λόγια των ανθρώπων της Microsoft ως αλήθεια φυσικά, ωστόσο διατηρώ τις επιφυλάξεις μου αν μπορούσε να υπάρξει η ανάλογη (ή περισσότερη) πίεση και προς τις δυο κατευθύνσεις.

Δυστυχώς στην Ελλάδα (και σε πολλές άλλες αγορές διαπίστωσα) η σειρά mobile συσκευών της Microsoft αντιμετωπίζεται σαν μια… ουρίτσα που “οκ δεν μας καίει κιόλας” (ενώ άλλα δηλώνονται στις παρουσιάσεις). Οι πωλήσεις μεν ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝ αυτή τη στάση, αλλά από την άλλη ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ με αυτή τη στάση.

Εγώ από τη συσκευή μου είμαι (spoiler) “χοντρικά” ευχαριστημένος. Θα ακολουθήσει σύντομα ένα review (που ίσως να μην είναι μόνο για “στεγνή” τη συσκευή) και εκεί μπορεί να αναλύσω περισσότερο το πως βλέπω να κινούνται τα πράγματα και ως στρατηγική και ως… εφαρμογή της στρατηγικής.

Σίγουρα στην Microsoft Hellas υπάρχουν άνθρωποι αξιόλογοι (γι’ αυτό και είναι εκεί), απλώς ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι κατευθύνσεις έχουν.

 

Microsoft Lumia 950 XL α λα Ελληνικά

Δεύτερο άρθρο που αναφέρει το Lumia 950 XL μου, χωρίς πάλι όμως να αναφέρεται στην εμπειρία χρήσης (η οποία είναι καλή αν περιμένατε να την διαβάζετε εδώ – θα επανέλθω στο θέμα κάποια στιγμη).

Η αφορμή είναι ότι λέει ο τίτλος. Ένα άρθρο που θα δημοσιεύσω εκτός από εδώ και το προσωπικό timeline μου ΚΑΙ στην FB σελίδα της Microsoft Ελλάς και στην Microsoft Lumia Greece.

Στηρίζω αυτή την εταιρία αρκετά. Μέσω προσωπικών επιλογών και επιλογών που κάνω εκ μέρους των πελατών μου. Έχω υπάρξει για χρόνια και partner και MCP (κ.α.). Μετά από χρόνια Android όμως ως επιλογή στα κινητά μου, είπα να επιστρέψω στα Windows (από εποχής Windows Mobile 6.5).

Δυστυχώς ο Έλληνας εισαγωγέας (ή/και η επίσημη Microsoft Ελλάς ως “ανώτατη αρχή” επί της πολιτικής της εταιρίας στην χώρα), ΔΕΝ το κάνει εύκολο. Σε βαθμό να αναρωτιέται κανείς αν θέλουν να πουλήσουν ή αν απλώς θέλουν να “βγάλουν την υποχρέωση” απέναντι στην μαμά εταιρία, ότι οκ υπάρχει και εδώ το μοντέλο.

Το σημαντικότερο θέμα είναι η τιμή. Σε σχεδόν όλες τις αγορές παγκοσμίως, η συσκευή (θα μιλήσω μόνο για 950 XL), κοστίζει έως 700 ευρώ (Αμερική κλασικά λιγότερο) και σε λίγες ξεφεύγει ελαφρώς προς τα πάνω (ελαφρώς). Εκτός από την Ελλάδα, που η επίσημη τιμή μεταπωλητών είναι 740 ευρώ!
Ναι την Ελλάδα της κρίσης, που δεν έχουμε λεφτά, που οι εταιρίες δεν πουλάνε και πρέπει κάπως να σπρώχνουν τα προϊόντα τους, ένα brand πως ως smartphone vendor έχει ένα ελάχιστο ποσοστό, εδώ πουλάει πιο ακριβά.
Θα πει κανείς “large”, “ε καλά, για κάνα 20άρικο διαφορά από Βρετανία κάνεις έτσι;”. ΧΑ… ΕΛΑ ΟΜΩΣ που στα περισσότερα Ευρωπαϊκά on line shop, ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΥ του επίσημου της ίδιας της Microsoft (που τεχνητά δεν έχει link μέσω της επίσημης σελίδας της Ελληνικής εταιρίας, αν και μέσω… εξωτερικού μπορείς να φτάσεις σε Ελληνική σελίδα αγοράς!!!)… ΔΙΝΟΥΝ ΜΑΖΙ ΔΩΡΟ και το display dock! Ένα δώρο ~100 ευρώ!!!
Σε μια χώρα αν θυμάμαι, είδα ότι τάζουν μαζί ΚΑΙ τον ασύρματο φορτιστή (όταν κυκλοφορήσει)!

Μιλάμε για μια συσκευή που μια βασικότατη της λειτουργία (Cortana, σαν το Google Now), ΔΕΝ υπάρχει στα Ελληνικά ενώ δεν επιτρέπεται κανονικά (χωρίς τρικ) να την έχεις καν ενεργή στα Αγγλικά! Γιατί ο Έλληνας εισαγωγέας και η Microsoft Ελλάς (οι οποίοι θα πουν ότι δεν φταίνε και ότι “έρχεται κάποια στιγμή”) θεώρησαν ότι δεν χρειάζονται αυτό το selling point, απέναντι στον ανταγωνισμό…

Αλλά εδώ, είμαστε Ελλάδα. Εδώ δεν χρειαζόμαστε τέτοια. Εδώ μπορούμε να πουλάμε με καπέλο και δίνοντας λιγότερα.

Σαν δεν ντρεπόμαστε λέω εγώ.

Εν γνώση μου όλων των παραπάνω, για τους λόγους μου, έχω στην κατοχή μου από ΕΛΛΗΝΑ μεταπωλητή τη συσκευή (ναι με 740 και χωρίς δώρα). Για την οποία, ξαναλέω σαν συσκευή, θα μιλήσω ξεχωριστά και το παρόν ΔΕΝ είναι μομφή προς τη συσκευή. Είναι μομφή προς την Ελληνική πραγματικότητα και όπως εκφράζεται από κάποιες εταιρίες.

Θα χαρώ να διαβάσω και επίσημη αντίδραση.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Υπήρξε επίσημη αντίδραση, για την οποία προσθέτω νέο μικρό άρθρο.

Can you use a Microsoft Lumia 950 XL as a skateboard?

(προς τους φίλους μου στην Ελλάδα, έγραψα αυτό το άρθρο στα Αγγλικά, για να το διαβάσουν ευκολότερα οι έξω… εμείς είμαστε γλωσσομαθείς οι περισσότεροι, δεν έχουμε πρόβλημα)

So… I got my 950 XL last week. I was very happy, a feeling a rarely allow for myself, when it involves consumer goods (why, is a story I won’t discuss here and now).

This is not an article about my feelings about the model. This might come with a different article. If I have to sum it up in a phrase: I am rather pleased. Coming from Android.

Anyway, so I had it for maybe four days. when I went with my 8 year old son to get some food. So, I told him to just seat on a chair, along with my day bag (where my 950 XL was peacefully sleeping as you suspect). Well, my son could just hold his energy for 30 seconds (fathers of boys, know exactly what I am talking about).
He got my phone from the bag and tried to bring it to my face, since he was excited about iris recognition. I told him to put it back and he did. He never zipped the compartment to close. After 30 more seconds he decided to discover how heavy my bag was. So we stood up (close to 120cm) and took it over his head (so… OVER 120cm).

The phone phone dropped directly on the tiles. But that’s not all. Shocked by what happened, he back-stepped and stood ON the phone (with his almost 30Kg) and slid it for like 30-40cm ON the tiles!!! (I think face up)

So I was prepared to face the wreckage. I picked it up. Screen looked just fine.
I looked at the back and faced a broken glass over the camera and flash and some white scratches (on black back and believed to be deep).

I won’t describe what happened next (not much), but go to the photos and then give you the details…

(click any photo to zoom)

Here is the camera unit:
lense-noflash

Here is the camera unit, with flash, to make the image more… gruesome:
lense-flash

Here is the back with flash (click to see skidmarks):
back-flash

Here is the back without flash:
back-noflash

As you can see, the polycarbonate back has almost no skidmarks. I don’t know what exactly is the manufacturing process for this back, but it works. Remember this is replaceable.

NOTE: I haven’t tested NFC or Qi wireless charging after the incident. I expect service to check both (in case I got a broken cover antenna).

As for the camera and flash. They both work! Even the crack close to the main lens doesn’t seem to bother it.
Actually all functionality of the phone seems to be intact. It’s only a cosmetic problem. So if you ask me Microsoft takes a 10 out of 10 in this “test” my device suffered (without my consent).
That said, nobody feels just right that someone has to unscrew a brand new phone to replace a part.

Now I will follow up this article with a report on HOW effectively will Microsoft (I am a Microsoft partner after all) and/or the retail shop I purchased this and/or the telephony provider (where the shop actually belongs) will handle this and get back to me.
Price, how long it will take and in general, if things are handled professionally.
As I think I am one of the first in the country to own this device, I am not even sure if whoever will handle this has the service kit for the model, readily available.
I am unlucky in the sense that if this was an iPhone, I could just drop it for a couple of hours at an official or unofficial service center. Not sure what to expect now.

Since my phone is fully functional, I’d like a diagnosis and either a quick fix, OR me keeping the device waiting the replacement parts to arrive.

To brief things up:

  • Device can endure a lot.
  • The glass over the lens should be easier to fix.
  • Pending service report (quality etc.).

 

Εδώ Πολυτεχνείο;

(με αφορμή γραφόμενα κάποιων, στο σχόλιο ενός φίλου, αλλά και πράγματα που διαβάζω σήμερα)

Δυστυχώς είμαστε ένας λαός που έχει ανάγκη όχι από ιστορία (ΚΑΚΟΜΑΘΑΜΕ γιατί πάντα είχαμε από αυτή), αλλά από φαντάσματα.

Το Πολυτεχνείο (και αποδείχτηκε τα τελευταία χρόνια), “φτιάχτηκε” για να εξυπηρετήσει το πολιτικό μέλλον κάποιων. ΠΡΟΣΟΧΗ. Όταν έγινε, δεν έγινε ΓΙΑ αυτό το λόγο από τον κοσμάκη που ήταν εκεί! Δεν εννοώ αυτό! Από αυτούς που σχεδιάστηκε όμως, έτσι ήταν. Η ψυχολογία της μάζας είναι μέγιστο εργαλείο (και το βλέπουμε παγκοσμίως ακόμα και αυτές τις μέρες, μην πάμε μακριά).

Κατ’ αντιστοιχία αυτό το πλουσιόπαιδο με το βραχιολάκι δήθεν για να σπουδάσει, αυτός ντε που έκανε πρόσφατα δηλώσεις για μαύρο Δεκέμβρη, (το ξέρω φαίνεται extreme ότι γράφω) φτιάχνεται για να χτίσει μελλοντικό αριστερό ηγέτη (ας πούμε αριστερό – εκεί ξεχνιούνται οι original). Θα βγει από τη φυλακή, θα τον βάλουν να γράψει και κάνα βιβλίο, τζα! Να ο επόμενος που δεν θα έχει στο βιογραφικό του απλώς ότι ήταν πρόεδρος δεκαπενταμελούς. Εδώ είσαι και εδώ είμαι. Αν και ίσως τους “κάηκε” αυτό το χαρτί. Θα δείξει. (και ναι αρνούμαι να θυμάμαι το όνομα του)

Πίσω στο Πολυτεχνείο. Όπως έγραψα στο timeline μου, αμφιβάλλω αν κανείς από τους δακρυσμένους μπροστά από το “κεφάλι” εκεί στο προαύλιο, έχει διαβάσει τι λέει η πινακίδα του γλυπτού. Είναι αφιερωμένο στους φοιτητές που αγωνίστηκαν και έπεσαν… … ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ 41-44. Μην πιστεύετε εμένα, πηγαίνετε να το δείτε μόνοι σας. Ως “μοντέλο” δεν υπήρξε νεκρός φοιτητής αλλά καθηγητής (και μέλος του ΕΛΑΣ στον πόλεμο) που… ήταν εκτός Ελλάδος στην χούντα και γύρισε μεταπολιτευτικά. Πέθανε τη δεκαετία του 80 νομίζω.

ΠΡΟΣΟΧΗ (γιατί ξέρω με τα παραπάνω ήδη με έχουν βγάλει ΧΑ και πέρα). Νεκροί στην χούντα υπήρξαν. Βεβαίως και υπήρξαν. Κατάφεραν και βρήκαν 10-κάτι ανθρώπους, με ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ έρευνα μεταπολιτευτικά. Εκτός αν ούτε αυτό το δεχόμαστε οπότε πάω πάσο. Θα πάω… πιο πάσο όταν βγει ένας οποιοσδήποτε και πει “όχι νεκρός ήταν και ο θείος μου ο τάδε που ΔΕΝ είναι στη λίστα”. Οι νεκροί αυτοί ήταν σε διάφορους δρόμους, άλλες μέρες, για διάφορους (χουντικούς) λόγους. Στο Πολυτεχνείο εκείνη την ημέρα, λυπάμαι αλλά όχι. Ούτε έλιωσε κανέναν το τανκ (αν και νομίζω υπήρχε θέμα με τα πόδια κάποιου).
Ξαναλέω για να σας δυσκολέψω στο τι κουτί να με βάλετε: 67-74 είχαμε ΧΟΥΝΤΑ. Νεκροί στη χούντα ΥΠΗΡΧΑΝ. Βασανισμένοι ΠΟΛΛΟΙ περισσότεροι. Νεκροί στο Πολυτεχνείο ΔΕΝ υπήρχαν.

Το Πολυτεχνείο έπρεπε να γιορτάζεται;
Ναι, έπρεπε να γιορτάζεται. Ως αυτό που είναι όμως. Σύμβολο της βροντερής φωνής του λαού.
Γιατί τώρα είναι γιορτή συγκεκριμένης πλευράς στη βουλή (γιατί για ιδεολογίες ας γελάσω).
Ως γιορτή της Δημοκρατίας έχουμε καλύτερες υποψήφιες ημέρες. Όπως την Επέτειο της Αποκατάστασης στης Δημοκρατίας (μα ένα όνομα που διάλεξαν ε;…). Γιορτάζεται στα μουλωχτά, στο Προεδρικό με αρχηγούς κομμάτων. Βλέπετε δεν βολεύει ούτε ιδεολογικά, ούτε πρακτικά. 24 Ιουλίου ετοιμάζεται ο κόσμος για τα μπάνια του λαού, όσοι δεν είναι ήδη. Επίσης έχει το φάουλ ότι είναι ταυτόχρονα η επιστροφή του Καραμανλή εκείνη τη μέρα και εντάξει δεν επιτρέπεται να γιορτάζουμε τέτοια πράγματα με το όνομα τους (μου αρέσει που θεωρούμε ότι η Αριστερά – χαχαχα Αριστερά – κυβέρνησε πρώτη φορά το 2015… ναι κοινοβουλευτικά).

Ξέρετε τι είναι πραγματική πρόοδος;
Αυτό που ζήλεψα στους Γάλλους αυτές τις μέρες (και μόνο αυτό τους ζήλεψα, μη παρεξηγούμαστε). Όρθιο το κοινοβούλιο να απαγγέλλει τον ύμνο τους. Με δάκρυα. Την αποχώρηση από το Σταντ ντε Φρανς με τον ύμνο τους. Αυθόρμητα. Χωρίς να βγει κανείς να τους πει Λεπενικούς (ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ – καλό ε!).
Εδώ να μπορούμε να γιορτάσουμε τον Γοργοπόταμο ΚΑΙ την επιστροφή του Καραμανλή, ΟΛΟΙ, χωρίς να βγάλουμε μαχαίρια για την μετά εξέλιξη του ΕΔΕΣ και του ΕΛΑΣ ή το αν ο Καραμανλής ήταν εθνάρχης ή καταστοφέας και τσιμεντοποιητής της Αθήνας. (πχ.)
Αλλά αυτά προϋποθέτουν ωριμότητα που γενικώς δεν διαθέτουμε. Ελληνάρες.

Αυτά. Λυπάμαι που χάλασα τη ζαχαρένια σας, προσπεράστε με.
Και πηγαίνετε να κλάψετε για ότι γουστάρετε στο κεφάλι του Σβορώνου.

 

ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ (FOR SALE)

Αυτή η σελίδα θα ενημερώνεται με ότι κατά καιρούς μπορεί να θέλω να πουλήσω.

Δείτε τη μέχρι το τέλος, έχει ΠΟΛΥ διαφορετικά πράγματα!

Θα φροντίσω πάντα να έχω: Φωτογραφία, γενικές πληροφορίες, ηλικία, κατάσταση κλπ.

Πάντα η αγορά παραπάνω από ενός πράγματα “κερδίζει” κάποια έκπτωση (“πακετοποιούνται” δηλαδή τα ποσά).

Turbo-X G28 κινητό
25 ευρώ, μη συζητήσιμη.
ΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΤΟ στο κουτί του, με την εγγύηση του κλπ.
Δεν έχει βγει από το κουτί. Ήταν μέσω κάτι αλλαγών σε προϊόντα από το Πλαίσιο.
Αν χρειάζεστε κάποιο τηλέφωνο που ΔΕΝ είναι smartphone (ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ μεγαλύτερη αυτονομία και απροβλημάτιστη λειτουργία.
Και εγώ το ένα μου τηλέφωνο από τα δυο, σταμάτησα να το έχω smartphone… σε μια ανάγκη θες το τηλέφωνο να δουλεύει, απλώς να δουλεύει. Ούτε να έχει μείνει από μπαταρία, ούτε να έχει κολλήσει.
Παίρνει microSD και έχει και ραδιόφωνο.
(η σελίδα του στο Πλαίσιο)

Turbo-X PBL 40 blutooth ακουστικό
20 ευρώ, μη συζητήσιμη.
ΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΤΟ στο κουτί του, με την εγγύηση του κλπ.

Μαζί με το παραπάνω βρέθηκε και αυτό στα χέρια μου.
Ένα bluetooth είναι χρήσιμο ειδικά σε οδηγούς.
HTC HD2
40 ευρώ.
Ένα κάποτε θρυλικό κινητό (και κάποτε των 500ων ευρώ). Είναι Windows Mobile 6.5 με custom ROM.
Απλώς μου περισσεύει. Ίσως κάποιος που θέλει κάτι απλό με μορφή smartphone, αλλά δεν έχει απαιτήσεις σε περίεργες εφαρμογές (υπάρχουν αλλά καμία σχέση με Android και IOS), είναι μια χαρά. Και με μηδενική φθορά (εκπληκτική ποιότητα κατασκευής).
Παίρνει microSD και έχει και ραδιόφωνο. Η πίσω κάμερα είναι 5MP αν θυμάμαι.
Cellular Line Interphone (το original πρώτο μοντέλο) ενδοεπικοινωνία
80 ευρώ ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΜΑΖΙ (ήταν pair).
Το πρώτο μοντέλο της εταιρίας, ενδοεπικοινωνία ΜΟΝΟΦΩΝΙΚΗ (αν και λογικά αν κάποιος πάρει ως ανταλλακτικό διπλά ακουστικά θα ακούει κανονικά και από τα δυο – επιφυλάσσομαι, ας μιλήσει ο ενδιαφερόμενος με την αντιπροσωπεία). Κάνει τη δουλειά της και η δουλειά της είναι αυτή: Χρήση ως bluetooth με το κινητό και συνομιλία με χρήστη άλλης Interphone.
Οι συσκευές είναι σε καλή κατάσταση, αλλά πιθανά θα χρειαστούν τα περιφερειακά κάποια ανταλλακτικά (από τον αντιπρόσωπο ή το ebay). Δυστυχώς δεν τις ξέθαψα ακόμα από την ντουλάπα για να βγάλω φωτογραφίες (είναι το προϊόν από κάτω) – όπως είπα οι ίδιες οι συσκευές είναι οκ, έχω και τουλάχιστον το ένα κουτί συσκευασίας, αλλά δεν θυμάμαι την κατάσταση των ακουστικών κλπ.
Θα ενημερώσω το post όταν τα βρω.
Wunderlich Performance Controller για BMW R1200GS 2004-2007 (?) και πιθανά άλλα μοντέλα BMW R της ίδιας περιόδου.
150 ευρώ.
Πουλάω το εν λόγω κουτάκι το οποίο με υπηρέτησε πιστά κάποιο καιρό.
Δουλεύει μια χαρά. Στην μηχανή μου, έδωσε πραγματικά σπιρτάδα ΚΑΙ οικονομία! (ναι κι όμως και τα δυο μαζί)
Το έβγαλα γιατί δοκίμασα κάποιες πιο “απόλυτες” λύσεις (ίσως όχι ότι καλύτερο).
Το κουτάκι αυτό είναι το πρώτο βήμα για οποιαδήποτε άλλη κίνηση πάτε να κάνετε ή έχετε κάνει (εξάτμιση, φίλτρο) αλλά και χωρίς αυτές. Εγώ πχ. το είχα μόνο με ελεύθερο φίλτρο.
Ακόμα και για τους ΜΗ φίλους των mods, αυτή είναι μια ΑΡΙΣΤΗ λύση και η πιο αναίμακτη επίσης!
Αλλάζει μόνο προς το θετικό τη μηχανή ΧΩΡΙΣ μειονεκτήματα.
Δουλεύει πιο σωστά, καίει λιγότερο (αααχ), μπαίνει στα διαγνωστικά της BMW χωρίς θέμα και με αυτό πέρασα και ΚΤΕΟ χωρίς θέμα – και ναι βελτιώνει τις επιδόσεις.
Thrustmaster Top Gun Fox 2 Pro μοχλός
35 ευρώ, μη συζητήσιμη.
Ένα πολύ καλό joystick (αν δεν μπορείτε να πάρετε το X-45 πιο πάνω), που συνδυάζει αναλογικό μοχλό (με περιστροφή για rudder), slider γκαζιού και αρκετά κουμπιά (με ένα καλυμμένο σαν ασφάλεια).

Ultron Black Fire joypad
10 ευρώ ή δώρο με κάτι άλλο.
Ένα τυπικό χειριστήριο με δυο αναλογικά και αρκετά πλήκτρα και αν θυμάμαι και vibration.

 
 
LANCOM 1823 ANNEX B (και Α αν χρειαστεί) router
450 ευρώ.
Η κανονική του τιμή ξεπερνάει τα 700 ευρώ.
Κορυφαίος Γερμανικός router με δυνατότητες τηλεφωνικού κέντρου (δέχεται ISDN ή αναλογική γραμμή και παίρνει μια ISDN συσκευή, δυο αναλογικές συσκευές και μερικούς VoIP χρήστες). WiFi B/G/A. Τρομερές δυνατότητες ως router.
Χρήσιμο σε μαγαζιά και μεγάλα σπίτια.
Δώρο η ρύθμιση του (είμαι από τους… ειδικότερους ειδικούς στη μάρκα αυτή).
 
Κουτιά ATX
Υπάρχουν μερικά κουτιά για motherboard τύπου ATX (το πιο κοινό που έχουν το 98% των PC).
15-20 ευρώ ανάλογα το πόσο παλιό είναι.
Υπάρχουν δυο κουτιά είναι για rack. Το ένα σε τέλεια κατάσταση, το άλλο με μικρές ελλείψεις. Το ένα 60 ευρώ το άλλο 30.
Διάφοροι δίσκοι IDE 3.5″
Σε διάφορα μικρά μεγέθη (20, 40, 120GB ίσως και κανένας 320GB).
Αν κάποιος θέλει να “συμπληρώσει” κάποιο παλαιότερο μηχάνημα, linux box κλπ.
Τιμή το συζητάμε ανάλογα μέγεθος κλπ.
Διάφορα μικρά network switches (10/100)/routers/παλιές RAM κλπ.
Ρωτήστε ανά περίπτωση.
Υπάρχουν 2-3 πληκτρολόγια και ποντίκια σε PS/2 port.
Το συζητάμε αν θέλει κάποιος.
Καλώδιο τροφοδοσίας (PC, printer κλπ.)
Πώληση σε 5άδες και 10άδες. Τα πέντε, 5 ευρώ. Τα δέκα, 8 ευρώ.
Αν κάποιος θέλει ένα, δώρο, αρκεί να έρθει να το πάρει.
Καλώδια USB (type A to type B)
Τα κλασικά καλώδια USB σε διάφορα χρώματα.
Πώληση σε 5άδες και 10άδες. Τα πέντε, 8 ευρώ. Τα δέκα, 12 ευρώ.

Ο “μάγκας του δικτύου”.

Το ακόλουθο κείμενο το έχω γράψει πριν καιρό, σε ανύποπτο χρόνο.
Θα μπορούσα να το φέρω online ξανά, όταν ήταν της… μόδας ο Βαγγέλης (κάθε θαύμα ημέρες τρεις), αλλά είπα να ηρεμήσει λίγο το κλίμα.

Μάλιστα επιπροσθέτως και σε σχέση ακριβώς με το “κίνημα Βαγγέλη”, μου κάνει εντύπωση που βλέπω ανθρώπους που σκίζονται για το θέμα του νεκρού στα Γιάννενα, αλλά αν κάποιος έχει μια γνώμη που δεν τους αρέσει, ξεκινάνε βρισιές και μαγκιές διαδικτυακά, κάνοντας ουσιαστικά ΟΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ κατηγορούν. Απλώς αντί για “μαγκιά του όγκου” (δηλ. είμαι μάγκας γιατί έρχομαι με 2-3-5 από πίσω μου), έχουμε “μαγκιά του πληκτρολογίου” (είμαι μάγκας γιατί είμαι πίσω από την οθόνη μου και λέω ότι γουστάρω).

Ακολουθεί το τότε κείμενο μου:

Βλέπω τα σχόλια κάτω από άρθρα διαφόρων sites/blog κλπ. και παρατηρώ ότι ο κόσμος έχει ξεφύγει, έχει αγριέψει.
Είμαι πολλά χρόνια on-line, περισσότερα από τους περισσότερους που ξέρω. Πρώτη φορά on-line ίσως το 1990 ή και πριν, όταν έπαιρνες ακόμα τηλέφωνο στις BBS (δεν υπήρχε δημόσιας χρήσης Internet). Ίσως δεν μαζευόμασταν 100 άτομα σε όλη την Ελλάδα. Από τους πρώτους στην Ελλάδα και στο Internet μετά.
Εντάσεις πάντα υπήρχαν. Στις BBS βέβαια υπήρχε η συνδρομή (στις μεγάλες) άρα ήσουν επώνυμος. Δεν μπορούσες “απλώς” να απειλήσεις τον άλλο ότι θα τον “κάνεις” και θα τον “δείξεις”. Πάντα υπήρχαν οι “άντρακλες πίσω από τις οθόνες”. Η εμπειρία έδειξε ότι μεγάλο στόμα είχαν συνήθως αυτοί που face-2-face δεν μπορούσαν να έχουν μεγάλο στόμα. Όχι ότι δεν υπήρχαν και οι άλλες περιπτώσεις. Ο “μάγκας του σχολείου” (ο πιο άχρηστος μέσα σε αυτό συνήθως) όταν το on-line έφυγε από τα χέρια των geeks και πέρασε στα χέρια όλων (μαύρη η ώρα αυτή – όχι δεν είμαι υπέρ τις τεχνολογίας στους πάντες – και απεχθάνομαι τους ημιμαθείς) και έγινε “in” έφερε τους “μάγκες του σχολείου” και τους “μάγκες της δουλειάς” (φαινόμενο των μεγάλων και απρόσωπων εταιριών συνήθως) ΚΑΙ στον virtual κόσμο. Κάποτε με ενοχλούσε, αργότερα αδιαφόρησα απλώς (και γιατί λίγοι από αυτούς μπορούν να με φέρουν βόλτα και εγώ το ξέρω και αυτοί δεν το ξέρουν και γιατί τους κάνει να φαίνονται ΤΟΣΟ γελοίοι). Προσωπικά έχει πολύ καιρό να μου συμβεί.
Όμως το βλέπω να γίνεται γύρω μου (από άλλους σε άλλους) όλο και περισσότερο. Τόσο που απέκτησε δικό του όρο: Cyberbullying.
Εξαπλωμένο στα παιδιά πολύ, έχει ένα (μικρό) νόημα. Ότι τα παιδιά δεν έχουν ακόμα όρια. Ειδικά αν δεν έχει βοηθήσει η οικογένεια να έχουν (ΠΟΛΥ ελευθερία οι γονείς του 90 και του 00 – φάτε τη τώρα). Όμως το βλέπω και σε ενήλικες. Μπείτε και δείτε ένα σχόλιο σε μια είδηση στην Ελλάδα. Σε Δt, θα δείτε κάποιους να βαφτίζουν άλλους Χρυσή Αυγή, άλλους να βρίζουν μανάδες κλπ. Μην πω σε αθλητική είδηση.
– Πέρα από το ότι αναρωτιέμαι για το επίπεδο αυτών των ανθρώπων. (έλα Νίκο… ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ το επίπεδο αυτών των ανθρώπων)
– Πέρα από το ότι αναρωτιέμαι πως δεν καταλαβαίνουν ότι ο μάγκας πίσω από την οθόνη, δείχνει γελοίος – αφού πίσω από την (ψευδο-) ασφάλεια της, δεν είναι τίποτα “μαγκιά”. (έλα Νίκο… είναι οι ίδιοι που όταν περνάνε με 150 ντεσιμπέλ στο αυτοκινητάκι τους – που συνήθως είναι φτηνότερο από το ηχοσύστημα – ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι οι άλλοι λένε “πωπω ένα ηχοσύστημα!”, ενώ στην πραγματικότητα λένε “πωπω ένας μ…”)
Με ξενίζει ότι είναι ΠΟΛΛΟΙ. Αναρωτιέμαι πως ψηφίζουν. Πως συναναστρέφονται στο περιβάλλον τους. Πόσοι είναι στο περιβάλλον μου (αφού στατιστικά ΠΡΕΠΕΙ να είναι).
Προσωπικά, αν και καθόλου δικόφιλος, συνιστώ ΑΜΕΣΗ (ΑΜΕΣΗ όμως) καταγραφή του συμβάντος (κρατήστε αρχείο, screen grab, οτιδήποτε) ΚΑΙ ΑΓΩΓΗ. Ναι ΑΓΩΓΗ. Με λεφτά. Όχι εξώδικο. Πρέπει αυτή η επαπειλούμενη σαπίλα να πεθάνει τώρα που είναι μικρή. Όταν ακουστεί 10 φορές ότι κάποιος έφαγε ποινή και χρηματική καμπάνα στο κεφάλι, ο μέσος ΠΑΝΙΒΛΑΚΑΣ θα το σκεφτεί περισσότερο. Ίσως. Αν δεν το σκεφτεί, ας φροντίσει η δικαιοσύνη κάποιος να πάει δωρεάν διακοπές από την τσέπη του πανίβλακα.
Μην κολλάτε. Μην κλιμακώνετε την δικτυακή βία. Σας επιτέθηκε κάποιος (όχι με μια ειρωνεία, μην είμαστε υπερβολικοί); Εννοώ να σας έθιξε την προσωπικότητα, την οικογένεια κλπ.; Τηλεφωνάκι σε κάποιο φίλο δικηγόρο (οι ενήλικοι όλο και κάποιον ξέρουμε), τηλεφωνάκι εκείνος στο φορέα που συνέβη το συμβάν (πχ. στο τάδε site, συνήθως αυτά στην Ελλάδα γίνονται εξάλλου), να τους πει ότι έχει αρχείο με το συμβάν και θέλει τα στοιχεία του θύτη. Λογικά ΔΕΝ θα του τα δώσουν, ο δικηγόρος θα ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ να δράσουν “αλλιώς θα πάει στον εισαγγελέα”, θα κάνουν οι ίδιοι την κίνηση τους προς τον τύπο. Ίσως είναι αρκετό για αρχή.
Μην κολλάτε. Αν οι ίδιοι δεν ξέρετε τι να κάνετε, μιλήστε με φίλους.
Μην αφήνετε τέτοια άτομα να “αλωνίζουν” μετά από εσάς, ατιμώρητοι θα συνεχίσουν να κάνουν κακό αλλού – παρεξηγώντας την έννοια της δημοκρατίας (οι πιο ψαγμένοι από αυτά τα βλήματα, το πάνε προς τα εκεί), μάλλον μπερδεύοντας την με την ασυδοσία. Δείξτε τους ΕΣΕΙΣ την διαφορά, μην αφήσετε τον/την επόμενο/η. Είναι ένα είδος βιασμού.

Περαιάς. Το Χάλι της Αττικής.

Ο τίτλος είναι επίτηδες άγριος και επιθετικός. Ξέρω ότι πολλοί “γέννημα θρέμμα” Πειραιώτες, θα ενοχληθούν. Οι πραγματικοί Πειραιώτες βέβαια θα καταλάβουν μια χαρά για τι πράγμα μιλάω. Φυσικά θα δικαιολογήσω τον τίτλο μου – με το περιεχόμενο του άρθρου.

Πρώτα από όλα, όμως το τι μου δίνει δικαίωμα να ΜΙΛΑΩ για τον Πειραιά:
Είμαι κανονικό “γέννημα θρέμμα” Πειραιώτης. Η κλινική που γεννήθηκα ήταν πάνω στο Πασαλιμάνι. Όλα τα σπίτια που έμειναν οι γονείς μου ήταν πάντα στο κέντρο του Πειραιά. Η μητέρα μου επίσης γέννημα θρέμμα Πειραιώτισσα (και Χατζηκυριακιωτισσα που λέει και το τραγούδι), Εννοείται πήγα σχολείο στον Πειραιά. Μένω στην Καστέλλα. Έχω δουλέψει (και) Πειραιά, ενώ έχω συνεργαστεί κάποτε σε σχέση με τη δουλειά μου (επίτηδες δεν θα διευκρινίσω πότε και γιατί) και με το δήμο. Ο γιος μου πηγαίνει στον Πειραϊκό (για πόσο ακόμα δεν ξέρω κύριοι του Πειραϊκού, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα συζήτησης).
Λοιπόν. Τον Πειραιά, τον έχω ζήσει, τον πονάω και με έχει σημαδέψει, αφού δεν υπάρχει περίπτωση να πήγαινα σε μέρος χωρίς θάλασσα. Έχω οραματιστεί για τον Πειραιά, γιατί όπως όλοι οι Πειραιώτες, ΞΕΡΩ τι θα μπορούσε να είναι ο Πειραιάς. Έχω δει άλλες “σπουδαίες” πόλεις και μου τη δίνει πραγματικά γιατί ο Πειραιάς μπορούσε να έχει για πρωινό πολλές από τις πιο διαφημισμένες.
Εννοείται ότι ο Πειραιάς ΔΕΝ είναι Αθήνα, δεν ανήκουμε σε αυτή, οι άνθρωποι είναι άλλοι (οι Πειραιώτες εννοώ). Ο Πειραιάς είναι άλλη διοικητική οντότητα με δικά του περίχωρα. Ποτέ δεν είχε κόμπλεξ να είναι “σαν Αθήνα” και τίτλους για να μην είναι “ριγμένος” σε σχέση με αυτήν (σαν κάποιοι γκούχου, βόρια, γκουχου  γκούχου)…
Και για να το βάλουμε στην άκρη, ναι είμαι και γαύρος. Όπως οφείλει κανονικά να είναι γαύρος ή άλλη πειραϊκή ομάδα κάθε Πειραιώτης. Αλλά ας μην ξύνω τέτοιες πληγές. Είπα είμαι γαύρος, δεν είπα είμαι “Μαρινάκης” μη μπερδευόμαστε. Το λέω περισσότερο όχι για ποδοσφαιρική συζήτηση, αλλά λόγω της εμπλοκής του ΟΣΦΠ “πλαγίως” με τη δημόσια διοίκηση και για να πω ότι δεν έχει σχέση ότι είμαι γαύρος με το ποιος είναι τώρα δήμαρχος ή δημ. σύμβουλος.
Αφού πιστεύω δικαιολόγησα το ότι ΜΠΟΡΩ να μιλήσω για τον Πειραιά, πάμε παρακάτω.

Θεωρώ ότι ο Πειραιάς, όχι απλώς δεν είναι καλός δήμος, αλλά νομίζω είναι από τους χειρότερους πανελλαδικά. Όχι τώρα. Αλλά τα τελευταία 30 από τα 40 χρόνια που ζω σε αυτόν. Λέω 30 γιατί πριν δεν θυμάμαι, όχι γιατί δεν ήταν χάλια.
Κρατιέμαι και δεν γράφω για τα καλά. Ναι υπάρχουν. Για την ακρίβεια μόλις έσβησα δυο παραγράφους με “καλά” που μου… ξέφυγαν. Ο Πειραιώτης δεν μπορεί να μην πει καλά, γιατί τον αγαπάει τον Πειραιά. Όμως εδώ το θέμα είναι άλλο.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ να βλέπω τον Πειραιά να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Είχαμε την εσωτερική (διοικητική) σαπίλα, τώρα έχουμε και την κρίση.
Η φανταστική αγορά του Πειραιά (με την ιδιαιτερότητα – όπως και όλος ο Πειραιά, ως ανθρωπογεωγραφία – να έχει και την “χάι” αγορά και την “λαϊκή” αγορά του), έχει ένα σωρό κλειστά μαγαζιά. Κανείς δεν έχει βρει την λύση. Βλέπεις κεντρικούς δρόμους με ξενοίκιαστα, ενώ θυμάμαι την εποχή που ο “αέρας” ήταν από… διαμάντια. Είμαι σε στάση αναμονής (όχι εξαρχής τελείως αρνητικός ή εξαρχής τελείως θετικός – όπως οι περισσότεροι συν-δημότες μου) με τα έργα μετρό/τραμ που είναι σε εξέλιξη. Μακάρι να φέρουν την αλλαγή.
Το έλλειμμα του Πειραιά είναι οι άνθρωποι που εμπλέκονται με το δήμο. Από πάνω μέχρι κάτω με ελάχιστες εξαιρέσεις. Άλλοι είναι απλώς για χαστούκια. Άλλοι απλώς είδαν τι κάνουν οι άλλοι και τους έφαγε η λούμπα. Κάποιοι έχουν ένα όραμα, αλλά δεν βρίσκουν άκρη.

Είμαστε από τους δήμους με τα ακριβότερα δημοτικά τέλη. “Τρέφουμε” πολύ μεγάλη τεμπελοπαρέα βλέπετε.
Δεν θα ξεχάσω όταν η μάνα μου είδε υπάλληλο να μπαίνει στο δημαρχείο και να χτυπάει 15 κάρτες “ανύπαρκτων”.
Δεν θα ξεχάσω όταν έμαθα για τον (συχωρεμένο) δημοσιογράφο που έπαιρνε δυο χιλιάρικα το μήνα απλώς για να τον… παίρνουν τηλέφωνο (νομίζω ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗ ΒΔΟΜΑΔΑ ΚΙΟΛΑΣ!) για να… λέει τη γνώμη του σε σταθμό του Δήμου.
Δεν θα ξεχάσω ότι 11 χρόνια στην Καστέλλα, στο δρόμο του σπιτιού μου έχουμε δει οδοκαθαριστή πριν… 20 μέρες και όταν μαζεύουν χρήματα (μια χρονιά είχαν το ΘΡΑΣΟΣ να χτυπήσουν ενώ απεργούσαν για βδομάδες!…).

Η βρώμα ειδικά είναι ένα πράγμα που ο Πειραιάς πάσχει ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΑ. Δεν έχω δει κανένα δήμαρχο (και καμίας παράταξης) ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να καθαρίζει τον Πειραιά. Όχι μόνο το κέντρο! Εκεί που μένω, τα σκουπίδια στις άκρες του δρόμου είναι σαν τη λεωφόρο Σχιστού μετά το παζάρι.
Βλέπω το (δήθεν “βήτα”) Περιστέρι και ζηλεύω. Μπορείς να… φας από τα πεζοδρόμια.
Βλέπεις όμορφες πλατείες, ΚΑΘΑΡΕΣ, οργανωμένες.
Όλοι οι δήμαρχοι που πέρασαν “καθαρίζουν το δήμο”. ΤΙ ΛΕΤΕ ΡΕ ΓΕΛΟΙΟΙ. Έχετε δει καθαρό δήμο; Πηγαίντε καμιά βόλτα.

Μήπως οι δρόμοι; Έχω σκοπό να γυρίσω βίντεο γιατί πέρα από τα “περίχωρα Δημοτικού Θεάτρου” οι διοικούντες δεν βλέπουν ποτέ τι συμβαίνει.
Τρύπες-τάφοι και τρύπες-τάφροι. Βουναλάκια, μπαλώματα σε μπαλώματα. Υπάρχουν δρόμοι που χωρίς εντούρο ή 4×4 είσαι άξιος της τύχης σου. (αλλά φταίμε και εμείς, έπρεπε να τους είχαμε ΤΑΡΑΞΕΙ στις αγωγές).
Φυσικά κανείς υπεύθυνος. Ο δήμος φέρνει καμιά φορά ανά κάποια χρόνια και ξαναμπαλώνουν τις ίδιες τρύπες (και τα μπαλώματα γίνονται η νέα ανωμαλία στο οδόστρωμα που κανονικά θέλει ΟΛΟ άλλαγμα) και “καθάρισαν”. Συνήθως γίνεται το τελευταίο εξάμηνο πριν τις δημοτικές αυτό. Σύμπτωση θα είναι.

Μήπως τα αδέσποτα; Τον πατέρα μου σήμερα ΣΤΟ ΚΑΡΑΚΕΝΤΡΟ την πλατεία Κοραή, τον δάγκωσαν σκυλιά και “ευτυχώς” μόνο του άσκησαν το παντελόνι (!!!). Άνθρωπος που ήταν εκεί στη στάση είπε ότι πριν είχαν επιτεθεί σε εκείνον. Η γυναίκα μου έχει ακόμα τα σημάδια στο σώμα της, όταν ΑΓΕΛΗ της επιτέθηκε στο ΣΕΦ (more on ΣΕΦ later) στα καλά καθούμενα, ενώ πέρναγε ΜΑΚΡΙΑ τους με τον γιο μου τότε ακόμα στο καροτσάκι! Έπεσε πάνω στο καροτσάκι για να μην πάνε στο μωρό και ένιωθε τις δαγκωνιές. Πήγα και την πήρα με τα αίματα και πήγαμε απέναντι στο γνωστό ιδιωτικό νοσοκομείο (δεν ήταν να πάμε πιο μακριά), ενώ ευτυχώς έτρεξε ο πατέρας μου και παρέλαβε το μωρό. Μήνυση έγινε κατά παντός υπευθύνου (οι χαζοί δεν κάναμε και αγωγή) και μετά από χρόνια βρήκαν έναν κακομοίρη ανύπαρκτο (“αυτοφοράκια” πιθανά) για να του φορτώσουν την ευθύνη. Ίσως να είχε, ίσως όχι. Εξάλλου εκεί μέσα στο ΣΕΦ δεν βρίσκεις άκρη. Τα σημάδια επάνω της είναι ακόμα. Γυναίκα μεγαλωμένη μέχρι τα 18 της σε χωριό να έχει τώρα φοβία στα σκυλιά. Ο δήμος; “Δεν έχει ευθύνη”. Μια φιλοζωική πέρασε από εκεί και μάζευε σκυλιά, τα στείρωνε και τα ξαναάφηνε εκεί που τα βρήκε (!!! μπράβο ρε φωστήρες… ναι μη χαλάσετε τον… βιότοπο). Αλλά τα ζώα δεν φταίνε σε τίποτα. Τα ζώα οι άνθρωποι φταίνε.

Μια και μίλησα για το ΣΕΦ. Ένας χώρος για… πάρτι. Με ανευθυνοϋπεύθυνους μόνο. Τελευταία ήταν “υπεύθυνος” (χα ας γελάσω) γνωστός πρώην μπασκεμπολίστας που είδε φως και μπήκε (εξαργυρώνοντας και αυτός τα “κόκκινα” αισθήματα του Πειραιά που ήξερε και αυτός να πουλήσει). το ΣΕΦ ΣΑΠΙΖΕΙ. Το ΣΕΦ με τα γύρω του, θα μπορούσε να είναι ένα θαύμα. Έχει γίνει κατά καιρούς τσαντίρι. (άλλο θέμα αυτό, είμαστε πολύ φιλόξενοι τελικά) Βρώμα, οι χώροι χαλάνε όλο και περισσότερο. Ανεξέλεγκτη “φιλοζωία”. Μόνο σε εισαγωγικά φυσικά γιατί αν περνιούνται για φιλόζωοι όλοι αυτοί με τα τεράστια σκυλιά που μεγαλώνουν στην… βεράντα (και πάνε κάνα ΣΚ βόλτα μέχρι το ΣΕΦ), ή τα κάνουν όπου να ‘ναι (και στις παιδικές χαρές και τα γρασίδια που θα έπαιζαν τα παιδιά τους πχ.) μάλλον έχουν κάνει λάθος.
Φύλακα στο ΣΕΦ δεν έχω δει ποτέ. Μόνο έχω δει κατά περιόδους “υπεύθυνο” για τις μπάρες στην πίσω μεριά. Τώρα δεν έχει ούτε τέτοιο. Δεν υπάρχει και το “ΝΑΙ” εξάλλου για να κάνει χαρούλες σε μερικούς “πιο ίσους από τους ίσους” (που ήθελαν κάνα πιο πριβέ πάρκιν πχ.)…

Όπως είπα ο Πειραιάς έχει και ένα σωρό καλά (κατά κανόνα ΌΧΙ επειδή τα έκαναν διοικούντες, αλλά επειδή τα είχε έτσι κι αλλιώς). Αν ρωτήσετε Πειραιώτη πραγματικό, ξέρει μέσα του και θα σας πει χωρίς ίχνος υπερβολής ότι ο Πειραιάς θα μπορούσε να είναι η αντίστοιχη Νίκαια της Γαλλιάς ή Ριβιέρα ή και Μόντε Κάρλο ακόμα. Διαβάζω για την πιθανότητα F1 στην Δραπετσώνα (μάλλον θα διαβάζουν και τα εγγόνια μου για αυτή) και γελάω. Γελάω γιατί πράγματι θα μπορούσε, αλλά ποτέ δεν θα το πάρει κάποιος που να έχει έλεγχο σοβαρά.

Δυστυχώς δεν βλέπω πολύ καλό μέλλον στο δήμο που επί πλέον έχει και το χαρακτηριστικό ότι “γερνάει” σε υποδομές και κατασκευαστικά. Το κέντρο είναι γεμάτο παμπάλαιες πολυκατοικίες που όσο φεύγουν από αυτές οι παλιοί Πειραιώτες (ηθελημένα ή επειδή “αναχωρούν” μονίμως γενικότερα), αντικαθίστανται όχι από Πειραιώτες, αλλά από ξένους (δεν θα μπω στο θέμα ρατσιστικά, δεν έχω κάτι με τους περισσότερους από αυτούς τους ανθρώπους) από αυτούς που θα μαζευτούν 15 σε ένα διαμέρισμα για να ζήσουν. Με ανάλογη επίπτωση στην αγορά, στα έσοδα του (αρπάχτρα κατά τα άλλα) δήμου κλπ. Άρα δεν βλέπω φως.

Όμως μπορούσαμε να αρχίσουμε με τα θέματα ΒΡΩΜΑΣ και ΟΔΙΚΗΣ ΥΠΟΔΟΜΗΣ, που όλοι “πιάνουν” όταν εκλέγονται και δεν πιάνει κανείς τελικά. Εξαιρώ ξαναλέω τα 10 τετράγωνα γύρω από την πλατεία Κοραή. Αυτά που βλέπουν όταν κάνουν τις δήθεν λαϊκές βόλτες τους με τους χειροκροτάκηδες από πίσω.

Με τις υγείες μας.
Ευελπιστώ σε σχόλια όχι επίθεσης, ούτε συγκαταβατικά. Ευελπιστώ σε σχόλια ενθάρρυνσης. Δώστε μου φως στο τούνελ και ευχαρίστως να το δω.

Νέος Apple Mac Pro – μπράβο

Με τα νέα Mac Pro η Apple πιθανά βρίσκει ξανά το στόχο της μετά από καιρό.
Ότι είναι δηλαδή η B&O των υπολογιστών.
Slow clapping από εμένα.
Όπως και με τα mobile devices της, οι πραγματικοί γνώστες ξέρουν ότι δεν έχει ότι καλύτερο για την τιμή που πουλάει, ούτε τα “innovation” είναι πάντα innovation (σχεδόν ποτέ δεν τα έχουν παρουσιάσει πρώτοι), ΑΛΛΑ (και αυτό είναι ένα στοιχείο που πρέπει αν θέλουν να επιβιώσουν στο mobile να το θυμηθούν), είναι πάντα ωραία και λειτουργικά “πακέτα”, παρουσιασμένα με τον ΚΑΛΥΤΕΡΟ δυνατό τρόπο στο χρήστη.
Ότι έχουν ξεχάσει τα iPhone δηλαδή.
Έτσι εδώ με το Mac Pro, έχουμε ένα μηχάνημα που επιστρέφει στην ριζοσπαστικότητα της σχεδίασης του Mac cube (να πω και των πρώτων iMac με τα χρώματα;… χμμμ).
Πραγματικά κάποιος πρέπει να πάρει αύξηση.
Το hardware είναι παντοδύναμο, είναι φυσικά πανάκριβο, δεν έχει κάτι (ως hardware) που δεν μπορεί κάποιος να φτιάξει (και καλύτερο) παίρνοντας components, ίσως και φτηνότερα (μην ξεχνάμε ότι τα Mac είναι πια μέσα κανονικά PC – τρέχουν και κανονικά MS Windows αν θέλετε).
Αλλά την απαράμιλλη κομψότητα και την “ποιότητα” που αποπνέει ένα νέο Mac Pro ακουμπησμένο σε ένα γραφείο, απλά ΔΕΝ…
‘
Μπράβο λοιπόν. ΑΥΤΗ είναι η Apple που ήξερα. Νόμιζα ότι είχε πεθάνει. Ο Jobs χαμογελάει κάπου.
(οι άνθρωποι που με ξέρουν ξέρουν την άποψη μου για την εταιρία… το μόνο που δεν είμαι, είναι Apple fanboy)
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com