Όπως θα καταλάβατε και από το μεγάλο προηγούμενο συγκριτικό μου, τα πράγματα έδειχναν για Touch Pro. Έφτασε στα χέρια μου εδώ και μια βδομάδα σχεδόν και λέω να γράψω ένα μικρό “part one” που να αφορά μόνο το hardware κομμάτι (και το packaging κλπ.) μια και το software το στρώνω ακόμα (μιλάμε για άνθρωπο που είχε το ίδιο main PDA 5 χρόνια και φανταστείτε τι είχε εκεί μέσα).
Πρώτα μια ιστοριούλα (όποιον δεν ενδιαφέρει πηδήξτε τρεις παραγράφους)…
Ήταν τέλος του Ιούλη όταν το παράγγειλα από γνωστό μαγαζί του εξωτερικού, όπου φαινόταν ότι θα έχει διαθεσιμότητα αρχές Αυγούστου. Αμέσως μετά μου ήρθε ένα email που ζητούσε ένα σωρό χαρτιά για να πιστέψουν ότι εγώ είμαι εγώ, μένω εκεί που λέω κλπ. Αυτό με εκνεύρισε μια και το είχα ξανακάνει δυο φορές παλιότερα, ενώ ήμουν από τους παλιότερους πελάτες τους και λέω καλά ακόμα είμαι ένας “ύποπτος”; Τέσπα λόγω αυτού ακυρώνω την παραγγελία μου (strike 1). Μετά από κάποιες συζητήσεις με γνωστούς καθώς και επειδή το εν λόγω μαγαζί είχε καλή τιμή, ξανακάνω μετά από λίγες μέρες την ίδια παραγγελία. Η τύχη όμως ήθελε αμέσως μετά κάποιος γνωστός να παρατηρήσει ότι το έδιναν και πακέτο με διάφορα (kit αυτοκινήτου, θήκη και 8GB microSDHC) σε πολύ καλή τιμή. Μη γνωρίζοντας ότι τηλεφωνικά θα μπορούσα να αλλάξω την παραγγελία μου και να μη χάσω τη σειρά προτεραιότητας κλπ. ΑΚΥΡΩΝΩ και αυτή την παραγγελία (strike 2) και ξανακάνω με το πακέτο που προανέφερα. Εντωμεταξύ πλησίαζαν οι διακοπές μου (7 Αυγούστου)… Το μηχάνημα είχε διαθεσιμότητα 4 Αυγούστου, συν 1-2 μέρες αποστολή, έλεγα “ε μπορεί να προλάβω”… ε όσο πέρναγαν οι μέρες οι διαθεσιμότητα άλλαζε… 5 Αυγούστου, 14 Αυγούστου, 15 Αυγούστου, 30 Αυγούστου, 3 Σεπτέμβρη… Όσο γινόντουσαν αυτά είχα αρχίσει κάποια email με την Ελληνίδα εκπρόσωπο του μαγαζιού, μια κυρία η οποία δεν είναι πολύ ευτυχισμένη να εξηγεί αυτά που εκείνη ξέρει και εμείς ε τι να κάνουμε ΔΕΝ ξέρουμε για το μαγαζί τους, ακριβώς λόγω του ότι θα έφευγα και δεν μπορεί να μην πήγαινα διακοπές για το μηχάνημα… Η τελική συνεννόηση ήταν να με πάρουν τηλέφωνο ΠΡΙΝ αποστείλουν για να συνεννοηθούμε. Με τα πολλά και με τις ημερομηνίες να φεύγουν μακρύτερα, ουσιαστικά ησύχασα μια και λέω, οκ θα έρθει πια όταν γυρίσω. Έτσι και έφυγα για διακοπές…
Έλα όμως που στις 14 του Αυγούστου, χτυπάει το κινητό μου (το προσωπικό, ένα μπαρουτοκαπνισμένο T68i) και ήταν η δεσποινίδα που λέγαμε… “Παραλάβαμε, να σας στείλουμε τελικά;” …Που να μου στείλουν; Εκεί που ήμουνα; “Μπορώ να αλλάξω τη διεύθυνση αποστολής;”, “Σας το ξανάπα (σώπα) μπορείτε… …όμως πρέπει να στείλετε ξανά χαρτιά με κάποιο αποδεικτικό στο όνομα σας για αυτή τη διεύθυνση” (ΖΝΤΟΝΓΚ! Που, στην εξοχή στο σπίτι που δεν είναι στο όνομα μου;…) …”μα”, “άμα θέλετε μπορείτε να ακυρώσετε” (βρε άη… Βασίλη), “τέλος πάντων κα. Τάδε, θα σας πάρω μέσα στην ημέρα να σας πω τι θα κάνω”… Σκέψεις αν είχα να το στείλω αλλού (αλλά δεν ήθελα, ποιός ξέρει τι θα παραλάμβανε), τηλέφωνο στην τοπική τράπεζα “μπορείτε να μου σηκώσετε λεφτά από την mastercard μου έκδοσης σας;” (ήθελα από εκεί για κάποιο λόγο) “ναι μπορούμε”… Ωραία πάει το πρώτο. Τηλέφωνο στην μεταφορική “έχετε γραφείο στο τάδε μέρος;”, “μάλιστα έχουμε μέσω της τάδε συνεργασίας” (α ωραία), “μπορώ να δώσω διεύθυνση το γραφείο σας και να πάω μόνος μου να παραλάβω;”, “βέβαια μπορείτε”… Ωραίααα, αυτό μάλιστα, γίνεται… Παίρνω την Λ. “είμαι ο τάδε, μπορώ να το αλλάξω την παραγγελία σε αντικαταβολή αντί χρέωση πιστωτικής (για να γλιτώσω τα χαρτιά) και να σταλεί εκεί που θέλω;”, “σας το έχω πει κύριε μου (αμ δε που το έχεις πει, είπαμε με έχεις για χαζό αλλά Αλσχάιμερ δεν έχω), μπορείτε… …μόνο που τα μεταφορικά είναι διπλάσια και αντί 1-2 εργάσιμες θα κάνει 4-5” (!!! …και θα πέσει μέσα στην επιστροφή μου… δώρο άδωρο) “ΚΑΛΑ κα. τάδε ΑΚΥΡΩΣΤΕ”. Έτσι πέρασα ωραία ήσυχα και οικογενειακά το υπόλοιπο των διακοπών μου, χωρίς πειρασμούς.
Γυρνώντας από τις διακοπές μου, σκέφτηκα ότι θα είχα ήδη 10 μέρες το Touch Pro, αλλά από την άλλη τώρα θα μάθαινα από τους VERY early adopters αν έχει καμιά χοντρή βλακεία και να αλλάξω απόφαση (ή να περιμένω). Μαθαίνοντας τίποτα το σοβαρό, την Δευτέρα που μας πέρασε, το πρωί κάνω την παραγγελία. Μάλιστα ήταν πάλι διαφορετική (μόνο το μηχάνημα και car kit, αλλά δεν κρατήθηκα και πήρα και το TV-out cable!), γιατί είχε καταργηθεί το πακέτο που είχα παραγγείλει πριν μια και μέσα στη συσκευασία ΕΧΕΙ θήκη (Άραγε αν δεν είχα ακυρώσει τι θα έκαναν;… Θα έστελναν και χρέωναν τη δεύτερη θήκη;…). Επίσης η 8GB microSDHC του πακέτου, ήταν αίσχος class 2. Με την ίδια τιμή (αλλά αρκετό ψάξιμο) βρήκα σε Ελληνικό μαγαζί, επώνυμη 8GB microSDHC, class 6 και μαζί με USB reader (ελάχιστα μεγαλύτερο από την ίδια την κάρτα!). Αφού παράγγειλα, μέχρι το μεσημέρι έλαβα το mail που ΠΑΛΙ (ΝΑΙ ΠΑΛΙ) ζήταγε τα χαρτιά μου για να αποδείξω τι ράτσα ελέφαντας είμαι. Εγώ βέβαια πια συνηθισμένος στα χιόνια, είχα τα παλιά σκαναρίσματα πλην λογαριασμού ΔΕΗ (ή κάτι εφάμιλλο) που δεν έβρισκα που το είχα βάλει (το σκανάρισμα). Λύθηκε και αυτό σύντομα, μέσω ενός σκαναρίσματος μέσω VNC και VPN (ή είσαι geek ή δεν είσαι). Τα στέλνω. Μέχρι το απόγευμα δεν τα είχαν διαβάσει. Μετά τα διαβάζουν αλλά δεν είχαν επεξεργαστεί την παραγγελία, μετά από μια ώρα είχαν επεξεργαστεί την παραγγελία, αλλά έλειπαν 2 πράγματα με διαθεσιμότητα 3 μέρες (!!! Δυο ΑΧΡΗΣΤΑ components του car kit που μακάρι να μπορούσα να ακυρώσω). Μετά από μια ώρα έλειπε μόνο το ένα πράγμα (!) και μετά από λίγο μπαίνω και βλέπω “απεστάλη”!!! (βραδάκι πια) Έρχεται και το email που λέει ότι την άλλη μέρα θα είχα πληροφορίες tracking… Έλα όμως που μετά από μια ώρα ΕΙΧΑ πληροφορίες tracking (!). Ήταν Γαλλία και πέρναγε διάφορα. Ένας φίλος λέει “Πέμπτη θα το έχεις”, “μπα Τετάρτη” λέω εγώ. Κοιμάμε το βράδυ και ήταν ακόμα Γαλλία. Ξυπνάω το πρωί και ήταν τελευταία ενημέρωση 4 το πρωί ότι ήταν Γερμανία. Εκεί άρχισα να πιστεύω ότι μπορεί την ίδια μέρα να είναι και στον Ελλλ Βενιζέλο. Πάω στη δουλειά μου, μάλιστα ήμουν για τουλάχιστον τρεις ώρες σχεδόν δίπλα στο σπίτι μου, φεύγοντας από εκείνη την κοντινή δουλειά λέω “δεν βλέπω το Internet; Μπα έλα μωρέ σιγά” και φεύγω και πάω… 20 χλμ. από το σπίτι μου (πραγματικό νούμερο). Εκεί που φτάνω μπαίνω στο Internet και τι βλέπω; ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΠΑΡΑΛΑΒΕΙ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΝΩΡΙΤΕΡΑ (όταν ήμουν δίπλα)! Παίρνω τηλέφωνο… “ναι τώρα θα σε έπαιρνα” (αλλά δεν με πήρες!). Κρίμα θα το φόρτιζα τουλάχιστον. Έτσι πέρασε η μέρα με το μηχάνημα σπίτι μου και εμένα αλλού. Γύρισα όμως και τι αντίκρισα…
Να αναφέρω ότι ΔΕΝ θα βάλω φωτογραφίες (1) γιατί βαριέμαι (ναι έχω βγάλει) και (2) Ψάχτε στο Internet και στο YouTube ένα σωρό unpacking photos και videos.
Ανοίγοντας το χαρτόκουτο που είχε μέσα και το car kit, αντικρίζω ένα πραγματικά πολυτελές πακέτο. Μια χάρτινη κολοβή πυραμίδα, είχε μέσα ένα πλαστικό γυαλιστερό κουτί στο ίδιο σχήμα… Ανοίγω και φάτσα μου το μηχάνημαααα… Αντιστέκομαι στο να ασχοληθώ μόνο με αυτό και το βάζω στην άκρη. Μέσα βρίσκω, κάποια ελάχιστου μεγέθους βιβλιαράκια (ήταν στο στενό μέρος της πυραμίδας), δυο CD (στο φαρδί μέρος προφανώς), ένα screen protector, ένα σετ ακουστικά, ένα καλώδιο sync/charge και έναν USB φορτιστή. Α και μια θήκη (hello diamond users?).
Ας τα περιγράψω αναλυτικότερα. Τα βιβλιαράκια ήταν το Quick Start και η Εγγύηση (και πολλά σας είπα για αυτά). Τα δυο CD ήταν το Getting Started (νομίζω έχει μέσα ActiveSync, ένα demo MS Outlook και τέτοια) και το Application Disk (που έχει δυο ωραίες εφαρμογές, το Sprite Backup και ένα πρόγραμμα αναγνώρισης business cards μέσω της κάμερας! (Ή είμαστε Pro ή όχι ε;…) Για το screen protector έχω ακούσει γκρίνιες (το σνομπάρουν για αγοραστά), αλλά εμένα μου φαίνεται μια χαρά στη δουλειά του (ίσως και να μην πάρω άλλο), ειδικά εφόσον κατάφερα να το βάλω χωρίς καθόλου στράβωμα και με μηδέν (ΜΗΔΕΝ) κόκκους σκόνης ή φυσαλίδες. Το σετ ακουστικά (συν μικροφωνάκι, συν κουμπί απάντησης) είναι στη σχεδίαση του Pro (και του Diamond) και φυσικά χρησιμεύουν και για κεραία FM. Α και φυσικά είναι με το “σχεδόν USB” βύσμα της HTC. Το ίδιο και το sync/charge cable. Γιαλιστερά φισάκια, προσεγμένη δουλειά. Ο φορτιστής και αυτός “γεωμετρικός” με ένα κομψό λευκό κρυφό LED “HTC” όταν ανάβει. Τέλος, όπως προείπα, το Pro ΕΧΕΙ μέσα θήκη. Η θήκη είναι δεν είναι και άσχημη, θυμίζει αυτή που υποτίθεται ότι “καθαρίζει” όταν βάζεις μέσα το Diamond, μεγάλο παραμύθι όμως γιατί ο εσωτερικός ιμάντας συγκράτησης (μη σπρώχνεις από τη μια και πεσει από την άλλη) δεν αφήνει το περισσότερο μέρος της συσκευής να έρθει σε επαφή με το μαλακό εσωτερικό.
Πάμε όμως στο μηχάνημα ε; Θα προσπαθήσω να πω πράγματα που δεν έχετε τόσο ξαναδιαβάσει (λεπτομέρειες που προσπερνάνε).
Βλέποντας το από κοντά αντιλαμβάνεσαι ότι μιλάμε για κάτι πραγματικά ΜΙΚΡΟ. Εύκολα κάποιος το νομίζει ΤΟ ΠΟΛΥ για smartphone (ίσως και για απλό τηλέφωνο). Το πάχος του που είναι και η μόνη διάσταση που το κάνει και διαφέρει από το diamond, είναι ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΑ μεγάλο, ΟΧΙ σε απόλυτα νούμερα. Όποιος το βρει παχύ ξέρετε τι αρκεί να κάνετε ε; Ένα φλιπ και να ανοίξει η έκπληξη. Εκεί θα ξεχάσει ότι του φαινόταν παχύ.
Πιάνοντας το, αισθάνεσαι το βάρος του, όχι όμως με την έννοια του “heavy”, αλλά με την έννοια του “στιβαρού” (αφού σχεδόν πιστεύω ότι μπορούσαν να το κάνουν ελαφρύτερο αλλά δεν ήθελαν, λόγω του Pro προσανατολισμού – αντίθετα από το Διαμάντι).
Η φάτσα είναι 95% ίδια με το Διαμάντι, και το 5% της διαφοράς έγκειται στο ότι οι τέσσερις γωνίες είναι πιο στρογγυλεμένες (πράγμα που εμένα αρέσει). Μάλιστα η περιφέρεια που δίνει το σχήμα (το γύρω-γύρω δηλαδή), είναι (μαύρη) μεταλλική! Nice!
Μια και είμαστε στο μπροστά, να αναφέρω ενδεικτικά ότι ήδη ξέρετε ότι έχει. Πάνω είναι το ακουστικό με ένα κομψό “μεταλλικό διχτάκι” μέσα του (που προτιμώ από τα αφρολέξ που βάζαν παλιά), δίπλα στο οποίο (και μέσα στην ίδια εσοχή) έχει το light sensor και δίπλα την VGA camera (video calls).
Από κάτω είναι η (τρομερής ποιότητας) VGA touch screen η οποία διαπίστωσα ότι πάει ΠΟΛΥ καλά έξω στον ήλιο!
Από κάτω είναι το σετ πλήκτρων, Home, Back, “πράσινο” (αλλά άσπρο χεχεχε), κόκκινο (επίσης… άσπρο), cursor + action, καθώς και η ηλεκτροστατική “virtual ροδέλα” (δεν γυρνάει πραγματικά όπως πχ. το HTC Touch Cruise). Αυτά (πλην του action button) είναι πάνω σε μια ενιαία επιφάνεια ακρυλικού, που από κάτω έχει πραγματικά switches. Αυτό όμως (και δεν το ξέρουν πολλοί) κρύβει το γεγονός ότι ΟΛΗ αυτή η επιφάνεια… ΕΙΝΑΙ ηλεκτροστατική! (Επιβεβαιωμένο 100%) Αυτό αυτή τη στιγμή δεν έχει κάποια πρακτική χρήση πλην ίσως εσωτερικά η συσκευή να ξέρει τι πράγματι πάτησες βλέποντας που είναι το δάχτυλο σου! Το κεντρικό action κουμπί είναι και αυτό και press και ηλεκτροστατικό (αλλά αυτό είναι ήδη γνωστό σε όσους ειδικά χρησιμοποίησαν την κάμερα). Το κεντρικό κουμπί επίσης, κρύβει πίσω του τέσσερα λευκά LED που ανάλογα το pattern τους (fade in και out ανεξάρτητα) σημαίνουν και διαφορετικό notification (πχ. φόρτιση, missed call κλπ.).
Στο αριστερό πλάι έχουμε μόνο τα δυο volume keys (και όχι ροδάκι δυστυχώς αλλά δεν χώραγε με τίποτα), από πάνω έχουμε το power button, δεξιά… τίποτα (!) και από κάτω έχουμε μικρόφωνο, HTC-USB και reset τρύπα (δεν είναι κρυμένη στην τρύπα του stylus όπως το Διαμάντι)… Α και βέβαια το stylus bay που όπως το Διαμάντι είναι μαγνητικό και έχει και σένσορα που ξέρει πότε έχεις μέσα το στυλό και πότε έξω (και να μπορεί να κάνει λειτουργίες ανάλογα). Μάλιστα αν είναι κλειστό το μηχάνημα και βγάλεις το στυλό, ανοίγει, ενώ αν μιλάς στο τηλέφωνο και βγάλεις το στυλό, ανοίγει τα notes, σου προσθέτει και με ποιόν μιλάς και πότε και περιμένει να… γράψεις. Μικρές λεπτομέρειες που μετράνε.
Πίσω έχουμε μια αντίστοιχη επιφάνεια με το Diamond σε σχήμα, αλλά όχι σε υφή. Η πίσω επιφάνεια ΔΕΝ είναι δαχτυλομαγνήτης αλλά έχει ένα πολύ ωραίο “μαλακό” αντιολισθητικό πλαστικό. Επίσης αυτό που βλέπεις αμέσως είναι η κάμερα 3.2MP, το LED flash (που δεν έχει το Diamond) και ότι το ηχείο ανοιχτής ακρόασης έχει μετακομίσει εκεί δίπλα (και καλά έχει κάνει, όπως είδα στην πράξη).
Βγαζοντας (εύκολα) το καπάκι, βλέπουμε το χώρο της μπαταρίας, που είναι 1340mAh (όχι 900 σαν το Διαμάντι), το SIM slot που πρέπει να βγει η μπαταρία για να μπει και το microSDHC slot στο πλάι. Έχω διαβάσει διάφορες γκρίνιες για τα παραπάνω που συγνώμη αλλά ΔΕΝ καταλαβαίνω. Ένας γκρίνιαζε γιατί πρέπει να βγει η μπαταρία για να μπει η SIM… Γιατί κύριε μου θα βάζατε τη SIM με ΑΝΟΙΧΤΗ την συσκευή; Ή αλλάζετε τόσο συχνά που σας χαλάνε τα 4 Σ(ΣΥΝΟΛΟ) επιπλέον δευτερόλεπτα του να βάλετε και να βγάλετε την μπαταρία; Άλλος γκρίνιαζε που το microSDHC slot είναι κάτω από το καπάκι! Μα είναι δυνατόν; ΦΥΣΙΚΑ εκεί θα είναι. Εκτός του ότι είναι αστείο να είναι φάτσα κάρτα στο πλάι (“Α τι είναι αυτό το μαύρο που πατιέται, κουμπάκι; Ωπ πετάχτηκε και έπεσε κάτω… Δεν πειράζει δεν θα το καταλάβει, πάω να πάω ένα ποτό”), λύνει το πρόβλημα της προστασίας του, είναι μια λιγοτερη εκτεθιμένη τρύπα και τελικά το καπάκι βγαίνει εύκολα, η κάρτα βγαίνει εύκολα (χωρίς να βγει τίποτα άλλο) και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Δεν λέω ίσως αυτοί που έχουν 10 8GB microSDHC και κάνουν video montage στο Prο, θα έχουν πρόβλημα με τα card swaps. Α πίσω χαμηλά είναι και η τρυπούλα για να βάλετε κορδονάκι ή φουντάκια ή ότι άλλο θέλετε…
Αφήσαμε τελευταίο στην εξωτερική περιγραφή το πιο σημαντικό (ως διαφορά από το Diamond). Το πληκτρολόγιο…
Ο μηχανισμός φαίνεται συμπαγής, το ελατήριο ακούγεται ελαφρά και είναι σαν μια SLR camera που ανοίγει τα συστήματα της. Με λίγα λόγια ωραίος διακριτικός ήχος (το λέω γιατί ΚΑΙ για αυτό διάβασα παράπονα) που θα μπορούσε να γίνεται και τεχνητά από το ηχείο ως εφέ. Το πάνω με το κάτω μέρος της συσκευής είναι αρκετά αλλά όχι απόλυτα “συμπαγώς ενωμένα”. Μια μικρή κίνηση μισού χιλιοστού μπορεί να την κάνει, αλλά τίποτα που κάποιος να προσέχει. Μιλώντας για το μηχανισμό να πω ότι ΔΕΝ σηκώνεται η οθόνη σαν το TyTn II (μεγάλο παράπονο των κατόχων του, έναντι στο Pro), πράγμα που έτσι κι αλλιώς δεν θεωρούσα και τίποτα σπουδαίο και εξηγούμαι. Όταν θες να γράψεις ΔΕΝ βοηθά έτσι κι αλλιώς μια και δεν μπορείς να γράψεις έτσι κι αλλιώς (πρακτικά) με το πληκτρολόγιο ακουμπησμένο κάτω, αλλά κρατώντας το μηχάνημα στα χέρια και με τη χρήση των αντίχειρων. Σε αυτή τη στάση ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ η οθόνη σου έρχεται φάτσα και βολεύει παράλληλη με το πληκτρολόγιο. Σε άλλες χρήσεις (κάποιοι λένε “για όταν βλέπεις ταινία”), σιγά τα αυγά, στηρίζεις όλο το μηχάνημα σε γωνία κάπου.
Περνώντας στο πληκτρολόγιο αυτό καθέ αυτό, θα πω πρώτα το εξής: ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ένα πληκτρολόγιο τέτοιοι μεγέθους να είναι τόσο ουσιαστικά πρακτικό, αφού πραγματικά γράφω με το ίδιο (εεεε μικρό) rate λαθών όπως το desktop. Μιλάω σοβαρά! Μιλάμε για το πρώτο πληκτρολόγιο που σε αυτό το μέγεθος κατάφερε και να χωρέσει χωριστό number row (που εγώ θεωρώ must για μια συσκευή που τελικά είναι και τηλέφωνο ε).
Ο φωτισμός του είναι άσπρος (όπως και ότι ανάβει στη συσκευή γενικώς), εκτός από τα πράσινα δεύτερα functions των πλήκτρων. Πέρα από τα κλασικά πλήκτρα, έχουμε ΔΥΟ shift keys, ΧΩΡΙΣΤΟ CAPS (αν και δυο φορές το shift κάνει πάλι CAPS), TAB, full cursor keys, control (!), FN, SMS/MMS (καλεί την εφαρμογή), mail (επίσης), SYM και χωριστά LED για CAPS και FΝ (για να μη μπερδεύεστε). Δυστυχως ούτε εδώ υπάρχει “OK” και “Windows/Start”, ΟΥΤΕ τα δυο softkeys (που γενικά η συσκευή δεν έχει). Αλλά που να χώραγαν όλα.
Άλλη εργονομική γκρίνια που διάβασα ήταν ότι είναι δύσκολο να πατηθούν τα volume με ανοιχτό το πληκτρολόγιο (δηλ. τι θα κάνατε εσείς αν το σχεδιάζατε;…) Μια εργονομική ατέλεια που βρήκα εγώ είναι ότι εύκολα πατάς το power με το αριστερό σου χέρι όταν κρατάς ανοιχτό το μηχάνημα για να γράψεις (έπρεπε το power να είναι στο δεξί πάνω μέρος αντί το αριστερό ή στην άδεια δεξιά μεριά).
Αυτά με την εξωτερική περιγραφή.
Εσωτερικά τα πράγματα είναι γνωστά από τις δημοσιευμένες λίστες τεχνικών χαρακτηριστικών. Ένα δυνατό CPU με ένα αξιόπιστο ολοκληρωμένο chipset, άπλετη flashROM (η χαρά των cooks), η μεγαλύτερη RAM που έχουμε δει σε WM (επιτέλους πραγματικό multi-tasking), μια τρομερή VGA οθόνη, ένα πλήρες 3.5G τηλέφωνο, bluetooth 2.0+EDR με άπειρα profiles, ασύρματο δίκτυο b/g, (a)GPS, TV-out, g-sensor (μεταξύ διαφόρων sensors που δεν διαφημίζουν) κλπ.
Τι θα ήθελα όσο αφορά εξωτερικό και εσωτερικό hardware;
– Κάποιο αριθμό πραγματικών προγραμματιζόμενων hardware keys
– irDA (θα το λέω πάντα, δεν κατάλαβα γιατί καταργήθηκε σε όλα τα WM)
– VGA out αντί composite
– Ένα μικρό κομψό adaptor από το HTC-USB σε 3.5″ audio in/out (υπάρχει σαν accessory)
– 802.11n
– Windows/Start πλήκτρο
– USB-Host (άλλη μια τέλεια ιδέα που ποτέ δεν εξαπλώθηκε)
Όμως το σύνολο που παίρνει κάποιος με το Touch Pro, είναι απλά second to none.
Δεν έχω μετανιώσει ούτε ελάχιστα για την αγορά του.
Θα ακολουθήσει πιο “software + firmware oriented” άρθρο κάποια των ημερών.