Σιγά μην ήταν μόνο αυτά! Ο server είπα να κάνει ΜΠΟΥΜ!

Θεωρώντας ότι ό,τι έπαθα για το στήσιμο του ήταν αρκετό για να μην με χτυπήσει η “κατάρα νέων προϊόντων του NLS”, είπα ότι είχα “καθαρίσει”.

Ο server έπαιζε μια χαρά, torrents πέταγαν, sharing σε LAN και Internet, το Orb μου έκανε stream και την TV και την webcam μου…

Το μόνο που δεν είχε μπει ακόμα ήταν το parity του FlexRAID! Μπρρρρ.
Έστησα το σύστημα, έφτιαξε το πρώτο parity (έκανε όλο το βράδυ). Είπα είμαι οκ.

Μετά από μέρες είπα να το ξανακάνω sync (δεν είχα αρκετές αλλαγές στα data και έτσι δεν το είχα βάλει σε schedule). Ανακαλύπτω ότι το resync παίρνει ΠΟΛΥ περισσότερο από το αρχικό parity (!) σε βαθμό να συμφέρει να το ξαναφτιάξω από την αρχή! Φυσικά μη φυσιολογικό όπως παραδέχτηκε και ο δημιουργός του FlexRAID. Επίσης ακόμα και αυτό δεν κατάφερα να το κάνω γιατί κάποια στιγμή ανακάλυπτα ότι ο server έκανε reboot!

Εκεί ανακάλυψα… Ο server έκανε κάποιες φορές μέσα στην ημέρα reboot ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ!

Για να μην τα πολυλογώ (ή μάλλον να μην πολυγράφω :P), όλα δείχνουν τροφοδοτικό. Το τροφοδοτικό μου είναι 420W peak (και μάλλον μάρκας “Μ’Έκαψες” – δεν μπορώ να δω αυτή τη στιγμή), τι στιγμή που το PSU calculator μου έχει βρει ότι με τους δίσκους και τις κάρτες του server θέλω 421W όχι peak αλλά normal, μάλλον δεν είμαι οκ…

Μέχρι να τα σκεφτώ όλα αυτά (μόλις 1-2 μέρες)… χτυπάνε και τα δεδομένα του C: drive μου! (και ελπίζω μόνο αυτά) Ο server μου πια ΔΕΝ bootάρει!

Έψαχνα για budget τροφοδοτικό αλλά όλοι με ταρακούνησαν… ειδικά για δουλειά 24/7 και με δίσκους με data, το ακριβό είναι φτηνό και το φτηνό ακριβό. Έτσι παράγγειλα ένα Corsair 650W για να έχω (μάλλον) το κεφάλι μου ήσυχο. Πέντε χρόνια εγγύηση, certified 80%+, active-PFC, πολλές SATA και Molex πρίζες για να μην βάζω splitters… Το κακό είναι ότι θέλει μια βδομάδα να έρθει.

Ας ελπίσουμε τώρα να μην έχουν χτυπήσει δίσκοι με data και να μην φταίει (και) τίποτα άλλο.

Αφού έρθει (και αφού διαπιστώσω ότι δεν φταίει τίποτα άλλο), πρέπει να αποφασίσω τι θα κάνω. Δυστυχώς το WHS δεν έχει repair (!). Έχει ένα είδος reinstall που σου συντηρεί το pool (το ξαναχτίζει ουσιαστικά), αλλά το ίδιο το λειτουργικό είναι πάλι παρθένο – άρα όλα τα add-ins και software που είχα βάλει… ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ!

Μια και το reinstall είναι τόσο… βίαιο, αναρωτιέμαι αν πρέπει να προχωρήσω σε clean install. Τι χάνω και τι κερδίζω με αυτό;

Το τι χάνω είναι απλό: Τα data μου ΔΕΝ αναγνωρίζονται και πρέπει ουσιαστικά πάλι να αρχίσω μεταφορά δίσκο-δίσκο (έστω και NTFS-2-NTFS αυτή τη φορά)!!!

Τι κερδίζω; Θα μπορέσω να κάνω ένα trick που θα έχω επιτέλους system partition μεγαλύτερο από 20GB. Βλέπετε με το WHS ένα απλό Partition Magic δεν αρκεί γιατί μπορεί να μπερδέψει τον WHS. Πρέπει να γίνει το partition resize ΜΟΝΟ σε συγκεκριμένο step του αρχικού setup – δηλ. σε ένα από τα reboots, να τρέξει το Partition Magic (ή παρόμοιο) και ουσιαστικά το WHS να βρεθεί “προ τετελεσμένου” με ένα system partition μεγαλύτερο και ένα data μικρότερο (στον πρώτο δίσκο).

Γιατί αυτό είναι σημαντικό; Είναι απλό. Στο προηγούμενο setup, ΜΕ ΤΡΙΚ κατάφερα να έχω 8GB ελεύθερα στο C:. Μόνο 8GB. Αν βάλουμε ότι: το page file το έβαλα στο D: (και το έκανα 4GB σταθερό), το Windows Search 4.0 index το έβαλα και αυτό στο D: (6.5GB!) και το Outlook PST και αυτό ήταν στο D: (1.5GB)… καταλαβαίνουμε ότι με 20GB σύστημα απλά δεν χώραγε τίποτα.

Σκέφτομαι λοιπόν την πίκρα της μεταφοράς των δεδομένων (τουλάχιστον δεν είναι πια χειρωνακτική διαδικασία – αν και θα γίνει δίσκο δίσκο, αυτό δεν το γλυτώνω), αλλά αξίζει και τον κόπο το να έχω ένα system 40-50-60GB.

Γνώμες δεκτές.

Well Papa Smurf are we there yet?

Οι μεταφορές με πολύ υπομονή τελείωσαν.

Το Outlook επέστρεψε, το Orb εγκαταστάθηκε και άρχισε να παλεύει με το Windows Search 4.0 για το indexing των αρχείων. Το δεύτερο το σταματάω όποτε μπορώ.

Σήμερα ξεκίνησα (είχε και αυτό το ζόρι του) ένα αρχικό parity για να ησυχάσω λίγο γιατί ο ένας 500άρης (από αλλού το περιμένεις από αλλού σου έρχεται) ήδη έχει οδηγήσει σε πάνω από λίγα chkdsk (χωρίς πάντως να βρίσκεται κάποιο θέμα), χωρίς να ξέρω ακριβώς γιατί… Χμμμμ…

Αφού τελειώσει το parity (φτου φτου), θα ανοίξω το μηχάνημα να δω αν είμαι οκ καλωδιακά με αυτό το δίσκο. Χαίρομαι που έχω το κατάλληλο add-in και έχω ουσιαστικά “σχεδιάσει” που είναι ο κάθε δίσκος στο μηχάνημα και δεν θα ψάχνομαι (με 11 δίσκους δεν είναι και εύκολο να παίξεις α μπε μπα μπλομ).

Το σύστημα παίζει αρκετά καλά, αλλά δεν είναι fully on-duty ακόμα αφού θέλω να τελειώσουν indexing κλπ. που ρίχνουν το performance. Μπόρεσα πάντως και να ακούσω το MP3 μου και να δω photos και να δω την webcam μου αλλά και την… TV μου με streaming μέσα από το Internet.

Τα τελευταία βήματα που μένουν είναι το scheduling κάποιων πραγμάτων πχ. ένα τρόπο να γίνεται copy το outlook PST (που όμως το κρατά κλειδωμένο το ίδιο το outlook) ή το resync του parity.

Επίσης να φροντίσω να ξαναμπούν online τα seeds μου των torrents (emulation stuff για να μην ψάχνεστε).

Κατά τα άλλα είμαστε ήδη οκ.

Μου βγήκε λίγο το ελαιόλαδο, αλλά με πολύ λιγότερο ζόρι, έχω πολύ περισσότερο functionality από ότι είχα με το limited-Slackware box μου.

(να μην έχει πρόβλημα και ο δίσκος μου τώρα και μια χαρά θα είμαστε)

Ευχαριστώ όλους για την προσοχή σας. Δέχομαι δωρεές για αγορά επιπλέον δίσκων 2TB.

NAS progress (5)

Βήμα 27.

Αυτά τα βήματα (μαζί με το επόμενο) είναι απλά περίοδοι μεγάλης υπομονής (transfers 6, 7, 8, 10, 12 ωρών). Θα έχω τελειώσει μέχρι αύριο.

Τα αρχικά συνολικά 32 βήματα όπως είπα στην ενημέρωση #4, δεν θα είναι 32 τελικά αλλά παραπάνω. Μάλιστα στην λίστα της ενημέρωσης #4 να προσθέσω και ένα ημερήσιο scheduled copy του PST του outlook από έξω από το pool, μέσα στο pool, εξασφαλίζοντας έτσι ότι δεν θα έχω να κάνω με κλειδωμένο αρχείο.

Επίσης έξω από το pool (αλλά μέσα στον πρώτο data δίσκο), θα είναι τα unfinished torrents (επειδή θα αλλάζουν συνεχώς) και μόνο τα ολοκληρωμένα προς seeding θα είναι μέσα.

Νομίζω μετά από αρκετή ταλαιπωρία μου χρωστάει να πάει καλά.
Κρίνοντας από την… μεγάλη μου τύχη σε όλη μου τη ζωή σε ότι αφορά σχεδιασμούς, θα με είχε σαφώς “χαλάσει” να είχα φτάσει στο βήμα 27 χωρίς προβλήματα (!). Θα σήμαινε πολύ απλά ότι θα τα είχα μετά τα προβλήματα.

NAS progress (4)

Βήμα 24. Ναι μόλις ένα από το προηγούμενο post, αλλά έτσι θα είναι λογικά μέχρι το τέλος. Ένα με δυο βήματα τη μέρα. Θα πάρει κάποιες μέρες αλλά, ε λογικό, μένουν σχεδόν 1.9TB να μετακομίσουν.

Επιτέλους έχουμε “ροή”. Κάνω mount δίσκο στο Mint, μεταφέρω, στο κενό του pool (είτε κατά τη διάρκεια της νύχτας, είτε όσο είμαι στη δουλειά μου), βγαίνω από το Mint, προσθέτω το δίσκο στο pool και πάμε στον επόμενο. Μετά από αυτόν το δίσκο που μεταφέρω τώρα, μένουν άλλοι τέσσερις.

Όμως τα μηχανήματα είναι μαζεμένα, καθαρά κλπ.

Άλλες δουλειές που περιμένουν να γίνουν αφού τελειώσει η μεταφορά:

  • Σβήσιμο κάποιων misc αρχείων συνολικά από το pool.
  • Εγκατάσταση FlexRAID και κατασκευή parity (επιτέλους, για να ησυχάσω για την ασφάλεια των δεδομένων).
  • Προσπάθεια εγκατάστασης του FlexRAID WebUI ως service και scheduling των resync κλπ.
  • Ρύθμιση (και ανάκτηση από το backup) του Outlook.
  • Εγκατάσταση του Outlook WHS plug-in.
  • Εγκατάσταση και ρύθμιση του Orb.
  • Φόρτωμα και seeding των ολοκληρωμένων μου torrents.

Δεν είναι και λίγες δουλειές, αλλά τίποτα που να ξεπεράσει το επόμενο ΣΚ (μαζί με τη μεταφορά των υπόλοιπων δεδομένων που θα πάρει τη βδομάδα σχεδόν).
 Το βασικό ήταν ότι φτάσαμε στη ροή μεταφοράς δεδομένων. Τα άλλα είναι (μπροστά στα πρώτα βήματα) εύκολα. Ήδη έχω βάλει όλα τα άλλα add-ins που χρειάζομαι και παραμένει το ένα που ανέφερα.

Άντε με το καλό…

NAS progress (3)

Αυτό το άρθρο το γράφω μέσα από το WHS μου.

Είμαι πια στο βήμα 23. Μάλλον πρέπει να πω, είμαι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ στο βήμα 23.

Μέχρι στιγμής επιβεβαιώνεται ο κανόνας του “σχεδίασε λεπτομερώς, ώστε να γίνουν όλα κάπως αλλιώς”.

Πρώτα από όλα όπως φάνηκε από το προηγούμενο post, δοκιμή με “ασφαλές” unRAID, τέλος. Ήμουν ήδη στο point of no turning back. Έπρεπε οι δίσκοι να μπουν στο WHS και να τους δουν τα Windows.

Πριν φτάσουμε στην αποσυναρμολόγηση, ακόμα και με κλειστό το unRAID, ξεκίνησα πάντως τη δοκιμή όπως τη σχεδίαζα με έναν μόνο δίσκο ReiserFS.

Το tool πράγματι είδε το δίσκο…

…Τι νομίζατε αυτό ήταν;
Ανακαλύπτω ότι το σύστημα αυτό ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ FILENAMES ΚΑΙ FOLDER NAMES! Γράφω ένα mail (χωρίς να περιμένω να γίνει κάτι αφού είχε σταματήσει να αναπτύσεται εδώ και χρόνια) στον author των rfstools και ψάχνω για εναλλακτικές λύσεις.

Εκεί εκτίμησα ότι έφτιαξα το σύστημα σε σχετικά ισχυρό μηχάνημα με υποστήριξη virtualization από το CPU.

Στήνω λοιπόν πάνω στο WHS ένα virtual machine με linux (Mint για την ακρίβεια, η νέα μου συμπάθεια, ως Ubuntu fan), βρίσκω και την πατέντα για να δει τον physical δίσκο το virtual machine και πράγματι… βλέπω το ReiserFS volume μια χαρά! Κάνω και την μεταφορά μια χαρά και στο τέλος της προσθέτω και τον αδειασμένο δίσκο στο pool του WHS!

Τα πράγματα άρχισαν να φαίνονται καλύτερα… Επόμενο βήμα, η πραγματική αποσυναρμολόγηση των δυο μηχανημάτων, η αλλαγή των motherboards, η προσθήκη των καρτών κλπ. …και κερασάκι σε αυτά (ένα κερασάκι μεγαλύτερο από την τούρτα), ξαναοργάνωση των καλωδίων πίσω από την πλάτη των PC, που έχει να γίνει γύρω στα έξι χρόνια (!)… Σκεφτόμουν ότι ένα κατσαριδοκτόνο καλό θα ήταν (ευτυχώς δεν χρειάστηκε).

Όλα αυτά μου έφαγαν δυο μέρες.

Φτάνουμε μετά από αυτά στα βήματα 21-23… Εκεί έφαγα όλη μου τη μέρα όμως (οκ, σε ώρες λιγότερο από τη μισή, αλλά τέσπα, πολύ).

Ανακαλύπτω με χαρά ότι τα Windows (μετά από κάποια ταλαιπωρία να μπουν οι drivers, αλλά αυτά είναι ανθρώπινα… εννοώ, είναι “παραθυρικά”), πράγματι μου δείχνουν ότι έχω έντεκα δίσκους.

Φυσικά μόνο οι τέσσερις είναι στο pool, και μένουν να μεταφερθούν data από τους υπόλοιπους έξη (ο έβδομος είναι ο πρώην parity οπότε απλά θα προστεθεί στο pool).

Που έφαγα όλη την μέρα; Εν συντομία, αν μπορεί κανείς να πει αυτή τη λέξη για αυτό το άρθρο, πάντως πράγματι περιληπτικά διηγούμαι μια ιστορία τουλάχιστον 20 reboot του virtual machine, 5-6 reboot το physical machine, δυο φορές αλλαγή καλωδίων μεταξύ τους, δοκιμή με live CD linux (για να εξαλείψω το να φταίει το virtual machine)… …εν συντομία λοιπόν, ανακαλύπτω ότι δυο από τους δίσκους ΔΕΝ τους βλέπει το linux! ΟΥΨ! Τώρα; Ο ένας δίσκος (ο μικρός, 320GB) ήταν γεμάτος με δευτερεύων υλικό, αλλά ο άλλος ο 750GB είχε και γύρω στα 550GB ΠΟΛΥ σημαντικό υλικό που ανάμεσα του υπήρχε και προσωπικό non-recoverable υλικό!

Κάνω μια ερώτηση μπας και με βοηθήσει κανένας συνάνθρωπος από το unRAID forum και με εντυπωσιάζει ότι μου απαντάει ο… Tom (που η εξαφάνιση του είναι από τους λόγους που φεύγω από τη λύση αυτή)… Πιθανά η απάντηση του ήρθε ΑΚΡΙΒΩΣ ώστε με τον τρόπο του να “μου την πει” για τα σχόλια μου περί αδιαφορίας του. Καλή πολιτική, one point for Tom. Η βοήθεια του πάντως δεν μου πρόσφερε τίποτα. Εντωμεταξύ εγώ, έψαξα και έκανα test του προβληματικού δίσκου (με τον ένα από τους δυο, τον πιο ασήμαντο, πειραματιζόμουν), όπου το test έδειξε ότι το filesystem και τα αρχεία ήταν πράγματι μέσα μια χαρά!

Γιατί λοιπόν δεν γινόταν mount;
Εκεί λοιπόν χαίρομαι που έχω μια ιδέα από linux και πάω και κάνω με το χεράκι μου mount το δίσκο (μέχρι εκείνη τη στιγμή δοκίμαζα το automount που γίνεται από το desktop του Linux)… και… ΓΙΝΕΤΑΙ mount!

Ανακαλύπτω τότε ότι οι δυο προβληματικοί δίσκοι, δεν ήταν προβληματικοί, αλλά inaccessible για λόγους security (είχαν λάθος attributes ως δίσκοι!), οπότε ένα απλό “chmod -R 777 *” τα έφτιαξε όλα!
Εκεί το μπαλάκι πέφτει στο unRAID… τι άραγε “feature” οδήγησε αυτούς τους δυο δίσκους (και μόνο αυτούς) να είναι έτσι;

Με όλα αυτά φτάσαμε στο τώρα. Αυτή τη στιγμή ο πρώην parity είναι μέρος του pool και ο άλλος 750GB ρίχνει τα δεδομένα του στη μαύρη τρύπα (μέσω του virtual Mint βέβαια). Ώστε μετά να προστεθεί και αυτός μετά στο pool.

Δηλαδή βήμα 23.

Μετά αρχίζει το party με τους υπόλοιπους πέντε δίσκους και μετά αρχίζουν τα επιπλέον add-ins (και λοιπό software) του WHS (έχουν μπει μόνο τα βασικά για να δουλεύω άνετα).

NAS progress (2)

Βρίσκομαι στο βήμα 11.
Όμως για να φτάσω στο 11, πολλά άλλαξαν, πολλά με ταλαιπώρησαν.
Έχοντας μεταφέρει κατά τη διάρκεια της ημέρας τα περιεχόμενα του ενός IDE 320GB (του #6) σε έναν από τους αχρησιμοποίητους SATA 320GB με επιτυχία (βήμα 5), τον αφαιρώ και ετοιμάζομαι να βάλω το σύστημα να δουλέψει, ώστε να φτιάξει νέο parity και να είναι όλα οκ σαν να μην έγινε τίποτα.
Χα. Έτσι νόμιζα. Η ιστορία αυτή μου έφαγε όλο το απόγευμα. Μετά την αλλαγή, άρχισε να μην βλέπει τον ένα SATA 750GB (και μάλιστα αυτόν με τα data, όχι τον parity). Άλλαξα καλώδια, ανακάτεψα κούνησα… Με τα πολλά διαπιστώνω ότι λογικά ο on-board 2ος SATA controller (Promise), αποφάσισε να τα ψιλοπαίξει. Αυτό είναι βέβαια καλό γιατί το τελευταίο που θα ήθελα θα ήταν να τα παίξει ο μεγαλύτερος δίσκος με τα data ακριβώς τη στιγμή που δεν έχω parity! Δείχνει ότι δεν είναι έτσι (100% σίγουρος ακόμα δεν είναι – θα δείξει).
Αυτό άλλαξε κάποια βήματα αφού το unRAID τελικά βγήκε ΗΔΗ off-line και απλά περιμένει με σιγουριά πια να πάμε σε μεταφορά δεδομένων ανά δίσκο. Το μηχάνημα άρχισε να μου λέει “δεν θέλω άλλο unRAID” μάλλον. Πριν περίπου ένα μήνα, σταμάτησε να παίζει το on-board τρίτο IDE bus (ναι ΤΡΙΑ IDE bus είχε και τέσσερα SATA, ήταν άριστο motherboard στην εποχή του). Από τότε σταμάτησα να χρησιμοποιώ cache disk και άρα ότι έγραφα στο unRAID ήταν της υπομονής. Πολλές οι ενδείξεις του “φύγε!”.
Το πρώην Server 2008, άρχισε να… αλαφραίνει, έβγαλα μια PCI USB κάρτα, ένα κουτάκι 5.25″ με flash memory slots (που ευτυχώς έχω και τη μαύρη φάτσα του και θα το βάλω στο καλό μου PC), βγήκαν τα δυο DVD-R… το ένα έγινε USB μια και ανακάλυψα στη ντουλάπα μου ένα ξεχασμένο 5.25″ enclosure USB/IEEE1394 και με audio-out παρακαλώ (!)… Αλλά φυσικά ούτε αυτό έμελλε να προχωρήσει “έτσι απλά”, μια και το IDE καλώδιο ήταν μασημένο, ενώ το DVD-R που έβαλα δεν έχει τρύπες για βίδες από την κάτω μεριά οπότε θα είναι απλά “φορετό”.
Το μόνο που έγινε αναίμακτα (ΟΠΩΣ ΔΕΙΧΝΕΙ) είναι η αλλαγή της VGA με το HTPC μου (ανέβηκε κατά μια γενιά αλλά δυστυχώς απέκτησε κάρτα με ανεμιστήρα).
Αυτή τη στιγμή στήνεται το WHS και ευελπιστώ σήμερα να φτάσω μέχρι το βήμα 15. Ας ευχηθούμε το ReiserFS tool για Windows ότι θα δει τους δίσκους γιατί ΕΚΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΡΙΖΟΜΑΙ!

NAS progress

Πήρα την απόφαση χτες να κάνω ένα ξεκίνημα στην επίπονη διαδικασία… Θα ενημερώνω που βρίσκομαι κάθε τόσο…

1) Μεταφέρω στο unRAID ότι δεδομένα θέλω να κρατήσω από το server 2008.

Αυτά τελείωσαν χτες “σχετικά” αναίμακτα. Έγιναν νέες μεταφορές προς το unRAID (αλλά και καθαρισματάκια, οπότε τελικά ήρθα μια η άλλη) και κάποιες προς δυο δίσκους εξωτερικούς που τους έχω περίσσεμα. Έναν 2.5″ 120άρη που είναι μια χαρά ΟΤΑΝ θέλει το enclosure του να δουλέψει. Εκεί πήγαν περί τα 30GB και ανακάλυψα ότι ήδη μέσα έχω κι άλλα… backup. Η πίκρα (και εκεί πάει το “σχετικά”) ήταν ένας 3.5″ 80άρης που μάλλον τον έχω σε enclosure γιατί βαριόμουνα να τον πετάξω. Αρχίζω 50GB move (ήθελα και move τρομάρα μου, σαν n00b) προς αυτόν… Μετά από πολύ ώρα, ανακαλύπτω ότι σέεεεεεερνεται και έχει μεταφέρει μόνο 1GB. Ευτυχώς είχα μια φώτιση και το σταμάτησα οπότε έστειλα αυτά τα ~49GB στο unRAID (πολύ γρηγορότερα το δίκτυο από το local  connection του 80άρη). Είπα λοιπόν να πάρω και το 1GB που είχε πάει επάνω του… ΠΩΠΩ τι πέρασα… έκανε disconnect και reconnect ανά κάποια δευτερόλεπτα… μετακινούσε λίγα αρχεία, σταμάταγε… ξανά πάλι… αυτό πήρε 1-2 ώρες! Φυσικά δεν θα είχα ασχοληθεί αν δεν είχα μέσα στο 1GB και κρίσιμες φωτό (μπέμπης, εξωτερικό κλπ.) που δεν είχα αλλού. Είχα και έχω NAS και έχω ξεχασμένα δεδομένα εκτός NAS τόσο καιρό! Ευτυχώς με πολύ ζόρι κατάφερα να σώσω τα critical (αλλιώς θα έπρεπε να ψάχνω για undelete από τον αρχικό δίσκο).

2) Φυλάσσω (βασικό) όλες τις ρυθμίσεις/rules κλπ. του Outlook!

Αυτό δείχνει πράγματι αρκετά αναίμακτο. Τα rules έγιναν export και τα PST είναι έτσι κι αλλιώς φυλαγμένα. Το πρόβλημα (όχι θανάσιμο) ήταν τα mail accounts, αλλά “βρήκα” ένα Outlook Backup πρόγραμμα και μάλλον είμαι οκ (θα φανεί στο restore). Τα passwords/favorites μου, ας είναι καλά το xmarks…

3) Αλλάζω τον unRAID server από την έκδοση που τρέχει τώρα (αλλά επιτρέπει torrent client κ.α.) στην τελευταία beta όπου όμως βλέπει τον PCI SATA controller μου που τώρα έχει δυο 320GB δίσκους που… κάθονται (πράγμα που τελικά θα βοηθήσει).

4) Προσθέτω τον ένα (ο άλλος δεν μου χρειάζεται).

Αυτό έγινε μια χαρά. Τον δεύτερο δίσκο τον έβγαλα και από το καλώδιο του για να μην έχουμε μπερδέματα, έτσι είδε τον ένα. Με πήγε πίσω χρονικά όμως γιατί είχα ξεχάσει ότι το unRAID θέλει ΠΡΩΤΑ να μηδενίζει (όχι φορμάρει, μηδενίζει) όλο τον δίσκο, πράγμα που το άφησα να γίνει το βράδυ. Το πρωί περίμενα να είναι online, αλλά ήθελε ΚΑΙ επόμενο βήμα, όλα αυτά ΜΟΝΟ από web και όχι από το console (βρε θα φύγει και θα πει και ένα τραγούδι). Ήθελε να γίνει και format (quick πια) ώστε να μπει online. Έτσι…

5) Μεταφέρω όλα τα δεδομένα από έναν από τους 320GB IDE σε αυτόν που πρόσθεσα.

…Το πρωί σήμερα πια, ξεκίνησε το βήμα 5. Το απόγευμα θα δούμε που βρισκόμαστε.

6) Αφαιρώ όλες τις εξαρτήσεις του unRAID από τον συγκεκριμένο IDE.

Έχει γίνει και αυτό εν μέρη, μια και το share που βρισκόταν στο δίσκο που θα βγάλω (τον 5), ήδη έχω πει στο unRAID να το ψάχνει στον νέο δίσκο 8. Όταν γίνει η μεταφορά, θα σταματήσω το array, θα πω στο unRAID ότι ο δίσκος 5 δεν είναι μέρος του array, θα κλείσω το μηχάνημα, θα βγάλω το δίσκο (βήμα 7 παρακάτω) και θα το ξανανοίξω ώστε να ξαναφτιάξει parity που να μην περιλαμβάνει το δίσκο 5 μέσα. Εκεί θα αρχίσει παράλληλη διαδικασία στο άλλο μηχάνημα (πριν το ξεχαρβαλώσω).
Will keep you posted.

NAS or Something Like That, Version 2, Part I, addendum of the addendum

Δεν γράφω για Part II, γιατί ευελπιστώ ότι αυτό το Part II θα αφορά το μηχάνημα στημένο.
Θα υπάρξει πιθανά ένα post που θα αναφέρει σε ποιο βήμα είμαι από τα 30+ που απαρίθμησα (αν και πιθανότερα αυτό να γίνει facebook ή twitter tag) και μετά το Part II που θα μιλά πια όχι για θεωρεία αλλά για πράξη.
Αυτό εδώ το addendum μοναδικό σκοπό έχει να δείξει το πως θα καταλήξει το συγκεκριμένο μηχάνημα αν όλα πάνε όπως σχεδιάζω:

Quasar Ultimate NG
Hardware:
  • intel 945 chipset
  • intel Core2Duo 6600 2.4GHz CPU
  • 2GB DDR2 RAM
Storage:
  • Capability:
    • 12x 3.5” drive bays
    • 1x IDE bus (2 disks)
    • 4x on-board SATA2 busses
    • 2x SATA busses (PCI card)
    • 2x SATA2 busses (PCIe card)
    • 1x IDE bus (2 disks, PCIe card)
    • Maximum theoretical capacity (with current busses, using parity): 16TB
    • Maximum theoretical capacity (full SATA2, using parity): 22TB
  • Currently Populated:
    • 2x 750GB SATA2 (one for parity use)
    • 2x 500GB SATA2
    • 3x 320GB SATA2
    • 4x 320GB IDE (-20GB OS)
    • Declared current capacity: 3970GB (3.9TB)
OS and software:
  • Windows Home Server with Power Pack 3 (beta)
  • Major Add-Ins and Services
    • FlexRAID (data parity system) – Web Interface
    • Orb (uPnP/DLNA/web media server) – Web Interface
    • uTorrent (torrent client) – In WHS console via add-in
    • Backup system for other computers – WHS
    • Outlook (as mail aggregator) – In WHS console via add-in (or thinking of just putting it in a virtual machine to make it more portable)
    • Webcam based security system – Via add-in and/or Orb
    • Live TV stream server (using Hauppauge WinTV PCI) – Via Orb
    • VirtualBox (virtual machine server) – Access with RDP
    • GridJunction (UPS manager for server and clients) – Add-in
    • LightsOut (server and client uptime manager, schedule based) – Add-in
Planned Upgrades:
  • Windows Home Server 2 (“Veil” – 64bit system)
  • More RAM (when on 64bit system)
  • FlexRAID Live!
  • Larger disks
Αυτά. Νομίζω αρκετά “πλουσιότερο” σύστημα από πριν, που πραγματικά αξίζει να μένει ανοιχτό.
Κατά τη γνώμη μου, από τόσα features έπρεπε να ΞΕΚΙΝΑΝΕ οι servers της Microsoft. Αυτή τη στιγμή ο WHS έχει 1-2 features που δεν έχει καν ο Windows Server 2008 R2 (και σε μια μικρή εταιρία θα ήθελε να τα έχει)…

NAS or Something Like That, Version 2, Part I, addendum

Λοιπόν, όπως έγραψα σαν σχόλιο στο προηγούμενο άρθρο μου, βρήκα και τον τρόπο να κάνω το μηχάνημα και media server (uPnP/DLNA με transcoding κλπ.).
Αυτό μεγάλωσε τις απαιτήσεις προς το μηχάνημα.
Μέσα σε αυτά άρχισα να βλέπω ότι το μηχάνημα αυτό (ένας μια χαρά Windows Server 2003), αν ήταν αρκετά ισχυρό θα μπορούσε να εξυπηρετήσει και άλλες ανάγκες, όπως την ανάγκη του να έχω ένα “mail aggregator” (δεν λέω mail server γιατί απλά θέλω να είναι ένας client που μαζεύει όλα τα accounts μου), αλλά και την επιθυμία να έχω έναν συμπαθητικό Virtual Machine Server!
Όλα αυτά ξεφεύγουν από την κλίμακα ενός παλαιού Pentium 4 (έστω και στα 3.2GHz με Hyper-Threading, με 2GB RAM που είναι ο unRAID μου).
Εκεί άρχισαν να μου μπαίνουν “μαμούνια” για κάτι πιο δραστικό (από το ήδη δύσκολο έργο του να μετατραπεί αναίμακτα ΜΕ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ο unRAID σε WHS)…
Πέρα από το NAS μου, έχω ένα HTPC στο σαλόνι μου, αρκετά σύγχρονης τεχνολογίας (Core2), αλλά και άλλα δυο μηχανήματα “γραφείου”. Εδώ είναι το… κόλπο. Το ένα μηχάνημα του γραφείου μου είναι ένα Core2Quad με 2 καλές VGA σε SLI, Windows 7 Ultimate κλπ. Αυτό το μηχάνημα θεωρητικά το είχα μόνο για gaming (πότε τρομάρα σου;…) και πράγματα απαιτήσεων (πχ. Photoshop και τέτοια). Το άλλο μηχάνημα, επίσης σύγχρονης τεχνολογίας (Core2) αλλά πιο αδύναμο, πολύ πιο ισχυρό πάντως από το P4, με Windows… Server 2008 (είναι η δουλειά μου και έπρεπε να έχω τριβή), το οποίο είχε αναλάβει το δύσκολο έργο του να είναι το main workhorse μου. Εκεί έρχονται τα mail μου, γίνεται το activesync μου κλπ. Θεωρητικά είχε φτιαχτεί πριν φτιάξω τον χωριστό file-server, ώστε ΑΥΤΟ να είναι το μηχάνημα που θα μένει ανοιχτό (torrents, mail aggregation κλπ.). Όταν μπήκε ο NAS και όταν έβαλα τα (ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ) Windows 7 στο “καλό” μηχάνημα, αυτό εδώ άρχισα να το ανοίγω όλο και λιγότερο.
Πήρα λοιπόν την μεγάλη απόφαση… Αυτό το μηχάνημα θα καταργηθεί! Ένα μηχάνημα λιγότερο στα πόδια μου (κυριολεκτικά) και ένα πολύ ισχυρότερος NAS (που Ο Θεός να τον κάνει NAS με όσα θα κάνει)!
Ένα μηχάνημα έτοιμο για τις αυξημένες απαιτήσεις, έτοιμο και για το επόμενο WHS που θα είναι 64bit (βασικά και ο P4 μου είναι 64μπιτη σειρά), με PCI και PCIe (που χρειάζεται για σοβαρές SATA2 κάρτες).
Αυτό βέβαια οδηγεί σε ένα migration plan σαφώς πιο πολύπλοκο. “Χαρίζει” όμως έναν επιπλέον (μικρό πάντως, 320GB) δίσκο για το NAS. Χρειάζεται και επιπλέον μια κάρτα IDE/SATA όμως (βρήκα μια PCIe 1xIDE+2xSATA2+2xeSATA2) μια και αυτό το μηχάνημα έχει ένα IDE bus λιγότερο (άρα θα έπρεπε να θυσιάσω δυο IDE δίσκους από το NAS) αλλά και έναν επιπλέον SATA που δεν θα είχε bus να μπει… Με αυτή την κάρτα λύνω το θέμα ΣΥΝ είμαι έτοιμος για τον τελευταίο μου δίσκο πριν αρχίσω αντικαταστάσεις (έχοντας αισίως φτάσει στους 11 δίσκους σε κουτί που χωράει 12).
Για… γούστο θα αναφέρω χοντρικά τη διαδικασία. Για τους PCάκηδες αυτό είναι “ελαφρύ διάβασμα”, για τους άλλους ανυπόφορο κείμενο. Φυσικά δεν είναι πράγματι για γούστο (δεν θα έγραφα όλα αυτά για πλάκα) αλλά το παρακάτω θα είναι το πραγματικό guideline μου για το migration:
1) Μεταφέρω στο unRAID ότι δεδομένα θέλω να κρατήσω από το server 2008.
2) Φυλάσσω (βασικό) όλες τις ρυθμίσεις/rules κλπ. του Outlook!
* Σε αυτό το σημείο το Server 2008 μηχάνημα είναι έτοιμο να “πεθάνει” αλλά πριν γίνει αυτό πρέπει να γίνουν βήματα στο άλλο. *
3) Αλλάζω τον unRAID server από την έκδοση που τρέχει τώρα (αλλά επιτρέπει torrent client κ.α.) στην τελευταία beta όπου όμως βλέπει τον PCI SATA controller μου που τώρα έχει δυο 320GB δίσκους που… κάθονται (πράγμα που τελικά θα βοηθήσει).
4) Προσθέτω τον ένα (ο άλλος δεν μου χρειάζεται).
5) Μεταφέρω όλα τα δεδομένα από έναν από τους 320GB IDE σε αυτόν που πρόσθεσα.
6) Αφαιρώ όλες τις εξαρτήσεις του unRAID από τον συγκεκριμένο IDE.
7) Τον αφαιρώ.
8) Ανοίγω πάλι το μηχάνημα και του λέω να ξαναυπολογίσει το parity του (ένα βήμα ίσως περιττό αλλά θα επιτρέψει να έχω μέχρι αρκετά αργότερα ένα λειτουργικό unRAID με δεδομένα που λειτουργούν για πιθανότητα ανάγκης ή… επιστροφής).
* Σε αυτό το σημείο έχω έναν άδειο IDE 320GB στο χέρι και ένα unRAID server που εξακολουθεί να είναι λειτουργικός, αλλά και έναν ακόμα άδειο SATA 320GB. *
9) Μπαίνει ο IDE 320GB στο μηχάνημα που είχε τα Server 2008.
10) Εδώ, αντικαθιστώ την VGA του Server 2008 που ως WHS δεν θα την χρειαστεί, που είναι μια DX11 compliant (!), ATI HD4000-κάτι (!) με 1GB RAM (!!!) με την κατώτερη (HD3400 νομίζω) που έχω στο καημένο HTPC μου (και παίζει 1080p… νομίζω θα “χαρεί” με το boost pου θα του δώσω).
11) Εγκαθιστώνται σε αυτόν το δίσκο τα WHS (θέλει 20GB partition)
* Σε αυτό το σημείο βρίσκομαι στο “πρώην server 2008” με εγκατεστημένο το WHS στο IDE 320GB και ελεύθερα 300GB σε αυτό το δίσκο για data, συν ο 320GB SATA που ήδη ήταν μέσα ο οποίος φορμάρεται και προστίθεται στο data pool. *
* Εδώ να εξηγηθεί ΓΙΑΤΙ έγινε η ιστορία με τον IDE… Γιατί πολύ απλά οι IDE παρά την αρχαιότητα τους θα είναι οι τελευταίοι δίσκοι που θα αλλαχθούν στο NAS μου… Γιατί; Γιατί έχω σε σύνολο IDE+SATA buses όσα bays έχει για δίσκους το μηχάνημα μου (12), άρα δεν υπάρχει λόγος να αφαιρέσω έναν IDE για να πάρει τη θέση του ένας SATA (δεν έχω άλλα SATA bus) και εφόσον η SATA τεχνολογία είναι η ζωντανή, πιθανότερο είναι να φτάσω να έχω αντικαταστήσει όλους τους SATA εν καιρώ (έχουν φτάσει στην αγορά και 2TB πια), παρά να αλλάξω τους μικρούς IDE. Θα πρέπει να φτάσω στο σημείο οι δίσκοι SATA να είναι ΑΧΑΝΕΙΣ αλλά ταυτόχρονα να μη με φτάνουν 8 SATA bus (!), ώστε να προτιμήσω κάποια στιγμή να πάρω κι άλλη SATA (SATA3;) κάρτα και να θυσιάσω IDE δίσκο (αλλά και πάλι θα πρέπει να φτάσω να θέλω ακόμα τέσσερεις SATA για να θυσιάσω και τον τελευταίο IDE). Αυτό με κάνει να θέλω να βάλω το WHS σε έναν IDE γιατί θα μείνει τον περισσότερο χρόνο απείραχτος. *
12) Κλείνω το unRAID και αφαιρώ (“ξερά” όπως λένε) έναν δίσκο του ακόμα αρχίζοντας από τους μικρότερους (320GB).
* Το “ξερά” γίνεται ώστε το unRAID να θεωρήσει ότι έχασε ένα δίσκο του (αυτό ήταν και το νόημα του ότι το array το είχα διατηρήσει υγειές μέχρι τώρα) με αποτέλεσμα αν κάτι δεν πάει καλά με το επόμενο βήμα, να βάλω το δίσκο πίσω και ότι και να έχει πάθει (format κλπ.) το unRAID θα τον “ξαναχτίσει” και δεν θα έχω χάσει τίποτα! *
13) Προσθέτω τον δίσκο που έβγαλα στο WHS μηχάνημα. Θυμίζω αυτός ο δίσκος είναι ReiserFS και έχει μέσα δεδομένα!
14) Βάζω ReiserFS driver για Windows, δοκιμάζω αν πράγματι βλέπει το δίσκο που έχω προσθέσει!
15) Αν όλα πάνε καλά μεταφέρω όλα τα δεδομένα από τον ReiserFS δίσκο στον 320άρη (NTFS) που κάποτε είχε το Windows 2008!
16) Αν όλα πάνε καλά και αδειάσει αυτός ο ReiserFS, τότε τον φορμάρω NTFS και τον προσθέτω στο data pool μου!
* Λόγω των βημάτων 8 και 12, μέχρι τώρα δεν έχω ρισκάρει τίποτα! Θα μπορούσα να ξαναξηλώσω το δίσκο αυτόν, να τον ξαναβάλω στο unRAID και το unRAID να επισκεύαζε ότι έκανα! Από το επόμενο βήμα αυτή τη δυνατότητα τη χάνω, αλλά την είχα όσο ακριβώς χρειαζόταν, να επιβεβαιώσω δηλαδή ότι μπορώ να κάνω mount το ReiserFS και να μεταφέρω δεδομένα! *
17) Εδώ αρχίζει ένα μεγάλο χειρωνακτικό κομμάτι. Εφόσον έχω εξασφαλίσει ότι τα βήματα μου “παίζουν”, κλείνω τα δυο μηχανήματα και…
18) Βγάζω το P4 motherboard την PCI SATA κάρτα και τροφοδοτικό από το κουτί του (πρώην) unRAID.
19) Βγάζω το σύγχρονο motherboard, το τροφοδοτικό και τους τρεις δίσκους (έφτασα στους τρεις αν θυμάστε: IDE με λειτουργικό + αυτός που ήταν ήδη μέσα + αυτός ο πρώην ReiserFS) από το κουτί του (πρώην) Server 2008 (και νυν WHS).
20) Τα βάζω… ανάποδα. Προσθέτω την PCI SATA και την νέα PCIe SATA2+IDE στο νέο σύστημα.
* Εδώ το P4 σύστημα χωρίς δίσκο μένει στο κουτί του πρώην Server 2008 και μπαίνει στην άκρη… (τυχερέ μπαμπά, πριν ένα μήνα σου αναβάθμισα το PC, τώρα θα στο ξανα-αναβαθμίσω). Το (πρώην) unRAID έχει πια το σύγχρονο hardware και ΟΛΟΥΣ τους δίσκους! Έχει όμως σε αυτό το σημείο, τρεις έτοιμους και… ΟΚΤΩ μη έτοιμους! Όλοι είναι συνδεμένοι ώστε να γίνουν mount. Bonus στην κατάσταση είναι (α) ότι ο ένας 750GB από τους δυο ήταν unRAID parity που τώρα είναι άχρηστο και (β) έχω έναν 320άρη SATA που είναι άδειος (γιατί δεν είχε χρησιμοποιηθεί ακόμα από το unRAID αν θυμάστε). Αυτά θα βοηθήσουν το επόμενο βήμα. Ξεκινάει πια η δουλειά σε λειτουργικό μηχάνημα. *
21) Ο 750GB που ήταν το parity του unRAID μπορεί να φορμαριστεί σε NTFS, να μπει στο WHS pool και να πάρει τα δεδομένα του άλλου 750GB.
22) Προσθέτω στο pool μου και τον άδειο 320άρη.
23) Αδειάζοντας ο 750GB πάνω στο χώρο του pool, ελευθερώνεται. Τελικός σκοπός αυτού του δίσκου (και εφόσον δεν έχω ακόμα δίσκους μεγαλύτερους από 750GB) είναι να γίνει parity δίσκος για το FlexRAID. Σε αυτό το βήμα λοιπόν, εγκαθίσταται το FlexRAID και φτιάχνω ένα αρχικό “snapshot” της κατάστασης ως έχει: 300GB (320-20) + 320GB + 320GB + 320GB + 750GB δίσκοι με δεδομένα πάνω στον 750GB που θα γίνει parity.
* Αυτό το βήμα γίνεται ώστε να δοκιμαστεί και το FlexRAID αλλά και να έχω μια υποτυπώδη ασφάλεια τουλάχιστον για τα δεδομένα που έχω ήδη μετακομίσει. Εδώ πια έχω έξι δίσκους σε χρήση και πέντε που έχουν δεδομένα και δεν έχουν μετατραπεί. Από το επόμενο βήμα και πέρα δεν χρειάζεται ιδιαίτερη διαδικασία, αλλά προσοχή θέλει το εξής. Ανάλογα τι ελεύθερο χώρο θα έχει αυτή τη στιγμή το pool (δεν θα κάτσω να υπολογίσω τώρα, θα δω εκείνη τη στιγμή τι θα βγει), θα συνεχίσω τη μεταφορά είτε ξεκινώντας από τους μικρότερους δίσκους (320GB), είτε από τους μεγαλύτερους που έχουν μείνει (500GB), ώστε να χωρέσουν όλοι και ο τελευταίος, ουσιαστικά μετά τη τελευταία μεταφορά να μείνει ελεύθερος! (αλλιώς θα χρειαστώ ΚΙ ΑΛΛΟΝ δίσκο έστω και προσωρινά σε USB για προσωρινή μεταφορά δεδομένων) *
24) Ανάλογα ποιος θα αποφασιστεί από τη σημείωση επάνω, θα μεταφερθούν δεδομένα από τον έβδομο δίσκο (ReiserFS) και αφού αδειάσει θα γίνει μέρος του pool.
25) Το ίδιο με τον όγδοο.
26) Το ίδιο με τον ένατο.
27) Το ίδιο με τον δέκατο.
28) Ο ενδέκατος αν όλα πάνε καλά, θα μεταφερθεί ολόκληρος στο κενό που θα έχει το pool, θα μπει ο ίδιος στο pool και θα μείνει προσωρινά άδειος μέχρι να αποφασίσει το WHS ότι τον χρειάζεται ή μέχρι το μεθεπόμενο προαιρετικό βήμα.
29) Εδώ πρέπει το FlexRAID να ξανατρέξει επειγόντως και να μου ξαναδώσει ασφάλεια!
30) Προαιρετικά, εδώ θα τρέξει ένα add-in του WHS που εξισορροπεί τα δεδομένα μεταξύ των δίσκων (μην ξεχνάμε έχω μείνει με έναν άδειο). Θα δω αν θα το κάνω αυτό το βήμα, αν το add-in τρέχει με τον τρόπο που θέλω (δηλ. φροντίζει τα shares να είναι το καθένα όσο γίνεται μαζεμένο σε έναν δίσκο).
31) Αν το #30 τρέξει, μετά ξανατρέχω το FlexRAID για να ησυχάσω.
32) Και την έβδομη μέρα, θα κάαααθομαι να απολαύσω τη δημιουργία μου. 🙂 Βασικά δεν το βλέπω να κάθομαι γιατί θα ξεκινήσει το… tweaking του WHS με το να κάνει αυτά που έχω σχεδιάσει να κάνει.
Πείτε τα σχόλια σας (“χαρά στο κουράγιο σου” και τέτοια) και ευχηθείτε μου καλή δύναμη.
Αν έχετε καμιά ένσταση για το σχεδιασμό μου θα χαρώ να την ακούσω ΠΡΙΝ αρχίσω τη διαδικασία or forever hold your peace (μετά θα είναι αργά και δεν θα με νοιάζει να ακούσω τι λάθος έκανα).
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com