Πρώτα από όλα, όμως το τι μου δίνει δικαίωμα να ΜΙΛΑΩ για τον Πειραιά:
Είμαι κανονικό “γέννημα θρέμμα” Πειραιώτης. Η κλινική που γεννήθηκα ήταν πάνω στο Πασαλιμάνι. Όλα τα σπίτια που έμειναν οι γονείς μου ήταν πάντα στο κέντρο του Πειραιά. Η μητέρα μου επίσης γέννημα θρέμμα Πειραιώτισσα (και Χατζηκυριακιωτισσα που λέει και το τραγούδι), Εννοείται πήγα σχολείο στον Πειραιά. Μένω στην Καστέλλα. Έχω δουλέψει (και) Πειραιά, ενώ έχω συνεργαστεί κάποτε σε σχέση με τη δουλειά μου (επίτηδες δεν θα διευκρινίσω πότε και γιατί) και με το δήμο. Ο γιος μου πηγαίνει στον Πειραϊκό (για πόσο ακόμα δεν ξέρω κύριοι του Πειραϊκού, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα συζήτησης).
Λοιπόν. Τον Πειραιά, τον έχω ζήσει, τον πονάω και με έχει σημαδέψει, αφού δεν υπάρχει περίπτωση να πήγαινα σε μέρος χωρίς θάλασσα. Έχω οραματιστεί για τον Πειραιά, γιατί όπως όλοι οι Πειραιώτες, ΞΕΡΩ τι θα μπορούσε να είναι ο Πειραιάς. Έχω δει άλλες “σπουδαίες” πόλεις και μου τη δίνει πραγματικά γιατί ο Πειραιάς μπορούσε να έχει για πρωινό πολλές από τις πιο διαφημισμένες.
Εννοείται ότι ο Πειραιάς ΔΕΝ είναι Αθήνα, δεν ανήκουμε σε αυτή, οι άνθρωποι είναι άλλοι (οι Πειραιώτες εννοώ). Ο Πειραιάς είναι άλλη διοικητική οντότητα με δικά του περίχωρα. Ποτέ δεν είχε κόμπλεξ να είναι “σαν Αθήνα” και τίτλους για να μην είναι “ριγμένος” σε σχέση με αυτήν (σαν κάποιοι γκούχου, βόρια, γκουχου γκούχου)…
Και για να το βάλουμε στην άκρη, ναι είμαι και γαύρος. Όπως οφείλει κανονικά να είναι γαύρος ή άλλη πειραϊκή ομάδα κάθε Πειραιώτης. Αλλά ας μην ξύνω τέτοιες πληγές. Είπα είμαι γαύρος, δεν είπα είμαι “Μαρινάκης” μη μπερδευόμαστε. Το λέω περισσότερο όχι για ποδοσφαιρική συζήτηση, αλλά λόγω της εμπλοκής του ΟΣΦΠ “πλαγίως” με τη δημόσια διοίκηση και για να πω ότι δεν έχει σχέση ότι είμαι γαύρος με το ποιος είναι τώρα δήμαρχος ή δημ. σύμβουλος.
Αφού πιστεύω δικαιολόγησα το ότι ΜΠΟΡΩ να μιλήσω για τον Πειραιά, πάμε παρακάτω.
Θεωρώ ότι ο Πειραιάς, όχι απλώς δεν είναι καλός δήμος, αλλά νομίζω είναι από τους χειρότερους πανελλαδικά. Όχι τώρα. Αλλά τα τελευταία 30 από τα 40 χρόνια που ζω σε αυτόν. Λέω 30 γιατί πριν δεν θυμάμαι, όχι γιατί δεν ήταν χάλια.
Κρατιέμαι και δεν γράφω για τα καλά. Ναι υπάρχουν. Για την ακρίβεια μόλις έσβησα δυο παραγράφους με “καλά” που μου… ξέφυγαν. Ο Πειραιώτης δεν μπορεί να μην πει καλά, γιατί τον αγαπάει τον Πειραιά. Όμως εδώ το θέμα είναι άλλο.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ να βλέπω τον Πειραιά να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Είχαμε την εσωτερική (διοικητική) σαπίλα, τώρα έχουμε και την κρίση.
Η φανταστική αγορά του Πειραιά (με την ιδιαιτερότητα – όπως και όλος ο Πειραιά, ως ανθρωπογεωγραφία – να έχει και την “χάι” αγορά και την “λαϊκή” αγορά του), έχει ένα σωρό κλειστά μαγαζιά. Κανείς δεν έχει βρει την λύση. Βλέπεις κεντρικούς δρόμους με ξενοίκιαστα, ενώ θυμάμαι την εποχή που ο “αέρας” ήταν από… διαμάντια. Είμαι σε στάση αναμονής (όχι εξαρχής τελείως αρνητικός ή εξαρχής τελείως θετικός – όπως οι περισσότεροι συν-δημότες μου) με τα έργα μετρό/τραμ που είναι σε εξέλιξη. Μακάρι να φέρουν την αλλαγή.
Το έλλειμμα του Πειραιά είναι οι άνθρωποι που εμπλέκονται με το δήμο. Από πάνω μέχρι κάτω με ελάχιστες εξαιρέσεις. Άλλοι είναι απλώς για χαστούκια. Άλλοι απλώς είδαν τι κάνουν οι άλλοι και τους έφαγε η λούμπα. Κάποιοι έχουν ένα όραμα, αλλά δεν βρίσκουν άκρη.
Είμαστε από τους δήμους με τα ακριβότερα δημοτικά τέλη. “Τρέφουμε” πολύ μεγάλη τεμπελοπαρέα βλέπετε.
Δεν θα ξεχάσω όταν η μάνα μου είδε υπάλληλο να μπαίνει στο δημαρχείο και να χτυπάει 15 κάρτες “ανύπαρκτων”.
Δεν θα ξεχάσω όταν έμαθα για τον (συχωρεμένο) δημοσιογράφο που έπαιρνε δυο χιλιάρικα το μήνα απλώς για να τον… παίρνουν τηλέφωνο (νομίζω ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗ ΒΔΟΜΑΔΑ ΚΙΟΛΑΣ!) για να… λέει τη γνώμη του σε σταθμό του Δήμου.
Δεν θα ξεχάσω ότι 11 χρόνια στην Καστέλλα, στο δρόμο του σπιτιού μου έχουμε δει οδοκαθαριστή πριν… 20 μέρες και όταν μαζεύουν χρήματα (μια χρονιά είχαν το ΘΡΑΣΟΣ να χτυπήσουν ενώ απεργούσαν για βδομάδες!…).
Η βρώμα ειδικά είναι ένα πράγμα που ο Πειραιάς πάσχει ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΑ. Δεν έχω δει κανένα δήμαρχο (και καμίας παράταξης) ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να καθαρίζει τον Πειραιά. Όχι μόνο το κέντρο! Εκεί που μένω, τα σκουπίδια στις άκρες του δρόμου είναι σαν τη λεωφόρο Σχιστού μετά το παζάρι.
Βλέπω το (δήθεν “βήτα”) Περιστέρι και ζηλεύω. Μπορείς να… φας από τα πεζοδρόμια.
Βλέπεις όμορφες πλατείες, ΚΑΘΑΡΕΣ, οργανωμένες.
Όλοι οι δήμαρχοι που πέρασαν “καθαρίζουν το δήμο”. ΤΙ ΛΕΤΕ ΡΕ ΓΕΛΟΙΟΙ. Έχετε δει καθαρό δήμο; Πηγαίντε καμιά βόλτα.
Μήπως οι δρόμοι; Έχω σκοπό να γυρίσω βίντεο γιατί πέρα από τα “περίχωρα Δημοτικού Θεάτρου” οι διοικούντες δεν βλέπουν ποτέ τι συμβαίνει.
Τρύπες-τάφοι και τρύπες-τάφροι. Βουναλάκια, μπαλώματα σε μπαλώματα. Υπάρχουν δρόμοι που χωρίς εντούρο ή 4×4 είσαι άξιος της τύχης σου. (αλλά φταίμε και εμείς, έπρεπε να τους είχαμε ΤΑΡΑΞΕΙ στις αγωγές).
Φυσικά κανείς υπεύθυνος. Ο δήμος φέρνει καμιά φορά ανά κάποια χρόνια και ξαναμπαλώνουν τις ίδιες τρύπες (και τα μπαλώματα γίνονται η νέα ανωμαλία στο οδόστρωμα που κανονικά θέλει ΟΛΟ άλλαγμα) και “καθάρισαν”. Συνήθως γίνεται το τελευταίο εξάμηνο πριν τις δημοτικές αυτό. Σύμπτωση θα είναι.
Μήπως τα αδέσποτα; Τον πατέρα μου σήμερα ΣΤΟ ΚΑΡΑΚΕΝΤΡΟ την πλατεία Κοραή, τον δάγκωσαν σκυλιά και “ευτυχώς” μόνο του άσκησαν το παντελόνι (!!!). Άνθρωπος που ήταν εκεί στη στάση είπε ότι πριν είχαν επιτεθεί σε εκείνον. Η γυναίκα μου έχει ακόμα τα σημάδια στο σώμα της, όταν ΑΓΕΛΗ της επιτέθηκε στο ΣΕΦ (more on ΣΕΦ later) στα καλά καθούμενα, ενώ πέρναγε ΜΑΚΡΙΑ τους με τον γιο μου τότε ακόμα στο καροτσάκι! Έπεσε πάνω στο καροτσάκι για να μην πάνε στο μωρό και ένιωθε τις δαγκωνιές. Πήγα και την πήρα με τα αίματα και πήγαμε απέναντι στο γνωστό ιδιωτικό νοσοκομείο (δεν ήταν να πάμε πιο μακριά), ενώ ευτυχώς έτρεξε ο πατέρας μου και παρέλαβε το μωρό. Μήνυση έγινε κατά παντός υπευθύνου (οι χαζοί δεν κάναμε και αγωγή) και μετά από χρόνια βρήκαν έναν κακομοίρη ανύπαρκτο (“αυτοφοράκια” πιθανά) για να του φορτώσουν την ευθύνη. Ίσως να είχε, ίσως όχι. Εξάλλου εκεί μέσα στο ΣΕΦ δεν βρίσκεις άκρη. Τα σημάδια επάνω της είναι ακόμα. Γυναίκα μεγαλωμένη μέχρι τα 18 της σε χωριό να έχει τώρα φοβία στα σκυλιά. Ο δήμος; “Δεν έχει ευθύνη”. Μια φιλοζωική πέρασε από εκεί και μάζευε σκυλιά, τα στείρωνε και τα ξαναάφηνε εκεί που τα βρήκε (!!! μπράβο ρε φωστήρες… ναι μη χαλάσετε τον… βιότοπο). Αλλά τα ζώα δεν φταίνε σε τίποτα. Τα ζώα οι άνθρωποι φταίνε.
Μια και μίλησα για το ΣΕΦ. Ένας χώρος για… πάρτι. Με ανευθυνοϋπεύθυνους μόνο. Τελευταία ήταν “υπεύθυνος” (χα ας γελάσω) γνωστός πρώην μπασκεμπολίστας που είδε φως και μπήκε (εξαργυρώνοντας και αυτός τα “κόκκινα” αισθήματα του Πειραιά που ήξερε και αυτός να πουλήσει). το ΣΕΦ ΣΑΠΙΖΕΙ. Το ΣΕΦ με τα γύρω του, θα μπορούσε να είναι ένα θαύμα. Έχει γίνει κατά καιρούς τσαντίρι. (άλλο θέμα αυτό, είμαστε πολύ φιλόξενοι τελικά) Βρώμα, οι χώροι χαλάνε όλο και περισσότερο. Ανεξέλεγκτη “φιλοζωία”. Μόνο σε εισαγωγικά φυσικά γιατί αν περνιούνται για φιλόζωοι όλοι αυτοί με τα τεράστια σκυλιά που μεγαλώνουν στην… βεράντα (και πάνε κάνα ΣΚ βόλτα μέχρι το ΣΕΦ), ή τα κάνουν όπου να ‘ναι (και στις παιδικές χαρές και τα γρασίδια που θα έπαιζαν τα παιδιά τους πχ.) μάλλον έχουν κάνει λάθος.
Φύλακα στο ΣΕΦ δεν έχω δει ποτέ. Μόνο έχω δει κατά περιόδους “υπεύθυνο” για τις μπάρες στην πίσω μεριά. Τώρα δεν έχει ούτε τέτοιο. Δεν υπάρχει και το “ΝΑΙ” εξάλλου για να κάνει χαρούλες σε μερικούς “πιο ίσους από τους ίσους” (που ήθελαν κάνα πιο πριβέ πάρκιν πχ.)…
Όπως είπα ο Πειραιάς έχει και ένα σωρό καλά (κατά κανόνα ΌΧΙ επειδή τα έκαναν διοικούντες, αλλά επειδή τα είχε έτσι κι αλλιώς). Αν ρωτήσετε Πειραιώτη πραγματικό, ξέρει μέσα του και θα σας πει χωρίς ίχνος υπερβολής ότι ο Πειραιάς θα μπορούσε να είναι η αντίστοιχη Νίκαια της Γαλλιάς ή Ριβιέρα ή και Μόντε Κάρλο ακόμα. Διαβάζω για την πιθανότητα F1 στην Δραπετσώνα (μάλλον θα διαβάζουν και τα εγγόνια μου για αυτή) και γελάω. Γελάω γιατί πράγματι θα μπορούσε, αλλά ποτέ δεν θα το πάρει κάποιος που να έχει έλεγχο σοβαρά.
Δυστυχώς δεν βλέπω πολύ καλό μέλλον στο δήμο που επί πλέον έχει και το χαρακτηριστικό ότι “γερνάει” σε υποδομές και κατασκευαστικά. Το κέντρο είναι γεμάτο παμπάλαιες πολυκατοικίες που όσο φεύγουν από αυτές οι παλιοί Πειραιώτες (ηθελημένα ή επειδή “αναχωρούν” μονίμως γενικότερα), αντικαθίστανται όχι από Πειραιώτες, αλλά από ξένους (δεν θα μπω στο θέμα ρατσιστικά, δεν έχω κάτι με τους περισσότερους από αυτούς τους ανθρώπους) από αυτούς που θα μαζευτούν 15 σε ένα διαμέρισμα για να ζήσουν. Με ανάλογη επίπτωση στην αγορά, στα έσοδα του (αρπάχτρα κατά τα άλλα) δήμου κλπ. Άρα δεν βλέπω φως.
Όμως μπορούσαμε να αρχίσουμε με τα θέματα ΒΡΩΜΑΣ και ΟΔΙΚΗΣ ΥΠΟΔΟΜΗΣ, που όλοι “πιάνουν” όταν εκλέγονται και δεν πιάνει κανείς τελικά. Εξαιρώ ξαναλέω τα 10 τετράγωνα γύρω από την πλατεία Κοραή. Αυτά που βλέπουν όταν κάνουν τις δήθεν λαϊκές βόλτες τους με τους χειροκροτάκηδες από πίσω.
Με τις υγείες μας.
Ευελπιστώ σε σχόλια όχι επίθεσης, ούτε συγκαταβατικά. Ευελπιστώ σε σχόλια ενθάρρυνσης. Δώστε μου φως στο τούνελ και ευχαρίστως να το δω.